Malowanie krawężników – zasady i polecane produkty

Balkon jest przedłużeniem naszych wnętrz i to właśnie na nim chętnie spędzamy letnie spotkania i jesienne wieczory. Sprawdź, jaki kolor balustrady najlepiej odzwierciedla Twój zmysł aranżacji.Spis treści:

• Jaki kolor balustrady wybrać – wskazówki
• Nie taki balkon straszny jak go przemalujesz, czyli kolory balustrad balkonowych
• Balustrada metalowa – garść przydatnych informacji

Jaki kolor balustrady wybrać – wskazówki

Aranżacja balkonu to często niemałe przedsięwzięcie. Właściciele domów i mieszkań z balkonem nie bez powodu cenią sobie ten zaciszny i przytulny dodatkowy kąt na świeżym powietrzu. Dobrze zagospodarowana przestrzeń na balkonie może nie tylko spełnić szereg funkcji, ale również umilić czas spędzany w domu.Często to właśnie niebanalny kolor balustrady lub nietuzinkowy kształt decyduje o efekcie wow. Jeśli jednak obawiasz się, że odmienny w stosunku do elewacji kolor balustrady zaburzy wizerunek Twojego domu lub mieszkania – nic bardziej mylnego. Niejednokrotnie to detale decydują o tym, jak odbierana jest nasza przestrzeń. Nie bój się więc zdecydowanych, odważnych kolorów, ale jeśli cenisz sobie stonowane barwy – postaw na minimalizm.Ciekawym urozmaiceniem przestrzeni na balkonie mogą być również kolorowe doniczki, ozdoby czy nawet urokliwe lampki. Mając tak ogromne pole do popisu, ogranicza Cię jedynie wyobraźnia.

Nie taki balkon straszny jak go przemalujesz, czyli kolory balustrad balkonowych

Przestrzeń na balkonie, podobnie jak zaprojektowane przez Ciebie ozdoby i dodatki, powinna przede wszystkim wzbudzać pozytywne emocje, takie jak radość czy spokój. Spójne, harmonijne otoczenie sprawi, że zarówno Ty, jak i Twoi goście chętnie będziecie chcieli spędzać na nim czas. Szeroki wybór kolorów balustrad balkonowych daje wiele możliwości. Oto 7 inspiracji, które być może przekonają Cię, że nie taki balkon straszny… jeśli go przemalujesz.• Kolor czerwony – jeśli uwielbiasz mocne, a jednocześnie energetyzujące kolory, odcienie koloru czerwonego to doskonały wybór. Balkon zdecydowanie będzie wyróżniał się na tle innych. Odcienie RAL 3000 oraz RAL 3020 to odważne rozwiązania, które pobudzą Cię do dalszych zmian.• Kolor żółty – wesołe i słoneczne odcienie żółci zdecydowanie wzbogacą bryłę Twojego domu. I choć jest to niecodzienne rozwiązanie, pamiętaj, że to Ty musisz dobrze czuć się w zaciszu swojego balkonu.• Kolor szary – odcienie szarości to bezpieczna i uniwersalna kolorystyka. Szary, często wybierany jako dominujący kolor elewacji, doskonale połączy się z dodatkami w żywszych kolorach. Do wyboru masz aż 4 odcienie, od jasnych po ciemne.• Kolor niebieski – odrobina nieba w zasięgu balkonu? Dlaczego nie! Niebieska balustrada poszerzy walory wizualne Twojego balkonu i świetnie pasować będzie do dodatków w pastelowych odcieniach.• Kolor zielony – jeśli zależy Ci na zachowaniu pełnej prywatności, wybór koloru zielonego możesz potraktować niemal jako kamuflaż. Odcienie RAL 6010 – zielony trawiasty połysk – oraz RAL 6002 – zielony liściasty połysk – sprawią, że Twój dom dosłownie wtopi się w otoczenie – oczywiście wyłącznie, jeśli jest to efekt zamierzony.• Czerń – klasyka w najprostszym wydaniu. Czarna balustrada balkonowa zawsze świetnie wygląda i wtapia się w otoczenie. Uniwersalny kolor czarny pasuje również do koloru ogrodzenia lub dachu, tworząc niezwykle spójny obraz.• Biel – piękna, klasyczna i chłodna, dostępna w odcieniu RAL 9010. Kolor biały jest często wybierany jako dodatek do aranżacji. Kojarzy się z niezwykle modnym stylem skandynawskim i otwiera wiele możliwości dekoratorskich.

