Malowanie i zabezpieczanie posadzki w garażu - krok po kroku

Malowanie aluminium może być łatwe i przyjemne – wystarczy, że odpowiednio przygotujesz się do planowanej pracy. Sprawdź, jak powinno wyglądać czyszczenie aluminium z rdzy oraz starych powłok malarskich i jak przygotować powierzchnię do malowania. Dowiedz się, jaką farbę wybrać i o czym pamiętać, aby cieszyć się długotrwałymi efektami.

Aluminium – najważniejsze informacje

Aluminium to lekki metal (jest trzykrotnie lżejszy od żelaza!), którego stopy wykorzystuje się w przemyśle, lotnictwie, motoryzacji, a nawet w branży spożywczej – do produkcji puszek czy kapsli do butelek.

Ze względu na plastyczność oraz niewielką wagę aluminium powszechnie wykorzystywane jest również w budownictwie. Stosuje się je do produkcji profili okiennych, dachówek, rynien, bram garażowych, żaluzji okiennych i wielu innych.

Pomimo swoich wyjątkowych właściwości, aluminium (jak każdy metal) może z biegiem czasu tracić swoje właściwości i estetyczny wygląd. Na szczęście proces korozji aluminium można spowolnić, zabezpieczając je odpowiednimi preparatami.

Aluminium, korozja i czyszczenie

Aluminiowa powierzchnia, którą planujesz odnowić, musi zostać dokładnie oczyszczona ze wszelkich substancji, które mogłyby pogarszać przyczepność farby i sprzyjać korodowaniu metalu. Aby zrobić to dokładnie, postępuj według poniższych wskazówek:
• Przygotuj:

• drucianą szczotkę i/lub szlifierkę,
• papier ścierny,
• kilka miękkich ścierek,
• gąbkę do mycia,
• zapas czystej wody,
• środek do odtłuszczania metalu (np. Rafil PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA).

• Dokładnie przyjrzyj się aluminiowej konstrukcji i sprawdź, czy na jej powierzchni znajdują się ślady rdzy lub luźne fragmenty starej powłoki malarskiej (szczególną uwagę zwróć na trudnodostępne miejsca!).
• Odstające fragmenty farby usuń przy pomocy szczotki lub szlifierki.
• Pozbądź się wszystkich ognisk rdzy, przecierając metal gruboziarnistym papierem ściernym lub szlifierką.
• Przetrzyj całą powierzchnię papierem ściernym, aby zmatowić warstwę starej farby.
• Wyczyść powierzchnię, usuwając z aluminium pył i wszelkie zabrudzenia.
• Odtłuść metal, przecierając jego powierzchnię preparatem do odtłuszczania wymieszanym z wodą.
• Pozostaw aluminium do wyschnięcia.

Po zakończeniu czyszczenia aluminium, powierzchnia metalu powinna być pozbawiona brudu oraz rdzy, zmatowiona i gotowa do malowania.

Malowanie aluminium: podkład

Renowacja aluminium wymaga sięgnięcia po specjalistyczne produkty. Jakie?
Pierwszym środkiem, jaki należy nałożyć na powierzchnię odnawianego metalu, jest podkład gruntujący. Zwiększy on przyczepność docelowej farby oraz poprawi jej właściwości.

Nasz typ to Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który zapewnia doskonałą ochronę aluminium przed rdzą. Jego stosowanie jest niezwykle łatwe: wystarczy, że nałożysz go przy pomocy wałka lub pędzla (możesz sięgnąć również po natrysk hydrodynamiczny) i pozostawisz do wyschnięcia na 3-6 godzin. Jedna warstwa podkładu w zupełności wystarczy!

Malowanie aluminium: farba

Nakładanie emalii możesz rozpocząć wtedy, gdy podkład wyschnie (w przypadku Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY będzie to 3-6 godzin).
Malowanie aluminium rozpocznij od nałożenia pierwszej, cienkiej warstwy – możesz zrobić to przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku. Jeśli malujesz natryskowo, pamiętaj o odpowiednim rozcieńczeniu emalii dedykowanym ROZCIEŃCZALNIKIEM DO FARB RADACH. Postaraj się, aby farba była rozłożona równomiernie i pokrywała wszystkie zakamarki konstrukcji.

Renowacja aluminium – jakiej farby użyć?

Farba do aluminium musi wyróżniać się doskonałymi właściwościami ochronnymi (zabezpieczać metal przez czynnikami atmosferycznymi oraz promieniowaniem UV) i oferować nieskazitelny efekt dekoracyjny. Nasza propozycja to Rafil RADACH – najwyższej jakości gruntoemalia do aluminium, stali i ocynku.

Drugą warstwę farby nałóż po upływie co najmniej 6 godzin. Ponownie pozostaw powierzchnię do wyschnięcia i oceń efekt, jaki uzyskałeś. Jeżeli to konieczne, możesz zdecydować się na nałożenie kolejnej warstwy emalii – pamiętaj jednak, by zachować zalecany przez producenta odstęp czasowy (min. 6 godzin pomiędzy kolejnymi warstwami).

Ostatnie wpisy:

Meble ogrodowe wykonane w całości lub częściowo z betonu mają wiele zalet. Najważniejszą z nich jest długowieczność i wytrzymałość. Betonowa ławka może być na dodatek prawdziwą ozdobą. Podpowiadamy, jaką ławkę betonową ogrodową wybrać i jak później o nią dbać, aby służyła długie lata. 

Ławka betonowa to mebel niezbędny w każdym ogrodzie. Dzięki wygodnemu siedzisku można odpocząć i cieszyć się urokiem działki. Ma swoje zalety praktyczne, a odpowiednio dobrana, stanowi także ciekawy element dekoracyjny, podkreślający wygląd całego ogrodu. Na rynku dostępnych jest wiele modeli betonowych ławek ogrodowych – z oparciem lub bez, w różnorodnych wzorach, rozmiarach i technikach wykonania.

Wybór odpowiedniej ławki betonowej

Nie jest dużą przesadą stwierdzenie, że ławka betonowa to mebel na całe życie. Mocna i wytrzymała, może służyć długie lata. Dlatego przed zakupem warto dobrze się zastanowić i wybrać model odpowiedni zarówno pod względem funkcjonalności, jak i wyglądu.

Jakie rodzaje ławek betonowych ogrodowych można wybrać? Najprostszym rodzajem ławek są popularyzujące się ostatnio betonowe, monolityczne, prostokątne bloki, wykonane z betonu architektonicznego. W zasadzie prościej się już nie da! Co ciekawe, takie minimalistyczne, proste formy mogą być niezwykle ozdobne. Pasują zarówno do niemal pustych przestrzeni miejskich placów, jak i – na zasadzie kontrastu – do buchających różnorodnością ogrodów. Minusem wersji monolitycznych jest ich dość duża waga, nawet jeśli wykonano je w technice pozostawiającej puste wnętrze.

Popularne zarówno w przestrzeni publicznej, jak i na prywatnych posesjach czy ogrodach, są ławki betonowe bez oparcia. Znajdziesz tu zarówno proste, geometryczne wzory, jak i bardziej ozdobne, formowane w różnego rodzaju kształty. Dopełnieniem takiego siedziska często bywa drewno, które podnosi komfort użytkowania.

Klasyczna ławka kojarzy się nam jednak najczęściej w wersji z oparciem. Na takim meblu można usiąść naprawdę wygodnie. Ławka betonowa z oparciem zapewnia prawdziwy relaks i odpoczynek. W przypadku takich modeli również dostępna jest ogromna gama wersji i stylów. Proste geometryczne kształty sprawdzają się w przestrzeniach publicznych, a do ogrodów inwestorzy wybierają często wersje bardziej wymyślne, ażurowe, z wyglądu lekkie, często półkoliste lub o artystycznie zaburzonej symetrii.

Warto wspomnieć także, że ławki ogrodowe z powodzeniem mogą pełnić dodatkowe funkcje. Dostępne są modele zintegrowane z betonową donicą lub kwietnikiem, które stwarzają ciekawe możliwości aranżacyjne. Niektóre produkty to już nie tyle ławki, co bardziej uniwersalne siedziska lub leżanki albo ogrodowe niskie ławko-stoliki.

Zarówno wśród wersji bez, jak i z oparciem, wyróżnić można modele, w których siedzisko jest wykonane z betonu oraz takie, gdzie z tego materiału wykonane są jedynie nogi lub podpory ławki. Zazwyczaj drugim materiałem jest drewno, a elementy drewniane pojawiać się mogą przy wszystkich rodzajach ławek – od wersji klasycznych, po ozdobne, a także jako uzupełnienie minimalistycznych betonowych bloków. To ważne, ponieważ obecność drewna, które jest mniej odporne od betonu, rzutuje później na trwałość ogrodowego mebla, tempo jego starzenia oraz dostępne sposoby napraw i konserwacji.

Przygotowanie ławki do użytkowania

Jeżeli wybierzesz już swój wymarzony model, najlepiej pasujący do Twojego domu lub ogrodu, warto odpowiednio przygotować się do instalacji ławki. Trzeba pamiętać, że duży betonowy mebel może być trudny do częstego przestawiania, dlatego miejsce do jego ustawienia wypada wybrać naprawdę rozważnie. 

Podczas ustawiania warto przewidzieć np. przyszły wzrost roślin. Miejsce przy ogrodowej ścieżce, aktualnie łatwo dostępne, w przyszłości może zmienić się w zielony gąszcz, który stworzą np. rozrastające się krzewy. To dość częsty błąd początkujących właścicieli ogrodów, którzy "gubią" później swoje meble wśród rozrastającej się roślinności.

Ławka betonowa ogrodowa zazwyczaj sporo waży, dlatego ważne jest ustawienie jej na stabilnym, twardym podłożu. Posadowienie na miękkiej ziemi lub trawniku może sprawić, że szybko zacznie się zapadać lub przechylać. Przed ustawieniem mebla grunt można dodatkowo ubić ręcznie lub zagęścić maszynowo.

Pamiętaj, że choć beton to wytrzymały materiał, ma swoje ograniczenia. Wiadomo, że latem dobrze odpoczywa się w chłodnym cieniu drzew. Betonowej ławki ogrodowej nie stawiaj jednak w miejscach zbyt zaciemnionych i wilgotnych. Dlaczego? W takich warunkach dobrze rozwijają się mchy, porosty i grzyby, które z czasem mogą zacząć osiadać na powierzchni betonu. Doprowadzi to do jego przebarwień, a w perspektywie nawet uszkodzeń. Jeszcze gorzej takie warunki znosi wykorzystywane w konstrukcji ławek drewno.

Regularne czyszczenie i konserwacja ławki

Ławki i inne betonowe meble to w zasadzie wyposażenie wprost stworzone do znoszenia trudnych warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, upał czy mróz. Nikt nie chowa ich pod dach na zimę. Trzeba pamiętać o odpowiedniej konserwacji i czyszczeniu zarówno betonu, jak i drewna oraz metalu.

Przynajmniej raz w roku, najlepiej w ciepły letni lub wiosenny dzień, betonowe elementy ławki dobrze jest umyć za pomocą myjki ciśnieniowej lub ogrodowego węża i szczotki. Można zastosować też lekki detergent, chociażby płyn do mycia naczyń. Pozwoli to usunąć z powierzchni betonu odkładające się zabrudzenia i odświeżyć konstrukcję. 

Umyć można także elementy drewniane, jednak w ich przypadku przyda się częstsze malowanie. Drewno na ławce zakonserwować można którymś z gamy produktów dostępnych na rynku. Konserwację betonu przeprowadza się natomiast z wykorzystaniem innych produktów.

Ochrona ławki przed warunkami atmosferycznymi

Beton warto dodatkowo zabezpieczyć odpowiednim środkiem. Dzięki temu powierzchnia materiału będzie lepiej chroniona i odporna na oddziaływania pogodowe oraz czynniki biologiczne. 

Jeżeli zechcesz zachować naturalny kolor betonu, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie bezbarwnym lakierem poliuretanowym RAFIL Na Beton. To dwuskładnikowy preparat, który łatwo nakłada się pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Doskonale sprawdza się w zabezpieczaniu elementów betonowych na zewnątrz, nadając dodatkowo świeży połysk. Na powierzchni betonu powstanie dodatkowa twarda i elastyczna powłoka ochronna, zabezpieczająca także przed kruszeniem, wycieraniem i zarysowaniami.

Malowanie i renowacja ławki betonowej

Ławkę betonową z oparciem lub bez można też pomalować na kolorowo. Warto to zrobić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze – kiedy beton będzie wykazywał oznaki zużycia, po drugie – kiedy zechcesz zmienić coś w wystroju ogrodu lub podwórza. 

Malowanie w kolorze umożliwiają produkty z oferty marki RAFIL. Duże możliwości estetycznego malowania ogrodowych ławek betonowych daje RAFIL Chlorokauczuk. Tą farbą można malować zarówno elementy betonowe, jak i wykonane z metalu. Dzięki temu, w przypadku ławki wykonanej z tych materiałów, jednym produktem można zabezpieczyć całość. Farba chlorokauczukowa występuje w dwudziestu kolorach, przed osobami z zacięciem artystycznym otwierają się więc szerokie możliwości. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przy konserwacji jednej ławki skorzystać z kilku barw!

Co do kwestii technicznych związanych z malowaniem, zawsze warto wcześniej umyć ławkę lub przynajmniej wytrzeć. Jednocześnie zwróć uwagę na ewentualne uszkodzenia i ubytki. Zanim sięgniesz po pędzel, spękania i otarcia wypełnij betonem lub masą szpachlową.

Twoja betonowa ławka ogrodowa może być zarówno użyteczna, jak i estetyczna. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby co sezon fantazyjnie zmieniać wygląd tego i innych ogrodowych mebli. Pomogą w tym produkty RAFIL, które doskonale chronią, są niezwykle wydajne, a przy okazji są łatwe w użyciu. Dzięki nim Twój ogród będzie jeszcze piękniejszy.

Altana ogrodowa to centralny punkt przydomowej przestrzeni. Jeżeli jest zadbana i estetyczna, może nadawać jej niepowtarzalny, przytulny, a nawet… nieco magiczny charakter. Dodatkowo, altana może stanowić doskonałe miejsce do odpoczynku, relaksu, posiłków, spotkań z przyjaciółmi i rodziną. Warto więc o nią zadbać! Zobacz, jak powinna wyglądać renowacja altany ogrodowej.

Malowanie altany ogrodowej – jak często?

Altana ogrodowa (metalowa lub wykonana z innych materiałów) narażona jest na działanie wielu szkodliwych czynników: deszczu, śniegu, mrozu, wysokich temperatur, wiatru, promieniowania UV. Trudne warunki mogą przyspieszyć zjawisko korozji metalu i sprawić, że altanka straci swój estetyczny wygląd.

Aby zabezpieczyć altankę przed rdzą i zadbać o jej estetykę, sięgnij po specjalistyczne preparaty – podkład oraz farbę do metalu. Renowację przeprowadzaj regularnie, co kilka lat (najlepiej, jeżeli zasugerujesz się okresem rekomendowanym przez producenta użytych produktów), lub wtedy, gdy zauważysz niepokojące sygnały – rysy, uszkodzenia powłoki lub ogniska rdzy.

Altana ogrodowa – jaka farba?

Wybór produktu do malowania altany ogrodowej to kluczowa kwestia. Musisz mieć pewność, że farba skutecznie zabezpieczy metal przed dostępem szkodliwych czynników i zapewni mu długotrwałą ochronę.
Nasza rekomendacja? Rafil CHLOROKAUCZUK, wyróżniający się następującymi właściwościami:
• Bogata paleta kolorystyczna (20 kolorów z wykończeniem typu wysoki połysk), dzięki której stworzysz wymarzoną aranżację w swoim ogrodzie. Wśród dostępnych propozycji znajdziesz zarówno kolory neutralne (biel, czerń, szarość), jak i wyraziste (czerwień, źółć, zieleń).
• Odporność na uszkodzenia mechaniczne. Emalia tworzy na powierzchni metalu elastyczną, wytrzymałą powłokę, która jest odporna na zarysowania, uderzenia czy pęknięcia. To niezwykle ważne, ponieważ każde uszkodzenie powłoki może skutkować odsłonięciem metalu i wystawieniem go na działanie szkodliwych czynników, np. wilgoci.
• Wysoka odporność na warunki pogodowe. Powłoka, jaką tworzy Rafil CHLOROKAUCZUK, jest wyjątkowo odporna na działanie takich czynników, jak opady, skrajne temperatury, promieniowanie UV czy wiatr. Dzięki temu skutecznie chroni metal przed korozją.
• Nawet 8 lat ochrony. Wyjątkowe właściwości produktów Rafil: emalii oraz PODKŁADU CHLOROKAUCZUKOWEGO sprawiają, że producent zapewnia aż 8 lat Gwarancji Ochrony metalu przed rdzą (przy zastosowaniu pełnego systemu produktów Rafil CHLOROKAUCZUK i spełnieniu warunków gwarancji).

Renowacja altany ogrodowej krok po kroku

Wiesz już, dlaczego metalowa altana ogrodowa powinna być poddawana regularnej renowacji. Poznałeś również produkty, po które możesz sięgnąć, by zapewnić konstrukcji ochronę oraz estetyczny wygląd. Czas przejść do wskazówek praktycznych!
Malowanie altany ogrodowej powinno odbywać się według następującego schematu:

• • Zabezpiecz otoczenie altany – zakryj folią malarską lub kartonami wszystkie elementy, które mogłyby zostać zabrudzone lub uszkodzone podczas renowacji.
  • Dokładnie wyczyść metalowe powierzchnie – pozbądź się wszelkich zabrudzeń, glonów, kurzu, błota. Możesz zrobić to przy pomocy delikatnego detergentu i wody.
  • Usuń ogniska rdzy – dokładnie przyjrzyj się wszystkim zakamarkom altanki, poszukując śladów korozji. Rdzę usuń przy pomocy szlifierki, drucianej szczotki lub papieru ściernego.
  • Zbadaj stan starych powłok malarskich – jeżeli stara farba pozbawiona jest pęknięć czy odprysków, nie musisz usuwać jej z powierzchni altany. Jeżeli zauważysz jednak luźne, odstające fragmenty emalii, usuń je. Możesz wykorzystać do tego papier ścierny lub szlifierkę. Następnie przetrzyj całą powierzchnię papierem ściernym, aby zapewnić jej matowość.
  • Usuń pył i odtłuść powierzchnię altanki. Przydatny może okazać się PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA Rafil.
  • Nałóż warstwę PODKŁADU CHLOROKAUCZUKOWEGO. Zastosowanie dedykowanej farby podkładowej jest konieczne. Wystarczy jedna warstwa. Jeżeli jednak altana jest zniszczona i chcesz zapewnić jej najlepszą ochronę przed korozją, po 20-90 minutach nałóż drugą warstwę podkładu.
  • Pomaluj metal farbą. Pierwszą warstwę farby Rafil CHLOROKAUCZUK nanieś najpóźniej po godzinie od zagruntowania powierzchni podkładem. Zanim nałożysz drugą warstwę odczekaj 30-120 minut.

Gotowe! Dzięki kilku prostym krokom Twoja altana ogrodowa będzie doskonale zabezpieczona przed korozją, a przy tym zyska nowy, estetyczny wygląd.

Ostatnie wpisy:

Kupowanie farb staje się coraz bardziej świadome – klienci częściej zwracają uwagę już nie tylko na ich kolor, ale również na właściwości, np. odporność na ścieranie czy blaknięcie. Kolejnym punktem, który warto sprawdzić, kupując farby, jest zawartość LZO w produkcie. Dowiedz się, jak to zrobić!

Z tego artykułu dowiesz się:

- jaka jest definicja LZO,
- jaka jest szkodliwość LZO w farbach,
- jaka jest dopuszczalna ilość gramów LZO/l.

LZO – co to jest?

Definicja LZO wymaga najpierw rozwinięcia skrótu. Lotne związki organiczne to substancje, które łatwo przechodzą w stan pary i gazu, ich temperatura wrzenia oscyluje w granicach 50-250°C, a ich rozpuszczalność w wodzie jest niska. Jak już zostało wcześniej wspomniane, LZO występują w farbach, a najwięcej można ich znaleźć w preparatach na bazie rozpuszczalników.

Ważne!

Lotne związki organiczne znajdują się nie tylko w farbach, choć to właśnie z nimi są najczęściej kojarzone. Spotkać można je także w takich produktach, jak m.in. tusze do drukarek, środki w aerozolu na owady, odświeżacze powietrza, kleje, tynki czy preparaty czyszczące stosowane w mieszkaniach.

Lotne związki organiczne stanowią jednak także efekt uboczny wielu procesów przemysłowych – emisja LZO na szeroką skalę prowadzi do zanieczyszczenia środowiska, co doprowadziło do konieczności uregulowania zawartości w produktach LZO ustawą, by zminimalizować ich szkodliwy wpływ na naturę.

Farby z LZO a bezpieczeństwo

Bezpośrednie narażenie na długotrwały kontakt z lotnymi związkami organicznymi ma szkodliwy wpływ dla zdrowia. Dlatego też normy LZO w farbach zostały przedstawione bardzo skrupulatnie, szczególnie jeśli chodzi o preparaty do ścian używane wewnątrz budynków. Z jakimi dolegliwościami może się spotkać osoba narażona na wdychanie LZO z farb do ścian? Mogą to być:
• katar,
• podrażnienie oczu,
• wysypki i inne uczulenia skórne,
• obrzęk krtani,
• ból głowy,
• nudności,
• nasilenie objawów astmy.

Oczywiście te objawy mogą występować, jeśli nie zostały zachowane zasady doboru farb do wnętrz. W pomieszczeniach należy bowiem unikać preparatów rozpuszczalnikowych, a zastąpić je wodorozcieńczalnymi. Warto też sprawdzać zawartość LZO w farbach i porównać ją z zapisami w ustawie, by mieć pewność, że kupione preparaty nie będą szkodzić domownikom.

Jeszcze większą uwagę należy poświęcić doborowi farb, jeśli wśród członków rodziny są astmatycy i alergicy. Dla nich najlepszym rozwiązaniem jest sięganie po ekologiczne preparaty, w których została przeprowadzona redukcja LZO – ilość lotnych związków organicznych jest w nich o wiele mniejsza, niż wskazują na to normy. Przykładem takiej farby może być Magnat Ceramic Care – wysokiej jakości ceramiczna farba do wnętrz z gwarancją plamoodporności. Produkt ten zawiera zaledwie 3 g/l LZO, podczas gdy limit LZO dla tego produktu wynosi 30g/l w kat. A/a/FW (2010). Magnat Ceramic Care dodatkowo redukuje poziom formaldehydu (nawet o 98%) mogącego występować w powietrzu wewnątrz pomieszczeń. Źródłem formaldehydu mogą być m.in. materiały budowlane, meble, panele podłogowe, dywany, wykładziny.

Redukcja LZO jest również istotna w przypadku farb stosowanych na zewnątrz, zwłaszcza przy malowaniu dużych powierzchni, kiedy malarz przez długi okres czasu jest narażony na wdychanie szkodliwych oparów. Dobrym przykładem farby przyjaznej środowisku może być EKO-Radach, którego zawartość LZO wynosi maksymalnie 38÷50 g/l, podczas gdy według dyrektywy 2004/42/WE (kategoria A/i/FW) dopuszczalna ilość LZO dla tej kategorii farb to 140 g/l.

LZO w farbach – normy

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że ustawowa zawartość LZO w farbach znacząco różni się w przypadku preparatów wodnych i rozpuszczalnikowych, a także do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Wybierając matową farbę do malowania ścian i sufitów w mieszkaniu należy szukać preparatów, w których zawartość LZO w produkcie nie przekracza 30 g/l. Oczywiście na rynku bez trudu znajdziesz takie, w których wartość ta jest o wiele niższa.

Z kolei szukając farb specjalistycznych, możesz natknąć się na zdecydowanie wyższą zawartość LZO – np. dopuszczalna ilość tych substancji w farbach na dachfil RADACH FARBA NA DACH to 500 g/l. Różnica wynika przede wszystkim z tego, że z warstwą preparatu do malowania dachów nie będziesz mieć styczności, a tym bardziej z pochodzącymi z niej lotnymi związkami organicznymi. Poza tym farby stosowane na zewnątrz muszą cechować się wysoką odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, zarysowania i uderzenia.

Pamiętaj, by wybierając preparaty wykończeniowe, zawsze sięgać po te o najniższym bilansie LZO – dzięki temu zadbasz o zdrowie i otaczające Cię środowisko.

Ostatnie wpisy: