Jak oszacować koszty malowania ogrodzenia – porady eksperta

Jaki kolor rynny będzie pasować do czarnego dachu, a jaki kolor rynny dobrać do antracytowej dachówki? Zapoznaj się ze wskazówkami, jak wybrać najlepszą farbę do rynny i dachu.

Spis treści:

1. Jak kolor rynny wpływa na estetykę domu?
2. Jaki kolor rynny pasuje do czarnego dachu?
3. Jaki kolor rynny dobrać do dachówki antracytowej?
4. Jaki kolor rynny do czerwonego dachu?
5. Jak dobrać kolor rynny do dachu w innych kolorach?
6. Podsumowanie

Kolory rynien zdecydowanie wpływają na wygląd całego domu i ogólne wrażenia estetyczne. Właśnie dlatego dobór koloru orynnowania trzeba starannie przemyśleć. Nawet elegancki i pięknie wykończony z zewnątrz budynek będzie się źle prezentował ze niewłaściwie dobranymi rynnami.

W artykule znajdziesz informację, jaki kolor orynnowania dobrać do najpopularniejszych odcieni dachu: czarnego, antracytowego i czerwonego. Podpowiemy także, kiedy można pokusić się o rynny kontrastowe do kolorystyki dachu, a kiedy dobrze, by wtapiały się odcieniem w elewację.

Jak kolor rynny wpływa na estetykę domu?

Dlaczego dobór koloru orynnowania ma tak duży wpływ na wygląd domu? Rynny, podobnie jak parapety czy profile okienne i drzwi to elementy stosunkowo niewielkie, ale doskonale widoczne, zwłaszcza na tle jasnej elewacji domu. Od projektu architektonicznego oczekujemy, aby był spójny i pełen harmonii. Niewłaściwie dobrana kolorystyka detali architektonicznych skutecznie tę harmonię zaburza.

Jakimi zasadami rządzi się wybór koloru rynien? Najprostsze i najbardziej uniwersalne rozwiązanie to wybór rynien dokładnie w tym samym kolorze, co odcień pokrycia dachowego, np. dachówki czy blachodachówki. Masz wtedy pewność, że rynna i dach stworzą udaną i harmonijną kompozycję.

Jeśli jesteś na etapie budowy domu, najlepiej po prostu wybrać ten sam kolor RAL na orynnowanie i pokrycie dachowe – poniżej znajdziesz więcej informacji, jak to zrobić. Jeśli odnawiasz dach, malując go na inny kolor, pamiętaj, aby przemalować również rynny – najlepiej użyć do tego dokładnie tej samej farby.

Ten sam kolor dachu i orynnowania da efekt nowoczesnej bryły, co docenią zwolennicy ładu i harmonii. Niektórzy idą jeszcze krok dalej i decydują się na stolarkę okienną i drzwiową, a czasem także bramę garażową, podbitkę czy balustrady w kolorze pokrycia dachowego i rynien. Dom będzie wtedy prezentował się szykownie i elegancko.

Czy rynny i dach zawsze muszą być w tym samym kolorze? Nie zawsze. Jest to po prostu rozwiązanie najbezpieczniejsze. Istotne, aby oba kolory współgrały ze sobą i pasowały do elewacji budynku. Możesz jednak zdecydować się na inne pomysły.

Ciekawym rozwiązaniem jest wybór orynnowania w kolorze elewacji. Dzięki temu rynny stają się niemal niewidoczne, a cała bryła – minimalistyczna, co sprawdzi się zwłaszcza w przypadku bardzo nowoczesnych domów.

Jeśli oczekujesz niepowtarzalnego efektu, możesz również pokusić się o wybór koloru orynnowania kontrastowego do barwy pokrycia dachowego. Jeśli np. dach jest czarny, a elewacja biała, świetnym akcentem będą rynny w kolorze miedzianym czy ceglastym – idealne do domu w stylu industrialnym. Takie niestandardowe rozwiązania pasują do minimalistycznej i nowoczesnej architektury.

Jaki kolor rynny pasuje do czarnego dachu?

Przy wyborze koloru rynny do dachu kieruj się oznaczeniami RAL. Jest to system numerowania barw stosowany między innymi w przemyśle farbiarskim i lakierniczym. Numeracja RAL jest niezależna od producenta farby. Jest zwykle stosowana też przez producentów dachówek – zarówno ceramicznych, jak i blaszanych. Najlepiej, jeśli kolor rynien, dachu, parapetów ma identyczną numerację RAL. Różnice w odcieniach mogą powodować, że odmalowane elementy będą wyglądały jak wypłowiałe.

Jeśli planujesz przemalowanie rynny, tak aby pasowała do czarnego dachu, ale nie znasz numeru jego koloru RAL, możesz wybrać uniwersalną farbę na dach w odcieniu głębokiej czerni – RAL 9005.

Jaki kolor rynny dobrać do dachówki antracytowej?

Zasada doboru koloru rynny do dachu obowiązuje bez względu na barwę dachówki. Do poszycia budynku w odcieniu antracytu zwykle pasują farby o numeracji RAL 7016 lub 7024. Ale uwaga – te dwa odcienie subtelnie się różnią, więc warto najpierw sprawdzić, który kolor będzie lepszy, malując fragment rynny na wybraną barwę. Jeśli od początku znasz numerację RAL dachówki, od razu sięgnij po produkt w tym samym kolorze.

Jeśli planujesz malowanie całego pokrycia dachowego, wybierz jedną farbę do zewnętrznych powierzchni metalowych: aluminiowych, stalowych i ocynkowanych. Wówczas osiągnięty efekt będzie kolorystycznie spójny. Farba na dach Rafil RADACH może być stosowana do wymalowań nowych powierzchni i renowacji starych powłok malarskich na dachach, elementach orynnowania i parapetach.

Gruntoemalia RAFIL RADACH FARBA NA DACH tworzy elastyczne i szybkoschnące warstwy, które charakteryzują się podwyższoną odpornością na działanie czynników atmosferycznych – promieni UV, wody opadowej i wysokich temperatur. W zestawieniu z PODKŁADEM ANTYKORYZYJNYM RAFIL zapewnia długotrwałe zabezpieczenie przed rdzą. Farba jest dostępna w wersji z dwoma różnymi stopniami połysku: półmat i połysk. W wersji półmatowej znajdziesz aż 13 kolorów RAL, wśród nich różne odcienie czerni, antracytu oraz szarości i kilka odcieni z palety czerwonej. W opcji z połyskiem są to 3 kolory RAL – RAL 7024, RAL 8017 i RAL 9005.

Porada

Wykończenie farby do rynny może być półmatowe lub z połyskiem. Zwróć na to uwagę przy doborze emalii.

Jaki kolor rynny do czerwonego dachu?

Chętnie stosowanym kolorem dachów w Polsce jest czerwień imitująca barwę tradycyjnej cegły. Dachówki ceramiczne i blaszane mają oczywiście rozmaite odcienie, różnie nazywane przez producenta, na przykład:
• mahoń może odpowiadać barwie 3013 z palety RAL,
• brąz ceglasty/ceglany może być odpowiednikiem barwy 8004 z palety RAL,
• wiśniowa barwa dachu może idealnie pasować do rynny w kolorze RAL 3011.

Ceglasty, mahoniowy czy wiśniowy dach to propozycja przede wszystkim do domów w stylu tradycyjnym, rustykalnym, a także do współczesnych dworków. Czerwony dach pięknie komponuje się z tradycyjnym wiejskim budownictwem, z zielenią i naturalnymi materiałami jak cegła, kamień czy drewno. Daje też duże możliwości doboru elewacji – od białych po kremowe, beżowe, szare, a nawet całkiem ciemne.

Jak dobrać kolor rynny do dachu w innych kolorach?

Innymi popularnymi kolorami dachów i tym samym rynien są odcienie zieleni, niebieskiego i brązu. Zasada doboru farb do ich malowania jest taka sama jak powyżej – kolory z palety RAL powinny być identyczne.

Pamiętaj!