Balustrada metalowa – garść przydatnych informacji

Zanim rozpoczniesz renowację balustrady balkonowej, dowiedz się, jak prawidłowo przygotować podłoże i w jakie narzędzia się wyposażyć. Ponieważ balustrada balkonowa na co dzień narażona jest na szereg czynników zewnętrznych, wybór odpowiedniej emalii jest bardzo istotny.Balustradę należy odpowiednio odpylić oraz przygotować niezbędne narzędzia, takie jak pędzel, wałek lub pistolet. W zależności od rozmiaru oraz ilości elementów ozdobnych balustrady należy nałożyć odpowiednią ilość farby. Najlepszym wyborem jest zastosowanie farby Rafil CHLOROKAUCZUK, która zapewni nie tylko piękny efekt dekoracyjny, ale też trwałą ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Niezbędne informacje i wskazówki dotyczące zastosowania farb chlorokauczukowych znajdziesz tutaj.

Ważne!

Dobierając kolor farby, nie zapomnij o zastosowaniu dedykowanego PODKŁADU CHLOROKAUCZUKOWEGO, wydłużającego żywotność podłoża.

Wybór odpowiedniej emalii zapewni Ci trwały i solidny efekt, dzięki któremu balustrada Twojego balkonu będzie mogła cieszyć oczy przez długie lata.

Zobacz inne artykuły

• 7 pomysłów na oryginalny kolor balustrady balkonowej – inspiracje
• Malowanie betonu na balkonie – poradnik
• Metalowe donice w kolorze do ogrodu i na balkon
• Renowacja i malowanie metalowej balustrady balkonu – krok po kroku

• Karta techniczna – zapis tworzony przez producenta, dotyczący konkretnego wyrobu, jego przeznaczenia, charakterystyki i stosowania.
• Symbol wyrobu – każdy wyrób posiada dany symbol, który określa typ rodzaj i jego kolor, na tej podstawie wyrób jest identyfikowany.
• Gęstość – masa 1 cm³ wyrobu oznaczana piknometrycznie w temp. 20°C; dla wyrobów dwuskładnikowych jest to wartość średnia, po zmieszaniu składników.
• Punkt zapłonu (ang. flash point) – jest to najniższa temp. materiału malarskiego, w której wytworzy on pary substancji palnych wystarczających do zapłonu w określonych warunkach zapłonu.
• Zużycie teoretyczne (ang. theoretical spreading rate) – wartość (i/m²; kg/m²; m²/l; m²/kg) podawana w danych technicznych farby; arytmetyczny wynik zależności zawartości substancji nielotnej i specyfikowanej grubości powłoki malarskiej.
• Zużycie praktyczne - zależy od wielu czynników, między innymi od zużycia teoretycznego, chropowatości podłoża, metody i warunków nakładania, wielkości i rodzaju malowanej powierzchni, a także roli powłoki w zestawie; określa się iloczynem współ- zużycia praktycznego i zużycia teoretycznego farby.
• Czas przydatności wyrobu do stosowania (ang. pot life) – max. czas, w którym wyrób lakierowy po zmieszaniu z utwardzaczem zachowuje swoje właściwości i nadaje się do nanoszenia na podłoże.
• Czas schnięcia (ang. drying time) czas przejścia ciekłej powłoki malarskiej w stałą powłokę o określonych własnościach fizycznych i mechanicznych w danej temp.
• Porowatość (ang. porosity) – zależy w głównej mierze od użytego pigmentu, charakteryzuje ją obecność w powłoce otworków i kanalików sięgających do podłoża.
• Przepuszczalność (ang. permeability) – charakteryzuje zdolność przepuszczania gazów lub par przez powłokę, zależy od własności fizykochemicznych, grubości powłoki.
• Przyczepność (ang. adhesion) – zdolność powłoki do wiązania się z podłożem lub poprzednią warstwą.
• Trwałość powłoki (ang. durability) – przypuszczalny czas „życia” powłoki malarskiej do pierwszej głównej renowacji.
• Wydajność - powierzchnia (w m2), która może być pokryta daną ilością wyrobu lakierowego tworzącego powłokę o wymaganej grubości; zależy od warunków stosowania, złożoności geometrycznej konstrukcji, warunków atmosferycznych itp.
• Powłoka termoodporna – odporna na długookresowy wpływ temp. powyżej 150°C.
• Emalia (ang. top coat) – wyrób malarski pigmentowany o wysokich walorach dekoracyjnych, zwłaszcza barwie i połysku. Jako warstwy nawierzchniowe – emalie – muszą być odporne na wpływ zewnętrznych czynników korozyjnych np. promieniowanie słoneczne.
• Farba (ang. primer) – materiał malarski pigmentowany, tworzący powłokę kryjącą – która ma przede wszystkim spełniać funkcje ochronne. Farby tego typu (gruntujące, przeciwrdzewne) nanoszone są bezpośrednio na podłoże i zawierają składniki powstrzymujące procesy korozyjne. Powinny charakteryzować się głównie dobrą przyczepnością do podłoża.
• Farba do czasowej ochrony – chroni czasowo przed działaniem czynników atmosferycznych i korozyjnych (najczęściej przez okres 6 m-cy na czas montażu, transportu, składowania).
• Farba, emalia tiksotropowa – zawiera dodatki powodujące efekt zmniejszania się lepkości pozornej (upłynnienie) w czasie działania naprężeń ścinających (mieszanie, rozcieranie pędzlem).
• Farba na gorzej przygotowane podłoże (ang. surface tolerant) – przeznaczona do gruntowania, tolerująca gorzej przygotowane powierzchnie. Posiada właściwości: stabilizacji, przetwarzania i penetracji rdzy.
• Farby chemoutwardzalne (ang. chemical curing paints) – produkt malarski składający się z dwu lub trzech składników (żywica + utwardzacz) mieszanych bezpośrednio przed aplikacją.
• Farba grubopowłokowa (ang. high build) – materiał malarski dający grubszą powłokę suchą niż powszechnie stosowane materiały.
• Lakier (ang. varnish) – wyrób malarski niepigmentowany dający w efekcie powłokę przeświecalną.
• Pigmenty (ang. pigments) – są to substancje nierozpuszczalne w spoiwie farby a ulegające w nim zdyspergowaniu. Charakterystyczne dla nich są następujące własności: barwa, zdolność krycia, niekiedy zdolności ochronne i przeciwrdzewne.
• Rozcieńczalnik (ang. thinner) – lotna ciecz nie rozpuszczająca substancji błonotwórczej. Po dodaniu do materiału malarskiego nie powoduje niekorzystnych objawów. Dodatek rozcieńczalnika wymagany może być w przypadku nadmiernego zgęstnienia wyrobu wskutek zbyt długiego lub nieodpowiedniego przechowywania. Należy jednak pamiętać, że dodatek nawet małej ilości rozcieńczalnika może spowodować duże zmiany w grubości powłoki (szczególnie dla wyrobów tiksotropowych).
• Rozpuszczalnik (ang. solvent) – ciecz rozpuszczająca substancje błonotwórczą (spoiwo). Przy doborze rozpuszczalnika zwrócić trzeba uwagę m. in. na: zdolność rozpuszczania, lotność, temp. zapłonu, toksyczność, zapach itp.
• Substancja nielotna; części stałe (ang. solids) – łączna zawartość substancji błonotwórczych, pigmentów, wypełniaczy i innych składników materiału malarskiego pozostająca na powierzchni malowanej w procesie schnięcia powłoki.

Utwardzacz do farby czy do lakieru może przyspieszać proces wysychania emalii i sprawić, że powłoka będzie odporniejsza na uszkodzenia, czynniki atmosferyczne czy wilgoć. Sprawdź, do jakich farb zawsze trzeba dodać utwardzacz i jak wybrać utwardzacz do lakieru.

Z tego artykułu dowiesz się:

- co daje utwardzacz do farby i lakieru,
- ile wlać utwardzacza do farby lub lakieru,
- czym są farby epoksydowe i jakie utwardzacze się do nich stosuje,
- czym są lakiery poliuretanowe i z jakimi utwardzaczami działają,
- jakie są rodzaje utwardzaczy do lakierów.

Co daje utwardzacz do farby i lakieru? Po co się go stosuje?

Dwuskładnikowe farby czy lakiery składają się, jak sama nazwa wskazuje z dwóch składników: farby czy lakieru i dedykowanego utwardzacza. W układach dwukomponentowych niezbędne jest dodanie utwardzacza, nie można go pominąć. Zadaniem utwardzacza jest nadanie odpowiednich, pożądanych w danym układzie właściwości chemicznych i mechanicznych. To producent określa rodzaj i ilość utwardzacza w danym połączeniu – wybór utwardzacza w układzie dwukomponentowym zależy od typu żywicy, warunków utwardzania układu oraz deklarowanych właściwości już gotowej powłoki. Ponadto odpowiedni utwardzacz spowoduje, że emalia będzie bardziej przyczepna, trwalsza i odporniejsza na uszkodzenia mechaniczne, wilgoć czy działanie trudnych warunków atmosferycznych.

Oczywiście nie każda farba wymaga dodania utwardzacza, ale w przypadku farb dwuskładnikowych będzie to niezbędne. Przykładem produktów, do których stosujemy utwardzacze są farby epoksydowe, czy lakiery poliuretanowe.

Wskazówka!

Ważne jest, aby w układach dwukomponentowych zawsze mieszać farbę bądź lakier z utwardzaczem ściśle do danego układu dedykowanym tzn. od jednego producenta, w proporcjach przez niego określonych. Nie należy samodzielnie dobierać utwardzacza do układu. Skorzystanie w pełni z zaleceń producenta da nam finalnie wyrób gotowy o potwierdzonych parametrach zarówno chemicznych jak i mechanicznych.

Ile wlać utwardzacza do farby lub lakieru?

Odpowiednie proporcje w przypadku utwardzaczy do farb i lakierów są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu i otrzymania zadowalającego efektu malowania. Ilość utwardzacza zawsze musi być precyzyjnie określona przez producenta, ponieważ zależy ona od składu recepturowego i ilości substancji wiążącej. Jeśli utwardzacza będzie za mało lub za dużo, farba bądź lakier nie uzyskają deklarowanych przez producenta właściwości.

Utwardzacz do farb epoksydowych

Emalia epoksydowa jest farbą żywiczną, produkowaną na bazie syntetycznych żywic epoksydowych. Aby uzyskać mieszaninę o pożądanych właściwościach, należy żywicę zmieszać z utwardzaczem – tylko w duecie taka farba będzie miała odpowiednie właściwości.
Rodzaj utwardzacza i typ żywicy mogą warunkować właściwości farby. W związku z tym należy zawsze wybierać farby i utwardzacze jednego producenta, np. produkty Rafil NA BETON. Układ dwukomponentowy Rafil NA BETON emalia epoksydowa dwuskładnikowa to emalia wraz z drugim uzupełniającym składnikiem - utwardzaczem. Ta dwuskładnikowa emalia tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę odporną na ścieranie i uderzenia. Uzyskana powłoka jest ponadto odporna na wodę, środki myjąco-odkażające oraz wybrane substancje chemiczne.
Farby epoksydowe sprawdzają się doskonale do zabezpieczania podłoży betonowych w halach produkcyjnych, warsztatach mechanicznych, magazynach przemysłowych, garażach, piwnicach, czy kotłowniach.

Utwardzacze do lakierów poliuretanowych

Dwuskładnikowe lakiery poliuretanowe podobnie jak emalie dwuskładnikowe, składają się z produktu bazowego, którego substancję błonotwórczą tworzą żywice oraz z utwardzacza, który w reakcji z żywicą bazową formuje poliuretan. Poliuretany dwukomponentowe cechuje dosyć szybkie schnięcie w temperaturze otoczenia, duża odporność mechaniczna i chemiczna gotowej powłoki, a przede wszystkim bardzo dobra odporność na zmienne warunki atmosferyczne.

Ważne!

Po wymieszaniu bazy żywicznej i utwardzacza emalia czy lakier ma określony czas przydatności do użycia. Zawsze sprawdzaj w karcie produktu, jaka jest żywotność produktu po zmieszaniu.

Utwardzacze do lakierów

Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów utwardzaczy do lakierów. Przy wyborze konkretnego produktu należy zawsze postępować zgodnie z zaleceniami producenta. Nigdy nie należy samodzielnie dobierać utwardzacza do danego układu dwukomponentowego!

Niektóre utwardzacze, np. do lakieru akrylowego, mogą być dostępne w wersji standardowej lub szybkiej. Szybkie utwardzacze powodują, że czas wysychania lakieru jest znacznie skrócony. Wiąże się to jednak także z krótszą żywotnością takiej mieszanki – informacja o możliwości zastosowania „przyspieszacza” również musi być zawarta w karcie technicznej danego lakieru, brak takiej informacji wyklucza jego stosowanie.

Układy dwukomponentowe zawsze wymagają dodania ściśle określonego składnika drugiego, natomiast nie należy stosować utwardzaczy w układach jednokomponentowej bez jednoznacznego zalecenia producenta – może to spowodować degradację całego układu. Zawsze należy kierować się uwagami zawartymi w kartach technicznych producenta i ściśle stosować się do jego zaleceń.

Ostatnie wpisy:

Kontroli stanu przygotowania powierzchni podlegają następujące właściwości:

• wygląd powierzchni,
• stopień czystości podłoża,
• profil powierzchni (chropowatość)
• obecność zatłuszczeń,
• obecność zapylenia,
• obecność zanieczyszczeń jonowych.

Kontrolę stopnia czystości można przeprowadzać w porównaniu do barwnych wzorców fotograficznych załączonych do norm:

- PN-ISO 8501-1: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok.”
- PN-ISO 8501-2: „Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok.”

Podczas kontroli powierzchni przed malowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne oczyszczenie szwów spawalniczych, złączy, nitów, miejsc trudnodostępnych, gdyż często mogą tam pozostać zanieczyszczenia. Dopuszczalne wady powierzchni przygotowanej do malowania, które zależą od agresywności korozyjnej środowiska zawarte są w normie PN-ISO 8501-3. Oczyszczona powierzchnia nie powinna wykazywać jednak większych uszkodzeń. Typowa chropowatość podłoża, określona parametrem Rz, powinna wynosić 35-70 μm. Ocenę przeprowadza się przy pomocy:

a) przyrządu do pomiaru chropowatości (np. aparatem firmy Elcometer)
b) porównania badanej powierzchni z wzorcami (płytki metalowe podzielone na segmenty różniące się średnią wysokością chropowatości – norma PN-ISO 8503-2), lub dotykowo przesuwając po wzorcowej i badanej powierzchni paznokieć lub drewienko. Z uwagi na kształt ścierniwa dostępne są dwa wzorce:
- S - dla ścierniw kulistych - kulki szklane, śrut staliwny i żeliwny kulisty,
- G - dla ścierniw ostrokrawędziowych - żużel pomiedziowy, piasek, korund, śrut żeliwny łamany.

Szczegółowe informacje o metodach oceny chropowatości podłoży stalowych po obróbce strumieniowo - ściernej podane są w normie PN - EN ISO 8503.

W przypadku stosowania chemicznych metod usuwania zatłuszczeń należy sprawdzić pH powierzchni. Powinno ono wynosić 6 - 7.

Skuteczność odtłuszczenia sprawdza się jedną z poniższych metod:
a) na odtłuszczoną powierzchnię nakłada się 2 - 3 krople benzyny ekstrakcyjnej. Po około 10 sekundach przykłada się krążek bibuły filtracyjnej. Jednocześnie na drugi krążek bibuły, służący jako wzorzec, również nanosi się benzynę ekstrakcyjną; po odparowaniu rozpuszczalnika z obu krążków, porównuje się je - obecność plam tłuszczowych na bibule przyciśniętej do odtłuszczonej powierzchni świadczy o jej niewłaściwym odtłuszczeniu,
b) odtłuszczoną powierzchnię polewa się wodą destylowaną (spryskiwaczem). Po 10 s oceniany jest szacunkowy procent zwilżonej powierzchni. Norma rozróżnia 3 stopnie zwilżenia, które są zarazem miernikiem stopnia odtłuszczenia:
c) stopień 1 – woda zwilża powyżej 50% powierzchni
d) stopień 2 – woda zwilża 40-50% powierzchni
e) stopień 3 – woda zwilża 15-20% powierzchni

Metoda ta zalecana jest do powierzchni pokrytych farbami do czasowej ochrony
- na odtłuszczoną powierzchnię nanosi się kroplę 40-70% wodnego roztworu alkoholu etylowego z dodatkiem barwnika (np. pioktaniny). Jeśli powierzchnia jest zatłuszczona już w ilości ok. 100 mg/m2, to kropla ta nie rozlewa się po niej. Na powierzchniach pionowych droga spływania kropli jest krótka i pozostaje owalny ślad, jeśli powierzchnia jest czysta.

Kurz i pył jest bardzo niepożądanym zanieczyszczeniem, które musi być usunięte z każdego podłoża przygotowanego do malowania. Obecność pyłu można stwierdzić przez przetarcie powierzchni czystą białą szmatką. Ocenę skuteczności odpylenia można przeprowadzić zgodnie z normą ISO 8502-3, przy pomocy paska taśmy samoprzylepnej o długości około 15 cm. Pasek nakleja się na badaną powierzchnię, trzykrotnie przesuwa się po nim kciukiem, a następnie nakłada się na kontrastowe podłoże i porównuje z rysunkiem wzorcowym.

Przy usuwaniu zapylenia przez wydmuchiwanie powietrzem należy zwrócić uwagę, aby powietrze było pozbawione oleju. Dotyczy to również powietrza używanego do napędu narzędzi do czyszczenia.

Ocenę skuteczności usunięcia zanieczyszczeń jonowych z powierzchni można przeprowadzić zgodnie z wytycznymi normy ISO 8502 - 1 lub ISO 8502 - 2 albo sprawdzić stosując opracowane przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie testy do oceny ilości chlorków i siarczanów znajdujących się na powierzchniach przygotowanych do malowania. W przypadku przypuszczalnej obecności zanieczyszczeń jonowych na powierzchni (powierzchnie pokryte solami, atmosfera zanieczyszczona aerozolem solnym) zaleca się zastosować metody mające na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni (mycie parowo-wodne, mycie wodą pod ciśnieniem, oczyszczanie strumieniowo-ścierne na mokro).

Ostatnie wpisy: