Strona główna
Poradniki

Krok po kroku – jak zrobić trzepak do dywanów?

Przeczytasz w 5 min
Z tego artykułu dowiesz się:
  1. Jak zaprojektować trzepak do dywanów?
  2. Jakie materiały są potrzebne do budowy?
  3. Jak zamontować trzepak – krok po kroku
  4. Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą trzepak?
  5. Jak dbać o trzepak, aby służył przez długie lata?

Dywany nie wychodzą z mody – obecnie przeżywają wręcz swój renesans. Warto położyć dywan na podłodze z wielu względów, zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych. Należy też o niego odpowiednio zadbać. W naszym artykule podpowiadamy, jak zrobić trzepak do dywanów łatwo i samodzielnie.  

Dywan to ozdoba, jak i bardzo funkcjonalny element wyposażenia pomieszczeń. Dosłownie i w przenośni chroni przed chłodem podłogi, wprowadza ciepło i rodzinną atmosferę. Jest niezastąpiony, kiedy w domu są małe dzieci, które chętnie bawią się na podłodze. Tym bardziej ważna jest odpowiednia dbałość o czystość i dobry stan dywanu.

Czynnością, którą należy wykonać co najmniej raz na kilka miesięcy jest trzepanie – pozwala pozbyć się większości osiadających w tkaninie zabrudzeń i mikroorganizmów. A do trzepania niezbędny jest trzepak – zerknij na poniższy poradnik, aby dowiedzieć się, jak zrobić trzepak krok po kroku. 

Trzepak do dywanów przyda się przy każdym domu. 

Jak zaprojektować trzepak do dywanów?

Z jednej strony można powiedzieć, że w sumie nie ma nic do odkrycia – każdy widział trzepak i każdy wie, że to prosta konstrukcja. W rzeczywistości nie jest to takie oczywiste.

Konstrukcja trzepaka może różnić się pod kilkoma względami, głównie w zależności od zastosowań, do jakich będzie wykorzystywany. I tak np. trzepak może służyć do czyszczenia dywanów różnej wielkości, co będzie wpływać na jego pożądany kształt. 

Ważne jest też miejsce, w którym chcesz go ustawić – to rzutuje na rozmiary i najważniejsze elementy. A co, jeśli nie masz miejsca na stały trzepak? Tu też podajemy możliwe rozwiązanie. I w końcu – dlaczego nie nadać trzepakowi dodatkowych funkcji, aby stał się bardziej użyteczny?

Najłatwiejsze rozwiązanie to budowa trzepaka przypominającego prostą piłkarską bramkę – tworzą go dwa słupki i poprzeczka u góry. To już wystarczy, aby skutecznie zadbać o dywan, o ile odpowiednio stabilnie osadzi się konstrukcję w gruncie. 

Większe możliwości daje dołożenie niżej dodatkowej poprzeczki, co ułatwia trzepanie mniejszych dywanów. Jeśli natomiast w ogrodzie brakuje miejsca lub trzepak ma być wykorzystywany tylko okresowo, dobrym rozwiązaniem jest wersja przenośna. W takim przypadku nie osadza się go na stałe, ale u dołu, z dwóch dodatkowych rurek, robi się podstawę. Warto przy tym pamiętać, aby poprzeczne rury podstawy miały odpowiednią długość, co zapewni stabilność i ochroni przed wywrotką podczas trzepania.

W ogrodach można też spotkać trzepaki z funkcją suszarki. To bardzo praktyczne rozwiązanie, dające dodatkowe możliwości. Do trzepaka montuje się wówczas dodatkowe rurki i sznury do wieszania, co pozwala z powodzeniem rozwiesić do suszenia nawet duże pranie.

Mały trzepak można zamontować także na tarasie. 

Jakie materiały są potrzebne do budowy?

Ponieważ ten poradnik podpowiada, jak zrobić trzepak do dywanów samodzielnie i przez osoby, które nie są wykwalifikowanymi rzemieślnikami, na początek przyjmijmy dwa ważne założenia. Po pierwsze trzepak wykonany będzie z metalu. W tym przypadku to najrozsądniejszy wybór materiału, ze względu na wytrzymałość i prostotę konstrukcji. Po drugie – zakładamy, że elementy będą łączone w sposób dostępny większości użytkowników, a więc przede wszystkim skręcane, a nie spawane.

Do budowy najprostszego trzepaka potrzebujesz minimum trzech metalowych rurek – dwóch na podpory i jednej na poprzeczkę. Konieczne będzie też odpowiednie posadowienie trzepaka w gruncie. Aby było stabilne, zalecamy najprostsze możliwe rozwiązanie, czyli wkręcane do gruntu stalowe kotwy. Dzięki ich zastosowaniu nie ma konieczności betonowania słupków.

Oczywiście warto pomyśleć o wspomnianych dodatkowych funkcjonalnościach. Jeśli w domu masz kilka dywanów o różnych rozmiarach, na pewno przyda się druga, niższa poprzeczka. Dzięki niej wygodniej zabierzesz się do czyszczenia mniejszych dywanów lub chodniczków. 

W przypadku chęci budowy trzepako-suszarki niezbędne są oczywiście odpowiednie elementy, czyli dwie niezbyt długie rurki do umieszczenia na końcach poprzeczki oraz sznurki lub drut do wieszania bielizny. Jeśli chodzi o trzepak w wersji przesuwnej, pamiętaj o dodatkowych dwóch rurkach tworzących stabilną podstawę.

Co do narzędzi, na pewno przydadzą się klucze do skręcania śrub oraz pręt lub specjalna sztanga do kotew. Łączenia rur najlepiej wykonać przy użyciu stalowych kolan lub trójników o odpowiednim przekroju, ewentualnie zewnętrznych zacisków, które skręca się śrubami. Jeśli nie kupisz rurek od razu dociętych na wymiar, niezbędna będzie szlifierka kątowa. Do wykonania otworów przyda się wiertarka z odpowiednim wiertłem do metalu.

Montaż trzepaka – krok po kroku

Pracę zacznij od przygotowania solidnej podstawy. Trzepak najlepiej ustawić w miejscu zapewniającym dobry dostęp z obu stron, przynajmniej dwa metry od ścian budynków, ogrodzeń czy dużych roślin. Teren powinien być równy i stabilny – najlepszy będzie kawałek trawnika. Kotwy wkręca się łatwo, szczególnie jeśli wyposażysz się w odpowiedni pręt lub sztangę. Warto zadbać o ich utrzymanie w pionie – tutaj przyda się poziomica.

Kiedy kotwy uda się stabilnie wkręcić w ziemię, czas na montaż słupków. Fabrycznie wykonane kotwy mają zazwyczaj odpowiednie otwory, wystarczy więc tylko dobrać śruby. Jeśli słupki takich otworów nie mają – posłuż się wiertarką. Aby całość stabilnie się trzymała, zalecamy co najmniej dwie, a jeśli się da to trzy lub cztery śruby do połączenia kotwy ze słupem. Pamiętaj, że konstrukcja musi później wytrzymywać ciężar dywanu i drgania od uderzeń przy trzepaniu.

Kiedy pionowe słupki są stabilnie osadzone – czas na poprzeczkę. Rozwiązań przy jej montażu jest kilka. Najprostsze to metalowe kolana z gotowymi, fabrycznie przygotowanymi śrubami blokującymi. Ich zastosowanie jest banalnie proste: kolano nakłada się na końcówkę słupka i poprzeczki, a następnie przy użyciu klucza imbusowego dokręca się śruby kontrujące. Można także skorzystać ze specjalnych obejm – wówczas nakłada się je na rurkę w miejscu łączenia i skręca przy pomocy śruby z nakrętką.

A jak zrobić trzepak ogrodowy z dodatkową poprzeczką? Z pomocą przychodzi metalowy trójnik, który nakłada się na odpowiedniej, wymaganej wysokości. Postępuje się z nim identycznie jak z kolanem łącznikowym. Średnicę trójnika można dobrać tak, aby nie było potrzeby dodatkowego przecinania słupków.

Jakie farby do metalu najlepiej zabezpieczą trzepak?

Jak zrobić trzepak ogrodowy, aby służył przez długie lata? Poza jakością materiału i prawidłowym montażem podstawowe znaczenie ma dobór odpowiedniej farby, która skutecznie zabezpieczy powierzchnię metalu. Wybór dostępnych preparatów jest ogromny i żadnym problemem nie jest obecnie malowanie powierzchni ocynkowanych, czy nawet aluminiowych.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na produkty marki RAFIL. Gwarantują doskonałe zabezpieczenie metalu, a jednocześnie ich stosowanie nie przysporzy trudności nieprofesjonalnym użytkownikom. 

Idealnym wyborem będzie RAFIL do Bram i Ogrodzeń – emalia antykorozyjna, która jednocześnie chroni i poprawia walory estetyczne. To idealny produkt to malowania trzepaka po nałożeniu na powierzchni metalu powstaje warstwa, która zabezpiecza go na kilka sposobów. Po pierwsze gwarantuje dobrą ochronę przed wilgocią i zmiennymi warunkami atmosferycznymi, co jest podstawą w przypadku konstrukcji użytkowanych na zewnątrz. Jednocześnie posiada bardzo dobre parametry odporności na czynniki mechaniczne, np. uderzenia, a o te przecież przy trzepaniu dywanów nietrudno. 

Dzięki połączeniu tych czynników farba doskonale chroni przed korozją – możesz też jeszcze wzmocnić ten efekt, jeśli emalię zastosujesz razem z podkładem antykorozyjnym RAFIL

Jak dbać o trzepak, aby służył przez długie lata?

Trzepak pozostający na zewnątrz przez cały rok, przez kilka lat z rzędu, będzie narażony na liczne czynniki, które mogą wpływać na jego stan lub wygląd. Największym wrogiem metalu jest oczywiście korozja jeśli dasz jej pole do popisu, w szybkim tempie może doprowadzić do osłabienia elementów konstrukcji, a ostatecznie do jej zniszczenia. 

Czynniki sprzyjające korozji to wilgoć i bezpośrednie oddziaływanie wody. W miesiącach zimowych dochodzi także mróz, który w połączeniu z wilgocią może powodować mikrouszkodzenia i rozsadzanie struktury metalu. Latem czynnikiem niesprzyjającym jest z kolei nadmierne nasłonecznienie.

Na szczęście przed wszystkimi tymi zagrożeniami ochronić może regularne malowanie. Raz na kilka sezonów warto odnowić warstwę farby na trzepaku, aby uzupełnić ubytki także te, które nie zawsze są łatwo widoczne. Malowanie odświeża też konstrukcję wizualnie, bo farba pozostająca na zewnątrz łapie kurz i zanieczyszczenia z powietrza, a na nich z kolei chętnie kolonizują mikroorganizmy, takie jak glony czy grzyby. Mówiąc krótko – regularne malowanie zabezpiecza i przywraca dobry wygląd!

Wiesz już, jak zrobić trzepak – dzięki niemu twoje dywany będą zawsze zadbane i idealnie czyste. Jeśli postawisz swój pierwszy trzepak na podwórzu lub w ogrodzie – koniecznie przyślij nam jego zdjęcie! Zachęcamy oczywiście, aby przy tej satysfakcjonującej pracy skorzystać z produktów RAFIL!

Galeria zdjęć

No items found.
Polecany produkt

RAFIL Do bram i ogrodzeń

  • Wydajność:
    do 10
    m2 / L
  • Stopień połysku:
    Efekt młotkowy
    Połysk
    Półmat
    Mat
Szczegóły produktu
Porada eksperta
Pliki do pobrania
No items found.

Powiązane produkty

RAFIL Do bram i ogrodzeń

+14

RAFIL Podkład Antykorozyjny

+14

Przeczytaj również

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Rdza

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Starta powłoka malarska

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Oczyszczanie podłoża przed malowaniem

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Blacha aluminiowa

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Przygotowanie podłoża betonowego

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy:

Przygotowanie wybranych rodzajów podłoży do malowania

Przeczytasz w 5 min

Dostępność szerokiej gamy barw tynków zewnętrznych skutecznie zawęża wybór koloru pokrycia dachowego. Kiedy zdecydujesz się na zielony dach, rozważ raczej jasne kolory elewacji. Idealnie podkreślą wyjątkowy odcień pokrycia dachowego.Dach i elewacja to dwa największe elementy zewnętrzne budynku, które wpływają na estetykę obiektu. Dlatego tak ważne jest ich umiejętne kolorystyczne zgranie. Kiedy staniesz przed wyborem idealnej barwy dla tynków zewnętrznych, pamiętaj, aby kierować się nie tylko własnym gustem. Równie ważne będzie otoczenie oraz kolor pozostałych elementów budynku. Dachówka, elewacja, a nawet stolarka okienna i drzwiowa, powinny tworzyć spójną całość i współgrać z sąsiedztwem obiektu.

To musi być dobrze przemyślana decyzja

Jeśli zależy ci na stworzeniu cieszącej oko koncepcji, daj sobie czas do namysłu. Decyzję podejmij już na etapie planowania inwestycji. Pamiętaj, że pokrycie dachowe zostanie położone o wiele szybciej niż tynki. Oczywiście zdanie będziesz mógł jeszcze zmienić, ale to wybrany przez ciebie zielony kolor dachówki ograniczy współgrającą paletę kolorów. A które barwy dobrze sprawdzą się w połączeniu z zielenią?

Klasyczna baza, to zawsze dobre rozwiązanie

Jeśli chcesz sprawić, by budynek wyróżniał się elegancją i ponadczasowym wyglądem, dobrym pomysłem będzie połączenie zielonego dachu z klasyczną bielą. Ta od kilku sezonów nieprzerwanie gości na ścianach polskich domów i jest ceniona za uniwersalność. Biel sprawdzi się zarówno przy nowoczesnych projektach, jak i podczas remontowania elewacji starszych budynków. Doskonale pasuje do każdego stylu architektury. Mimo że niemal od razu widać na niej zabrudzenia i zapewne będzie konieczne częstsze jej odświeżanie niż w przypadku innych kolorów, to właśnie biel pozwala na łatwe łączenie jej z innymi kolorami elementów budynku.Drugim klasycznym wyborem, który idealnie podkreśli zielony kolor dachu, będzie szarość. Tuż obok bieli uznawana jest za barwę uniwersalną, którą połączysz z dowolną kolorystyką i fakturą. To ważne, jeśli nie chcesz się ograniczać do jednego koloru ścian zewnętrznych budynku.

Szara elewacja i zielony dach

Coś bardziej nietypowego? Biel i szarość nie muszą się kojarzyć się z monotonią. Na każdą klasykę można znaleźć nietuzinkowy pomysł. Chcąc połączyć zielony dach z niebanalną elewacją, warto wzbogacić biel i szarość o elementy z naturalnego drewna lub kamienia. Efekt takiego połączenia będzie wyglądał oryginalnie i bardzo elegancko.Postaw na jasne koloryZielony dach idealnie skomponuje się nie tylko z bielą i szarościami, ale także z innymi jasnymi kolorami, takimi jak:• beż• delikatne odcienie żółci• pastelowe zielenieJeśli zdecydujesz się na jeden z tych trzech odcieni, możesz mieć pewność, że świetnie podkreśli on zielony kolor dachu i idealnie sprawdzi się w każdym otoczeniu. Taka kolorystyka doskonale wkomponuje się w zieleń otaczającą budynek, a także sąsiednie wielobarwne zabudowania. Dodatkowo ściany w takich tonacjach, mimo że jasne, brudzą się wolniej niż te pomalowane faktycznie na biało.

Odważ się wyróżnić

Jeśli zdecydujesz się na zielony dach, kolor elewacji nie musi być wyłącznie jasny i pastelowy. Ciekawe, a zarazem niebanalne, rozwiązanie uzyskasz poprzez pomalowanie zewnętrznych ścian budynku w odcieniach: brązu, grafitu, czy też ciemnej zieleni. Zdecydowanie najodważniejszym rozwiązaniem będzie użycie tynku o nasyconej żółtej barwie. W połączeniu z zielonym dachem niewątpliwie wyróżni Twój dom w okolicy i przykuje uwagę niejednego przechodnia.

Zielona dachówka

Tych połączeń lepiej unikać

W naturze zieleń łączy się z wieloma barwami, dlatego wydawać by się mogło, że zielony dach można zestawić z dowolnym odcieniem elewacji. Niestety, gdy kolor staje się elementem architektury, łączenie go z niektórymi barwami nie jest już tak trafne. By nie popaść w przesadę i zamiast estetycznego efektu nie uzyskać wrażenia kiczowatej i zdecydowanie nieprzemyślanej koncepcji, zielony dach nie powinien być łączony z kolorami takimi jak czerwień, pomarańcz, niebieski, fiolet czy granat.

Dlaczego kolor ma tak wielkie znaczenie?

Gra kolorów powinna być dobrze przemyślana i idealnie dopasowana do wszystkich elementów budynku. Odpowiednia barwa elewacji podkreśli zielony kolor dachu, a także wyeksponuje pozostałe walory architektoniczne budynku i doskonale wkomponuje go w otoczenie.Umiejętne łączenie barw wpływa nie tylko na walory estetyczne, ale również niesie ze sobą dodatkowe korzyści. Jakie? Za sprawą kolorów można optycznie zmienić proporcje budynku. Jasne barwy wizualnie powiększą metraż obiektu. Odwrotny efekt uzyskasz, stosując ciemne odcienie. Te zdecydowanie lepiej sprawdzą się na większych powierzchniach. Kolorystyka obiektu wpłynie również na temperaturę wewnątrz budynku.

Kolor wybrany? Czas na odpowiedni produkt

Gdy już podejmiesz decyzję, z jakim kolorem elewacji ostatecznie połączyć zielony dach, pozostanie jeszcze sprawa zakupu odpowiedniego produktu. Nieważne, czy wybierzemy biel, czy pastelową zieleń, czy odcień brązu przypominający drewno, warto poświęcić chwilę na wybranie preparatu, który pozwoli długo cieszyć się efektem naszej pracy. Czym się kierować przy wyborze?Farby i emalie do elewacji powinny charakteryzować się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne i zarysowania powierzchni. Plusem będzie także odporność na ścieranie, dobre krycie i odpowiednia trwałość kolorów, by szczególnie pastelowe barwy szybko nie straciły swojej intensywności.

Zielona blacha

Zawsze możesz też zmienić kolor dachu. Jest to spore przedsięwzięcie, ale na pewno dużo prostsze niż zmiana koloru elewacji. Postaw wówczas na najwyższej jakości produkt, który stworzy wytrzymałą, odporną na mechaniczne uszkodzenia powłokę. Do przemalowania dachu użyj profesjonalnej farby do malowania pokryć dachowych „Radach”. Oprócz szerokiej gamy kolorystycznej, farba cechuje się dobrą odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych, światła słonecznego, UV, „kwaśnego deszczu”, wilgoci, wody i czynników chemicznych. Powłoka farby jest termoplastyczna i wytrzyma działanie zmiennych temperatur. Niestraszny jej siarczysty mróz czy letnie upały.

Zobacz inne artykuły

Podkreśl zielony dach odpowiednim kolorem elewacji

Przeczytasz w 5 min

Aby przedłużyć żywotność blaszanego dachu oraz nadać mu odpowiedni kolor, niezbędne jest malowanie. Jaką farbę na dach z blachy wybrać? Jaką techniką malować, by nie popełnić błędów? Sprawdź nasz poradnik i rekomendacje dotyczące dobrej farby na dach.

Dach z blachy to wyjątkowo popularne rozwiązanie. Nic dziwnego – taki dach jest trwały, niedrogi, lekki, a do tego wygląda nowocześnie. Będzie też wytrzymały i odporny na warunki atmosferyczne – pod warunkiem że zostanie zabezpieczony dobrą farbą na dach o właściwościach antykorozyjnych. 

Jaka farba do malowania dachu blaszanego będzie najlepszym wyborem? Wskazówki ekspertów RAFIL znajdziesz w artykule.

Jaka farba do dachu z blachy? Polecany wybór to RAFIL Radach Farba Na Dach

Na co zwrócić uwagę przy wyborze farby na dach z blachy?

Dobry dach to taki, który wytrzyma każde kaprysy pogody. Farba ma tu kluczowe znaczenie. Dlaczego? Bo musi być jak pancerz chronić i dobrze wyglądać przez długie lata. Wybór farby na dach z blachy to nie zabawa w kolory, tylko inwestycja w trwałość i bezpieczeństwo.

Jaka farba na dach z blachy? Na start – odporność. Farba, która nie boi się słońca, deszczu, śniegu czy mrozu, to podstawa. Słońce może wypalić nawet najładniejszy kolor, a mróz rozedrzeć kiepską powłokę. Dlatego szukaj farby odpornej na UV i zmienne temperatury.

Kolejna rzecz to przyczepność. Blacha bywa kapryśna – nie każda farba się jej trzyma. Wybierz taką, która nie popęka i nie odpryśnie po pierwszym sezonie. Dobre farby do blachy są elastyczne, a to oznacza, że poradzą sobie z rozszerzaniem i kurczeniem metalu pod wpływem temperatury.

Nie zapominaj o ochronie przed korozją. Dach to pierwsza linia obrony przed deszczem, więc farba musi być wodoodporna i chemicznie odporna. W końcu nikt nie chce widzieć rdzy na świeżo pomalowanym dachu.

Na koniec – estetyka. Dobra farba pozwoli dopasować dach do reszty domu. Wybierz mądrze, bo kolor dachu to nie tapeta, którą zmienisz co sezon.

Rodzaje farb do blachy – które są najlepsze?

Jaką farbę do dachu z blachy kupić? Wybór to coś więcej niż decyzja o kolorze. Każdy rodzaj farby ma swoje mocne strony, ale która najlepiej sprawdzi się na Twoim dachu?

  • Farby akrylowe to klasyk w świecie dachów. Są elastyczne, dobrze znoszą zmiany temperatur i szybko schną. Do tego łatwo się je nakłada, więc świetnie sprawdzą się przy samodzielnym malowaniu. Jeśli cenisz prostotę, to dobry wybór.
  • Farby epoksydowe to coś dla tych, którzy potrzebują maksymalnej trwałości. Wytrzymają one chemikalia, deszcz i trudne warunki środowiskowe. Jednak uwaga – ich aplikacja bywa trudniejsza, czasem lepiej powierzyć to fachowcom.
  • Farby silikonowe to mistrzowie wilgoci. Woda im niestraszna, a do tego są elastyczne i odporne na promieniowanie UV. Jeśli mieszkasz w regionie, gdzie deszcz bywa codziennością, postaw na silikon.
  • Farby poliuretanowe to złoty środek. Łączą trwałość epoksydowych z elastycznością akrylowych. Są odporne na zarysowania i chemikalia, a do tego wyglądają świetnie. Idealne na dach, który ma przetrwać wszystko.

Eksperci RAFIL rekomendują do malowania dachu z blachy farbę RAFIL Radach Farba Na Dach. To rozwiązanie, które łączy grunt i farbę w jednym. Farba jest idealna do powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych, oferuje ochronę i dekorację na lata.

Dlaczego warto ją wybrać? Po pierwsze – trwałość. Gwarancja ochrony aż przez 8 lat to pewność, że Twój dach będzie odporny na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV. Farba tworzy elastyczną powłokę, która świetnie trzyma się podłoża, nie pęka i nie odpryskuje.

Po drugie, uniwersalność. Sprawdzi się nie tylko na dachu, ale także na rynnach czy parapetach. Możesz użyć jej do nowych powierzchni, jak i przy renowacji starych warstw malarskich.

Kolejno – jakość. Formuła poliwinylowo-akrylowa zapewnia doskonałą odporność na korozję, wilgoć i zmienne temperatury. To rozwiązanie, które łączy estetykę z funkcjonalnością.

Jaka farba do malowania dachu? Polecamy RAFIL Radach Farba Na Dach

Jak przygotować blachę do malowania?

Malowanie blachy to nie tylko wybór farby. Klucz tkwi w odpowiednim przygotowaniu podłoża. Jak to zrobić, by efekt był trwały i estetyczny?

Zacznij od oczyszczenia powierzchni. Blacha powinna być czysta, sucha i odtłuszczona. Nie może być na niej korozji ani zabrudzeń. Użyj wodnego preparatu do odtłuszczania, takiego jak RAFIL Preparat Do Odtłuszczania, a następnie spłucz wszystko wodą i wysusz.

Jeśli masz nową blachę ocynkowaną, daj jej czas. Powierzchnia powinna „sezonować” przez co najmniej sześć miesięcy w naturalnych warunkach. To pozwoli cynkowi odpowiednio się utlenić.

Przy starszych blachach sprawdź, czy nie ma „białej rdzy”. Usuwaj ją ręcznie, używając nylonowych szczotek lub syntetycznych włóknin z osadzonym ścierniwem. Uważaj, by nie uszkodzić warstwy cynku.

Jeśli blacha była wcześniej malowana, usuń stare, łuszczące się powłoki skrobakiem lub szpachelką. Dobrze przyczepne warstwy wystarczy zmatowić papierem ściernym i odpylić. Zawsze gruntuj całość podkładem antykorozyjnym, takim jak RAFIL Podkład Antykorozyjny, aby zabezpieczyć blachę przed korozją. 

Farba gruntująca stosowana jest na podłoża ocynkowane, stalowe i aluminiowe na zewnątrz. Wymagana jest w przypadku powierzchni trudnych lub wymalowanych nieznaną farbą. Tworzy matową, elastyczną powłokę. Charakteryzuje się doskonałą przyczepnością do podłoża, a w zestawie z farbą zapewnia długotrwałą ochronę antykorozyjną.

Odpowiednią techniką malowania dachu jest malowanie natryskowe.

Techniki malowania dachu z blachy

Malowanie dachu z blachy wymaga precyzji i trzymania się kilku zasad. Farba powinna być dokładnie wymieszana. Jeśli używasz pędzla lub wałka, dodaj do farby maksymalnie 5% rozcieńczalnika RADACH. Przy natrysku ilość rozcieńczalnika może wynieść do 10%. Przy zakupie farb z różnych partii wymieszaj je razem w jednym pojemniku, by uniknąć różnic w odcieniu.

Malowanie możesz wykonać pędzlem, wałkiem albo metodą natrysku. Zacznij od pierwszej warstwy o grubości do 40 mikronów. Całkowita grubość wszystkich warstw nie powinna przekraczać 110 mikronów. Najlepiej nałóż 2-3 warstwy farby, zachowując między nimi 6-godzinny odstęp. Pamiętaj, by powierzchnia była wolna od zanieczyszczeń przed każdą kolejną warstwą.

Pracuj w temperaturze od +5°C do +25°C, przy wilgotności powietrza poniżej 80%. Podłoże nie może być chłodniejsze niż 10°C i cieplejsze niż 35°C. Po skończeniu oczyść narzędzia w rozcieńczalniku Radach. Działaj starannie, by dach wyglądał świetnie przez lata!

Jakie dodatkowe zabezpieczenia stosować, aby przedłużyć trwałość malowanej blachy?

Aby zapewnić trwałość malowanej blachy, należy unikać malowania w deszczu, mgle oraz w trakcie upałów. Najlepsze efekty osiągniesz, pracując w pogodne dni przy umiarkowanych temperaturach. Intensywne słońce może powodować szybkie odparowanie rozcieńczalnika, co negatywnie wpływa na wygląd i trwałość powłoki.

Do aplikacji farby używaj pędzla z miękkim włosiem, unikając wielokrotnego pociągania w jednym miejscu, aby nie rozmiękczać poprzednich warstw. Jeśli stosujesz natrysk, unikaj „suchego natrysku”, który obniża jakość wykończenia.

Pamiętaj, aby grubość jednej warstwy nie przekraczała 40 mikronów na sucho. Wysychanie powłoki zależy od temperatury, wilgotności i cyrkulacji powietrza, dlatego maluj w odpowiednich warunkach. Nie stosuj farb na podłoża impregnowane lub hydrofobowe, aby zachować właściwości ochronne.

Jaka farba na dach z blachy sprawdzi się najlepiej?

Przeczytasz w 5 min

Balkon jest przedłużeniem naszych wnętrz i to właśnie na nim chętnie spędzamy letnie spotkania i jesienne wieczory. Sprawdź, jaki kolor balustrady najlepiej odzwierciedla Twój zmysł aranżacji.Spis treści:

Jaki kolor balustrady wybrać – wskazówki

Aranżacja balkonu to często niemałe przedsięwzięcie. Właściciele domów i mieszkań z balkonem nie bez powodu cenią sobie ten zaciszny i przytulny dodatkowy kąt na świeżym powietrzu. Dobrze zagospodarowana przestrzeń na balkonie może nie tylko spełnić szereg funkcji, ale również umilić czas spędzany w domu.Często to właśnie niebanalny kolor balustrady lub nietuzinkowy kształt decyduje o efekcie wow. Jeśli jednak obawiasz się, że odmienny w stosunku do elewacji kolor balustrady zaburzy wizerunek Twojego domu lub mieszkania – nic bardziej mylnego. Niejednokrotnie to detale decydują o tym, jak odbierana jest nasza przestrzeń. Nie bój się więc zdecydowanych, odważnych kolorów, ale jeśli cenisz sobie stonowane barwy – postaw na minimalizm.Ciekawym urozmaiceniem przestrzeni na balkonie mogą być również kolorowe doniczki, ozdoby czy nawet urokliwe lampki. Mając tak ogromne pole do popisu, ogranicza Cię jedynie wyobraźnia.

Balustrada balkonu w ciemnym kolorze

Nie taki balkon straszny jak go przemalujesz, czyli kolory balustrad balkonowych

Przestrzeń na balkonie, podobnie jak zaprojektowane przez Ciebie ozdoby i dodatki, powinna przede wszystkim wzbudzać pozytywne emocje, takie jak radość czy spokój. Spójne, harmonijne otoczenie sprawi, że zarówno Ty, jak i Twoi goście chętnie będziecie chcieli spędzać na nim czas. Szeroki wybór kolorów balustrad balkonowych daje wiele możliwości. Oto 7 inspiracji, które być może przekonają Cię, że nie taki balkon straszny… jeśli go przemalujesz.• Kolor czerwony – jeśli uwielbiasz mocne, a jednocześnie energetyzujące kolory, odcienie koloru czerwonego to doskonały wybór. Balkon zdecydowanie będzie wyróżniał się na tle innych. Odcienie RAL 3000 oraz RAL 3020 to odważne rozwiązania, które pobudzą Cię do dalszych zmian.• Kolor żółty – wesołe i słoneczne odcienie żółci zdecydowanie wzbogacą bryłę Twojego domu. I choć jest to niecodzienne rozwiązanie, pamiętaj, że to Ty musisz dobrze czuć się w zaciszu swojego balkonu.• Kolor szary – odcienie szarości to bezpieczna i uniwersalna kolorystyka. Szary, często wybierany jako dominujący kolor elewacji, doskonale połączy się z dodatkami w żywszych kolorach. Do wyboru masz aż 4 odcienie, od jasnych po ciemne.• Kolor niebieski – odrobina nieba w zasięgu balkonu? Dlaczego nie! Niebieska balustrada poszerzy walory wizualne Twojego balkonu i świetnie pasować będzie do dodatków w pastelowych odcieniach.• Kolor zielony – jeśli zależy Ci na zachowaniu pełnej prywatności, wybór koloru zielonego możesz potraktować niemal jako kamuflaż. Odcienie RAL 6010 – zielony trawiasty połysk – oraz RAL 6002 – zielony liściasty połysk – sprawią, że Twój dom dosłownie wtopi się w otoczenie – oczywiście wyłącznie, jeśli jest to efekt zamierzony.• Czerń – klasyka w najprostszym wydaniu. Czarna balustrada balkonowa zawsze świetnie wygląda i wtapia się w otoczenie. Uniwersalny kolor czarny pasuje również do koloru ogrodzenia lub dachu, tworząc niezwykle spójny obraz.• Biel – piękna, klasyczna i chłodna, dostępna w odcieniu RAL 9010. Kolor biały jest często wybierany jako dodatek do aranżacji. Kojarzy się z niezwykle modnym stylem skandynawskim i otwiera wiele możliwości dekoratorskich.

Metalowa balustrada balkonu

Balustrada metalowa – garść przydatnych informacji

Zanim rozpoczniesz renowację balustrady balkonowej, dowiedz się, jak prawidłowo przygotować podłoże i w jakie narzędzia się wyposażyć. Ponieważ balustrada balkonowa na co dzień narażona jest na szereg czynników zewnętrznych, wybór odpowiedniej emalii jest bardzo istotny.Balustradę należy odpowiednio odpylić oraz przygotować niezbędne narzędzia, takie jak pędzel, wałek lub pistolet. W zależności od rozmiaru oraz ilości elementów ozdobnych balustrady należy nałożyć odpowiednią ilość farby. Najlepszym wyborem jest zastosowanie farby Rafil CHLOROKAUCZUK, która zapewni nie tylko piękny efekt dekoracyjny, ale też trwałą ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Niezbędne informacje i wskazówki dotyczące zastosowania farb chlorokauczukowych znajdziesz tutaj.

Ważne!

Dobierając kolor farby, nie zapomnij o zastosowaniu dedykowanego PODKŁADU CHLOROKAUCZUKOWEGO, wydłużającego żywotność podłoża.

Wybór odpowiedniej emalii zapewni Ci trwały i solidny efekt, dzięki któremu balustrada Twojego balkonu będzie mogła cieszyć oczy przez długie lata.

Zobacz inne artykuły

7 pomysłów na oryginalny kolor balustrady balkonowej – inspiracje

Przeczytasz w 5 min
Zobacz wszystkie