Bardzo ważne są numery RAL dachu i rynny – powinny być takie same, by odcienie się nie różniły w żadnym stopniu. W przeciwnym razie elementy dachu mogą wyglądać jak wyblakłe lub pożółkłe.

Oczywiście od każdej reguły można robić odstępstwa. Dlatego jeśli sądzisz, że na przykład grafitowa rura spustowa będzie zbyt mocno wyróżniać się na tle białej elewacji lub chcesz nieco rozjaśnić ciemną fasadę budynku, możesz pomalować rynny i elementy systemu odprowadzającego wodę z dachu na biało.

„Bezpiecznym” kolorem rynien jest uniwersalny odcień ocynkowanej blachy RAL 9006, który współgra z wyglądem większości budynków jednorodzinnych. Najważniejsze, aby efekt był przemyślany i aby rynny pasowały do kolorystyki innych elementów budynku – stolarki okiennej, drzwiowej, cokołów, balustrad i oczywiście elewacji oraz dachu.

Podsumowanie

Kolor orynnowania ma ogromne znaczenie dla estetyki domu. Nie warto zdawać się na przypadek w jego wyborze. Jeśli oczekujesz bezpiecznego rozwiązania – postaw na orynnowanie w kolorze pokrycia dachowego, a być może także podbitki dachowej, stolarki okiennej i drzwiowej. Jeśli masz ochotę na eksperymenty – wybierz inny kolor, pamiętając, że wszystkie elementy domu muszą ze sobą współgrać. Szeroki wybór kolorów farb RAFIL pomoże Ci w wyborze idealnego odcienia rynien do dachu!

Ostatnie wpisy:

Chcesz odnowić metalową bramę, drzwi, żeliwny stół, a może ławkę ogrodową? Potrzebujesz specjalistycznej farby do metalu oraz narzędzi – pędzla i wałka. Co warto wiedzieć o malowaniu metalu wałkiem? Jakie powierzchnie się do tego nadają?

Spis treści:

• Malowanie żeliwa – co trzeba o nim wiedzieć?
• Czym malować żeliwo?
• Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Poradnik

Metalowe meble i inne elementy w domu oraz wokół niego z powodzeniem można odnawiać i malować. Jeśli mówimy o żeliwnym ogrodzeniu, bramie czy meblach ogrodowych, regularne malowanie metalu wałkiem lub pędzlem jest wręcz niezbędne. Malowanie zabezpiecza żeliwne elementy przed korozją i przedłuża czas ich użytkowania.

Do nakładania farby do metalu najczęściej używa się różnej szerokości pędzli. Gładkie i płaskie powierzchnie zdecydowanie lepiej odnawiać jednak przy pomocy wałka. Jaki wałek do malowania metalu wybrać? W jaki sposób nakładać farbę, aby uniknąć nieestetycznych marszczeń czy odchodzenia nowej powłoki? W artykule udzielamy odpowiedzi na te pytania. Podpowiadamy również, jak krok po krok zabrać się za malowanie metalu wałkiem.

Przeczytaj również: Klasa korozyjności a wybór farby do metalu – co warto wiedzieć?

Malowanie żeliwa – co trzeba o nim wiedzieć?

W domu i jego otoczeniu nie brakuje elementów wykonanych z żeliwa lub innych stopów metali. Najczęściej są to przęsła ogrodzeniowe, bramy i bramki, ogrodowe stoły, ławki i krzesła żeliwne, a także balustrady czy grzejniki. Każdy z tych elementów można i warto regularnie odnawiać. Nadaje się im wtedy odświeżony, atrakcyjny wygląd oraz – co jeszcze ważniejsze – zabezpiecza metalową powierzchnię przed korozją.

Każdy metal koroduje, ale żeliwo, czyli stop żelaza i węgla, jest na nie wyjątkowo podatne. Żeliwo ma pozytywne właściwości – jest twarde, wytrzymałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, długowieczne. Ma jednak jedną, zasadniczą wadę – łatwo rdzewieje.

Dotyczy to przede wszystkim mebli, ogrodzeń, bram czy balustrad schodów, które znajdują się na zewnątrz domu. Pod wpływem deszczu i śniegu żeliwna powłoka niezabezpieczona odpowiednią farbą antykorozyjną narażona jest na korodowanie, które z czasem prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia żeliwnych elementów i utraty ich właściwości.

Korodowaniu metalu zapobiega powłoka, jaką tworzy farba do metalu taka jak Rafil Chlorokauczuk. Warstwa farby chroni żeliwo przed wilgocią, a dodatkowo wzmacnia je i nadaje mu atrakcyjny wygląd.

^{Metalowe krzesła i stół w ogrodzie trzeba regularnie malować, aby zabezpieczyć je przed rdzą i nadać im ładny wygląd. Polecany produkt to farba chlorokauczukowa Rafil Chlorokauczuk. Sposób na blat stołu to malowanie metalu wałkiem.}

Czym malować żeliwo?

Do malowania żeliwa możesz użyć wałka lub pędzla. Decyzja o tym, jakie narzędzie wybrać, zależy od wielkości malowanej powierzchni, jej wyglądu, a także Twojej wygody i wydajności prac.

Malowanie wałkiem metalu – kiedy warto?

Wałek będzie idealnym narzędziem, jeśli do malowania masz dużą i gładką powierzchnię. Wałek do malowania metalu pokryje ją o wiele szybciej niż jakikolwiek pędzel. Oszczędzisz więc sporo czasu, a także farby, bo malowanie metalu wałkiem jest wydajniejsze.

Ten sposób aplikacji farby ma jeszcze jedną ważną zaletę. Powłoka, która powstaje przy pomocy wałka, jest gładka, równomierna i jednorodna. Przęsło bramy albo blat stołu będą wyglądać ładniej.

Jaki wałek do malowania metalu wybrać? Powinien on mieć odpowiedni rozmiar – im większy, tym szybciej będziesz pokrywać powierzchnię. Najlepiej mieć pod ręką dwa wałki – jeden większy, drugi mniejszy.

Koniecznie zwróć uwagę na to, jaką strukturę ma Twój wałek. Powinna być jak najgładsza, z mało widocznymi porami lub z bardzo krótkim włosiem. To ważne, ponieważ porowaty wałek przeniesie ten wzór na malowaną powierzchnię, a od żeliwnej bramy, balustrady czy stołu oczekuje się, aby wyglądała gładko i estetycznie.

Wybierając wałek do malowania metalu, sprawdź też, czy uchwyt leży wygodnie w dłoni i czy ma odpowiednią długość. Dobierz go do rodzaju malowanej powierzchni. Do niewielkiej wystarczy krótki wałek, do ogrodzeń lepszy będzie dłuższy, z teleskopową rączką.

Przeczytaj również: Malowanie ławki ogrodowej z metalu – czym i jak to zrobić?

Malowanie pędzlem metalu – kiedy warto?

Pędzel do malowania metalu będzie lepszym wyborem, gdy powłokę trzeba nałożyć na drobne, wąskie elementy o skomplikowanej strukturze. Wałek sobie z nimi nie poradzi. Pędzel łatwo dotrze do zakamarków, a także wyrówna zacieki.

Kształt pędzla dobierz do rodzaju malowanej powierzchni. Do płaskich i większych powierzchni wybierz pędzel płaski. Do zakamarków – pędzel okrągły. Do miejsc trudno dostępnych (np. w klasycznych kaloryferach) najlepszy będzie pędzel na długim trzonku, tzw. kaloryferowiec.

Jaką farbę do malowania metalu wybrać?

Wybór odpowiedniego produktu do malowania metalu zależy przede wszystkim od tego, czy malowane elementy służą wewnątrz budynku, czy też na zewnątrz. Żeliwne meble, balustrady czy ogrodzenia narażone są na codzienny kontakt z wilgocią, wiatrem i promieniami UV. Dlatego potrzebujesz specjalistycznego produktu, który zabezpieczy metalową powierzchnię przed korozją i nada jej elastyczną, ale wytrzymałą powłokę.

Takim produktem jest farba chlorokauczukowa Rafil Chlorokauczuk. Jej przeznaczenie to ochronno-dekoracyjne malowanie powierzchni stalowych i żeliwnych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Można też przy jej pomocy odnawiać tynki cementowo-wapienne oraz beton.

Farba wyróżnia się zwiększoną odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne. Niestraszny jej śnieg, deszcz, słońce, niskie i wysokie temperatury. Tworzy trwałą powłokę, która skutecznie zabezpiecza malowaną powierzchnię przed korozją. Dodatkowo sprawia, że żeliwny czy stalowy element jest odporniejszy na zarysowania, uderzenia i inne uszkodzenia mechaniczne. Farba Rafil Chlorokauczuk dostępna jest w 20 kolorach RAL, od białego po czarny. Nadaje malowanym powierzchniom połysk i odświeża ich wygląd.

Warto wiedzieć, że aby uzyskać pełną ochronę antykorozyjną, przed malowaniem powierzchni farbą Rafil Chlorokauczuk trzeba koniecznie użyć farby gruntującej Rafil Podkład Chlorokauczukowy. Grunt zwiększy przyczepność właściwej farby nawierzchniowej, która stworzy wtedy elastyczną, trwałą powłokę, w pełni odporną na korozję aż do 8 lat.

^{Żeliwne meble ogrodowe trzeba regularnie odnawiać. Efekt śnieżnej bieli osiągniesz, malując je farbą Rafil Chlorokauczuk w kolorze białym.}

Jak zabezpieczyć żeliwo przed korozją? Poradnik

Jak odnowić żeliwną powierzchnię przy pomocy farby Rafil Chlorokauczuk i jak zabezpieczyć metal przed korozją? Oto poradnik krok po kroku.

1. Z powierzchni, którą chcesz malować, usuń piasek, ziemię, liście i inne zanieczyszczenia.
2. Jeśli żeliwo było wcześniej malowane, powłokę trzeba zmatowić, używając do tego drobnoziarnistego papieru ściernego.
3. Przed malowaniem powierzchnia powinna być sucha, czysta, wolna od olejów, smarów i zanieczyszczeń.
4. Przed malowaniem właściwą farbą, powierzchnię zabezpiecz przy pomocy Rafil Podkład Chlorokauczukowy. Nałóż 1-2 warstwy. Wystarczy jedna warstwa podkładu. Jeśli jednak podłoże jest bardzo zniszczone, warto nałożyć kolejną warstwę gruntu na mokrą powierzchnię w czasie od 20 minut do 1,5 godziny.
5. Farbę Rafil Chlorokauczuk nałóż do 1 godziny od nałożenia podkładu chlorokauczukowego lub po minimum 72 godzinach od czasu wyschnięcia warstwy podkładowej.
6. Ważne, aby każdą z warstw farby Rafil Chlorokauczuk nakładać w krótkim czasie, „na mokro”. Zapobiegnie to marszczeniom powłoki. Kolejne warstwy produktu nakładaj w czasie do 2 godzin.
7. Jeśli nie uda Ci się dotrzymać odstępów czasowych, musisz czekać minimum 5 dni, zanim nałożysz kolejną warstwę farby.

^{Żeliwne meble ogrodowe z łatwością pomalujesz przy pomocy farby Rafil Chlorokauczuk.}

Malowanie metalu wałkiem przyspiesza prace, a powierzchni nadaje estetyczny, gładki wygląd. Koniecznie sprawdź ofertę produktów dekoracyjnych do metalu marki Rafil. Znajdziesz tu z pewnością farbę odpowiednią do Twoich potrzeb!

Sprawdź ofertę produktów Rafil

Ostatnie wpisy:

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy:

Metal to materiał, który otacza nas z każdej strony. Ogrodzenia, parapety, rynny, balustrady, – to tylko kilka przykładów najczęściej spotykanych elementów, które mogą być z niego wykonane. Jak zabezpieczyć je przed destrukcyjnym działaniem rdzy? Jaki podkład antykorozyjny wybrać, by zapewnić najlepszą ochronę metalowym powierzchniom? Sprawdź!

Emalia i podkład antykorozyjny na rdzę – najlepsza ochrona metalu

Metal, który nie zostanie zabezpieczony odpowiednimi preparatami i będzie wystawiony na bezpośredni wpływ czynników atmosferycznych, nieuchronnie pokryje się rdzą. Dlaczego? Wytłumaczeniem tego zjawiska jest korozja – naturalna reakcja chemiczna, zachodząca pomiędzy metalem a tlenem i wodą. Jak rozpoznać, że do niej doszło? Po charakterystycznym pomarańczowo-rudym odcieniu i kruszącej się strukturze metalowego elementu.

Aby uchronić metal przed nieestetyczną i niszczycielską rdzą, należy odizolować go od czynników zewnętrznych. Warstwa podkładu antykorozyjnego oraz odpowiedniej farby nawierzchniowej stworzy powłokę, której zadaniem jest odcięcie dostępu wilgoci i powietrza.

Podkład antykorozyjny do metalu – czym się charakteryzuje?

Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY to produkt przeznaczony do gruntowania metalowych powierzchni, narażonych na działanie rdzy. Wybierz go, aby zabezpieczyć elementy ze stali, stali ocynkowanej czy aluminium, takie jak:
• dach domu czy elementów architektury ogrodowej (altana, garaż),
• rynny,
• ogrodzenie, bramy, furtki,
• balustrady balkonowe i tarasowe,
• wyposażenie ogrodu (krzesła, stoły, parasole, ławki, huśtawki),

Warstwa podkładu antykorozyjnego dokładnie pokrywa powierzchnię i przygotowuje ją do malowania. Matowa, elastyczna powłoka zapewnia idealną przyczepność emalii i dodatkowo chroni metal przed korodowaniem.

Podkład antykorozyjny – jak używać?

Aby mieć pewność, że podkład antykorozyjny oraz farba nawierzchniowa spełni swoją funkcję i będzie chronił metal przez długi czas, stosuj go ściśle według zaleceń producenta. Szczególną uwagę zwróć na poniższe elementy:

• Dokładne oczyszczenie powierzchni – metal, który zamierzasz malować, nie może być pokryty rdzą, kurzem, brudem czy tłuszczem. Koniecznie usuń z niego wszystkie luźne warstwy starej farby, źródła korozji i wszelkie inne zanieczyszczenia. Następnie dokładnie osusz, odpyl i odtłuść powierzchnię. Sezonowane, matowe powierzchnie ocynkowane należy bardzo ostrożnie oczyścić z tzw. białej rdzy oraz innych zanieczyszczeń (np. przy użyciu myjki ciśnieniowej lub poprzez szlifowanie).

• Matowienie – powierzchnie stalowe (również ocynkowane), które nie były wcześniej malowane, wymagają zmatowienia w celu poprawienia ich przyczepności.

• Nakładanie – Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY możesz nakładać przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku hydrodynamicznego. Dla optymalnego efektu wystarczy jedna warstwa produktu.

• Wybór produktu – podkład antykorozyjny stosuj w połączeniu z dedykowanymi produktami z tej samej serii – Rafil RADACH FARBA NA DACH lub Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ.

• Malowanie – farbę nawierzchniową nałóż 3-6 godzin po pokryciu powierzchni podkładem antykorozyjnym. Jeżeli przekroczysz wskazany czas, malowanie wykonaj po 5 dniach od nałożenia podkładu.

Najlepiej, jeżeli za malowanie zabierzesz się w pogodny i suchy dzień – unikaj deszczu i skrajnych temperatur (idealny zakres to 10-25°C).

Podkład na rdze – spray czy farba?

Podkład antykorozyjny w sprayu to nienajlepszy pomysł. Taka forma aplikacji nie gwarantuje idealnego pokrycia ani odpowiedniej grubości nakładanej warstwy. Najlepszym wyborem będzie Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który wygodnie nałożysz przy użyciu wałka, pędzla lub natrysku.
Podkład antykorozyjny, w duecie z wybraną farbą Rafil, to najskuteczniejszy sposób na wieloletnią ochronę metalu. Możesz sięgnąć po niego zarówno w celach profilaktycznych, jak i naprawczych – kiedy zauważysz pierwsze ślady rdzy.

Ostatnie wpisy: