Betonowa rabata – jak pielęgnować nie tylko rośliny?

Wielkość malowanej powierzchni, jej wygląd i ukształtowanie, a przy okazji wydajność i wygoda. Odpowiadając na pytanie „czym malować metal?”, warto wziąć pod uwagę wszystkie te kwestie. Zanim zdecydujesz, czy lepszy będzie pędzel, wałek, czy spray, sprawdź, na co zwracać uwagę przy wyborze narzędzi do malowania metalu.

Z tego artykułu dowiesz się:

• kiedy malować metal pędzlem,
• w jakich sytuacjach zalecane jest malowanie metalu wałkiem,
• na czym polega malowanie metalu natryskiem.

Malowanie metalu pędzlem – co warto wiedzieć?

Pędzel to zdecydowanie najczęściej wybierane narzędzie do malowania metalu. Konstrukcje z tego materiału często mają drobne elementy oraz skomplikowaną, zróżnicowaną strukturę, na przykład chropowatą, z którą nie poradzi sobie wałek. Co więcej, malowanie pędzlem nie wymaga wielkich umiejętności, a włosie łatwo wyrównuje ewentualne rozpryski czy zacieki.
Przy wyborze pędzla do malowania metalu warto zwrócić uwagę na:
• Rodzaj włosia – pędzle mogą mieć włosie syntetyczne lub naturalne. Do metalu znacznie lepiej nadaje się to drugie, ponieważ pozwala uzyskać gładsze, równomierne wykończenie. Kupując pędzel do malowania metalu, zwróć uwagę na umocowanie włosia – nie powinno wysnuwać się z podstawy, ponieważ w takim przypadku pojedyncze włoski zostaną na malowanej powierzchni i trudno będzie je usunąć.

Ważne!

Do malowania metalu konieczna jest specjalistyczna farba – o zwiększonej odporności na warunki atmosferyczne i odpowiednia do różnych powierzchni metalowych: stalowych, ocynkowanych czy aluminiowych. Przykładem może być antykorozyjna emalia RAFIL DO BRAM I OGRODZEŃ, dostosowana do malowania pędzlem, wałkiem i natryskiem.
• Kształt pędzla – do powierzchni o skomplikowanym kształcie najlepiej nadają się pędzle okrągłe, których włosie może dotrzeć w każdy zakamarek. Przy płaskich i większych powierzchniach warto postawić na klasyczny pędzel angielski o płaskim kształcie, który pozwala na równomierne i płynne malowanie metalu. Ostatnim typem pędzla przydatnego przy wykańczaniu tej powierzchni jest tzw. kaloryferowiec, czyli długi, płaski pędzel, często z zakrzywioną rączką, który pozwala dotrzeć do miejsc trudno dostępnych.

Kiedy malować metal wałkiem?

Zamiana pędzla na wałek do malowania metalu zazwyczaj następuje w sytuacji, gdy musisz pokryć farbą większą i gładszą powierzchnię. Jako że wałek łatwo sunie po podłożu, pomalujesz ją znacznie szybciej, a rozprowadzenie farby będzie równomierne. Wałek do malowania metalu powinien mieć:
• Właściwy rozmiar – im dłuższy wałek, tym większą powierzchnię pokryje, a jego wielkość powinna odpowiadać rozmiarom malowanego elementu.
• Zwartą, nieporowatą strukturę – taki wałek zapewnia dokładne rozprowadzenie farby i uzyskanie idealnie gładkiego efektu. Z tego powodu do malowania metalu polecane są wałki wykonane z gąbki o jak najmniejszych porach lub pokryte bardzo krótkim włosiem. Porowate wałki spowodują, że do farby przedostaje się powietrze, co skutkuje powstawaniem bąbli.
• Wygodny uchwyt – wałkami często maluje się płaskie elementy ogrodzenia lub bramy, dachówki czy elementy maszyn. Do niewielkich powierzchni w zupełności wystarczy klasyczny, krótki uchwyt, do ogrodzeń warto wybrać drążek teleskopowy.

Malowanie natryskowe metalu - na czym polega?

Malowanie natryskowe metalu wymaga odrobiny wprawy, ale trudno odmówić mu zalet. Jest szybkie, bardzo wydajne i pozwala dotrzeć do trudno dostępnych miejsc.

Do malowania sprayem potrzebujesz urządzenia, na które składa się kompresor, aparat natryskowy ze zbiornikiem na farbę, a także przewód, przez który sprężone powietrze przedostaje się z kompresora do zbiornika, regulator ciśnienia oraz filtry i złączki. Nowoczesne zestawy do malowania natryskowego łączą wszystkie te elementy w formę niewielkiego, lekkiego i zgrabnego urządzenia, które obsłuży nawet laik.

Koniecznym elementem zestawu jest lepkościomierz, dzięki któremu można kontrolować konsystencję farby, ta stosowana do malowania natryskowego musi zostać rozcieńczona wodą lub rozpuszczalnikiem, a lepkościomierz pozwala utrzymywać właściwą gęstość.

Malowanie odbywa się po umyciu, zagruntowaniu i odtłuszczeniu powierzchni, na przykład za pomocą preparatu RAFIL DO ODTŁUSZCZANIA, co zwiększy przyczepność farby. Przed malowaniem nałóż odzież ochronną i gogle. W przypadku powierzchni z dużymi prześwitami, takich jak metalowe ogrodzenia, warto umieścić za nimi płytę pilśniową lub karton, żeby zapobiec rozbryzgowi. Farbę nakładaj prostopadle do malowanej powierzchni, w odległości około 20 cm, z góry w dół w przypadku powierzchni pionowych i od dołu ku górze, gdy są poziome.

Ostatnie wpisy:

Wybór koloru pokrycia dachowego to jedna z ważniejszych decyzji, którą podejmiesz podczas budowy domu. Kolor dachu wpływa na ogólny wizerunku budynku, dlatego dobrze przemyśl, jaki odcień blachy lub dachówek pokryje twój dach.

Najpopularniejsze kolory i kryteria wyboru

Najbardziej popularnymi kolorami dachów są: brąz, czerwień i czerń. Najprawdopodobniej wynika to z tradycji oraz z chęci lub konieczności wpasowania się w sąsiedzkie zabudowania. Taki wybór barw nie ma większego zastosowania praktycznego, przeważają tutaj raczej względy estetyczne. Ale brązy i czerwienie to nie wszystko. Coraz częściej stawia się na dużo jaśniejsze kolory, jak np. różne odcienie szarości.Wybór kolorów zewnętrznych płaszczyzn budynku jest ważny i mocno wpływa na jego estetykę. Umiejętnie dobrane i połączone ze sobą kolory, mogą dodać piękna nawet najzwyklejszemu domowi. Z drugiej strony, źle dobrane kolory dadzą poczucie chaosu i będą „gryzły w oczy”.Nawet jeśli plan zagospodarowania przestrzennego twojej okolicy nie określa rygorystycznie koloru dachu, warto wziąć pod uwagę otoczenie, w jakim znajduje się budynek. Nie jest to zobowiązujące, lecz dobrze, jeśli wygląd twojego domu wpisuje się w estetykę budynków „po sąsiedzku”.

Co warto wziąć pod uwagę przy łączeniu kolorów?

Jednym z pierwszych kolorowych elementów twojego domu będzie dach. To właśnie do niego będziesz dopasowywać barwę pozostałych elementów. Jeśli zastanawiasz się, jaki kolor dachu wybrać, aby pasował do kominów, okien, a co najważniejsze, do elewacji, zdecyduj się na neutralne, uniwersalne barwy.Nie oznacza to, że musisz wybierać między czernią a czerwienią. Jest wiele nowoczesnych pomysłów na kolory dachu, które będą pasować do większości elewacji. Dobrym pomysłem są odcienie szarości. Ta neutralna barwa jest niezwykle uniwersalna i będzie współgrała zarówno z elewacją białą i kremową, jak i z bardziej odważnymi kolorami (np. zielenią).Oprócz koloru elewacji zadbaj również o dobre zaplanowanie kolorów mniejszych elementów, takich jak okna i kominy. Wbrew pozorom ich skomponowanie z kolorem dachu nie jest bez znaczenia dla ostatecznego efektu estetycznego. Pamiętaj, że piękno tkwi w prostocie. Wyjdź zatem z założenia, że kolorów nie powinno być więcej niż trzy. Jeśli dach jest szary, a ściany budynku kremowe, niech okna i komin będą w tym samym kolorze.

Kolor dachu a elewacja

Najważniejsze, aby barwa pokrycia dachowego dobrze komponowała się z kolorem elewacji. Tutaj także sprawdzi się złota zasada, która głosi, że „mniej znaczy więcej”. W praktyce oznacza ona wybór kolorów o mniejszym natężeniu i raczej stonowanych niż krzykliwych.Jeśli nie zależy ci na spektakularnym efekcie kontrastowym, wybierz barwy, które są neutralne i uniwersalne. Brązowy i kremowy lub popielaty i rozmyta zieleń to zawsze bezpieczne połączenia, które będą przyjemne dla oka. Pamiętaj, że kolor elewacji będziesz wybierać, kiedy dach będzie już gotowy. Miej także na uwadze, że zmiana koloru elewacji jest łatwiejsza w wykonaniu niż zmiana barwy pokrycia dachowego.

Czy można zmienić kolor dachu?

Jeśli kupiłeś dom, którego kolor dachu nie spełnia twoich oczekiwań lub jeśli po prostu masz ochotę na zmianę wizerunku swojego domu, nic nie stoi na przeszkodzie. Na rynku dostępnych jest sporo produktów, za pomocą których odmienisz swój dach.Farba do malowania pokryć dachowych musi być produktem do „zadań specjalnych”. Pamiętaj, że będzie narażona na ekstremalne warunki użytkowania:• wysoka wilgotność• bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury• zanieczyszczenia powietrza• zasolenie (w zależności od rejonu, w jakim znajduje się twój dom)• duże natężenie światłaBiorąc pod uwagę te czynniki, wybierz farbę dobrej jakości, która przetrwa na dachu długi czas bez utraty swoich właściwości.Taki produkt, oprócz nadania nowego koloru, musi spełniać funkcję zabezpieczającą dach. Do malowania pokryć dachowych możesz użyć farb poliwinylowych, które są odpowiednie do malowania stali zwykłej i ocynkowanej. Taki preparat dodatkowo chroni przed korozją, którą powoduje wilgoć oraz zabezpiecza przed zarysowaniami i wpływem kwaśnego deszczu.Produktem, który sprawdzi się w tej roli jest farba na dach „Radach”. Farba tworzy szybkoschnące powłoki, które charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża. Ponadto cechuje ją dobra wytrzymałość mechaniczna, elastyczność oraz odporność na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Pamiętaj jednak, ze nawet najlepsza farba to nie wszystko. Podczas zmiany koloru dachu, podejdź do tematu kompleksowo. Przygotuj odpowiednio powierzchnię i zwróć szczególną uwagę na fachowość wykonania. Nawet najlepszy produkt, jeśli nie potraktujesz go zgodnie z zaleceniami producenta, może nie spełnić twoich oczekiwań.

Wybór koloru dachu jest uzależniony od wielu czynników. Weź je pod uwagę i ciesz się estetyką barw. W końcu dach, oprócz funkcji praktycznych, spełnia także rolę estetyczną. Jeśli jednak nie jesteś zadowolony z obecnego wyglądu twojego pokrycia dachowego, możesz użyć profesjonalnych farb i w stosunkowo łatwy sposób zmienić go według swojego uznania.

Ostatnie wpisy:

Ogrodzenia antracytowe są modne, eleganckie i funkcjonalne. Decydując się na ten kolor, warto jednak wziąć pod uwagę m.in. rodzaj ogrodzenia, wystrój ogrodu czy kolor elewacji oraz dachów. Sprawdź, czym charakteryzuje się antracyt i jak wykorzystać go do aranżacji ogrodzenia.

Z tego artykułu dowiesz się:

- jak ogrodzenia antracytowe wpisują się w aktualne trendy aranżacyjne,- czym charakteryzuje się antracyt i jakie są jego zalety,- jak zaaranżować antracytowe ogrodzenie z betonu,- jak wykorzystać antracyt do ogrodzeń palisadowych i panelowych,- czy można zamontować antracytowe ogrodzenie z siatki.

Jak ogrodzenia antracytowe wpisują się w aktualne trendy aranżacyjne?

W przeszłości ogrodzenia wokół domów były zwykle zielone lub drewniane. Podczas aranżacji przestrzeni traktowano je jako element, który ma wyznaczać granice posesji, a nie ozdabiać przestrzeń czy stanowić integralną część wystroju. Zieleń uważano natomiast za naturalną i ładną, a wielu właścicieli domów nie zastanawiała się nawet, czy można zastąpić ją innym kolorem. Poza tym wybór farb do ogrodzeń nie był tak szeroki jak dzisiaj.Dzisiaj podejście do aranżacji przestrzeni wokół domu jest już inne. Ogrodzenia traktuje się jako integralną część aranżacji i dopasowuje się je do elewacji budynku czy stylu ogrodu. Zwraca się uwagę zarówno na kształt czy rodzaj ogrodzenia, jak i na jego kolor. Architekci czy prywatni inwestorzy decydują się coraz częściej nawet na najbardziej intensywne czy jaskrawe odcienie. Miłośnikom elegancji, prostoty i funkcjonalności do gustu przypadają coraz bardziej ogrodzenia antracytowe.

Ogrodzenie w kolorze antracytowym, czyli jakim? Zalety antracytu

Antracyt jest organogeniczną skałą, będącą odmianą węgla kopalnego. Jak można sobie wyobrazić, kolor antracytowy zbliżony jest więc do koloru węgla. To odcień na pograniczu czerni i szarości – intensywny, głęboki i intrygujący, ale równocześnie łagodny i stonowany. Nie jest tak ciemny i ciężki jak czarny, ale równocześnie jest znacznie bardziej nasycony niż szary. Uznawany jest za łatwiejszy do aranżacji niż czerń. Nadaje wnętrzom czy ogrodzeniom stylowy charakter.Antracyt to kolor nie tylko ciekawy, ale też funkcjonalny. Nie widać na nim zanieczyszczeń, tak jak na jaśniejszych odcieniach.

Warto wiedzieć! Jak zmienić kolor ogrodzenia na antracyt?

Jeśli chcesz, by Twoje ogrodzenie miało taką barwę i dopiero stajesz przed wyborem odpowiedniego rozwiązania, możesz zamówić np. gotowe ogrodzenie panelowe w kolorze antracytu. Jeśli jednak chcesz zmienić kolor już istniejącego ogrodzenia, możesz zrobić to, malując je dobrą farbą. Jaka emalia nada się do malowania ogrodzenia? Do malowania metalowej bramy możesz wykorzystać antykorozyjną emalię Do Bram i Ogrodzeń RAFIL . Z kolei do malowania ogrodzenia panelowego i betonowego świetnie sprawdzi się Emalia Chlorokauczukowa RAFIL.

Antracytowe ogrodzenie betonowe

Beton w ogrodzeniach może pojawiać się pod różnymi postaciami. Surowiec ten można wykorzystywać do wznoszenia murów wokół domów, jednak najczęściej wykorzystuje się je do stawiania fundamentów i wzmocnień, np. pod ogrodzenie poziome. Antracyt jest kolorem, który może znacznie podnieść walory estetyczne betonowych ogrodzeń, jednak należy zachować ostrożność.Jeśli wokół Twojego domu stoi lub stanie betonowe ogrodzenie w kolorze antracytu, warto zadbać o to, by inne elementy aranżacji miały jasne, lekkie odcienie. Możesz też posadzić przy ogrodzeniu zielone rośliny czy wysokie trawy, które dodadzą przestrzeni lekkości. Innym sposobem wykorzystania koloru antracytowego do betonowych ogrodzeń jest zastosowanie go tylko na fundamentach i pionowych wzmocnieniach.Jeśli natomiast decydujesz się np. na ogrodzenie palisadowe, kolor antracytu mogą mieć tylko fundamenty lub tylko przęsła. Pozostałe elementy warto pomalować na jaśniejszy odcień.

Antracytowe ogrodzenie panelowe i palisadowe

Ogrodzenia panelowe i palisadowe są coraz częściej wykorzystywane przez właścicieli domów jednorodzinnych. Ich dużą zaletą jest łatwość montażu, a także prosta, estetyczna forma. Antracytowe ogrodzenia palisadowe i panelowe stawia się m.in. wokół domów utrzymanych w nowoczesnym, minimalistycznym stylu, a także wokół budynków, w których np. dachy czy drzwi garażowe mają odcienie szarości. Jeśli chcesz zaaranżować przestrzeń w takim stylu, warto postawić na jasny kolor elewacji. Świetnie sprawdzi się klasyczna biel.

Antracytowe ogrodzenie z siatki

Ogrodzenie z siatki w kolorze antracytu będzie odpowiednie dla wszystkich właścicieli domów, którzy cenią rozwiązania ekonomiczne, a jednocześnie nie chcą rezygnować z elegancji i dobrego stylu. Aby zachować prywatność, tuż przy ogrodzeniu można posadzić drzewa, krzewy lub bluszcze.Na rynku dostępne są siatki w odcieniach antracytowych, ale jeśli wokół Twojej posesji zamontowane jest już ogrodzenie z siatki w innym kolorze, pomaluj je odpowiednią emalią do metalu. Do malowania siatki możesz wykorzystać np. specjalne wałki z nacięciami, dzięki którym jednym pociągnięciem pomalujesz druty z kilku stron.Ogrodzenia antracytowe są stylowe i eleganckie, a do tego funkcjonalne. Pamiętaj jednak, by nie nadużywać tego koloru, zwłaszcza w przypadku ciężkich, zabudowanych ogrodzeń betonowych.

Zobacz inne artykuły

• 5 zestawień kolorystycznych domów z antracytowym ogrodzeniem
• Czym i jak pomalować ogrodzenie betonowe – porady eksperta
• Jak prawidłowo zabezpieczyć ogrodzenie – instrukcja krok po kroku
• Kiedy odnawiać i malować ogrodzenie domu – porady eksperta
• Nowoczesne wzory ogrodzeń metalowych – porady i inspiracje

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy: