Wybór materiałów do obłożenia murku ogrodzeniowego
Charakterystyka i zalety poszczególnych rodzajów wykończeń
Wskazówki dotyczące samodzielnego montażu wykończenia
Zalecenia dotyczące konserwacji i pielęgnacji wybranych materiałów
Szukasz pomysłu na otoczenie domu? Podpowiadamy, czym obłożyć murek betonowy i inne rodzaje murków, aby Twoja posesja zyskała nie tylko solidne, ale także estetyczne ogrodzenie.
Murek to jeden z rodzajów ogrodzeń, który nie traci na popularności mimo upływu czasu i zmieniających się trendów. To przede wszystkim konstrukcja trwała i odporna. Dobrze zbudowany mur może stać dziesiątki, a nawet setki lat i doskonale spełniać swoje zadanie. Jest ogrodzeniem najbardziej wytrzymałym na uszkodzenia mechaniczne, a przy odpowiednim zabezpieczeniu dobrze znosi też wilgoć, mróz, duże nasłonecznienie czy czynniki biologiczne.
Murek znakomicie chroni prywatność domowników i zapewnia bezpieczeństwo. Stanowi nie tylko zabezpieczenie działki i domowników. Jest także elementem dekoracyjnym. Można go zbudować w wielu, bardzo różnorodnych aranżacjach i stylach.
Na etapie budowy wielu inwestorów zadaje sobie pytanie: czym obłożyć murek ogrodzeniowy posesji? Buduje się go zwykle z cegieł lub bloczków, czasami z kamienia. Mniej popularne są wersje odlewane w całości z betonu, przy pomocy szalunków. Czasami konstrukcję muru łączy się z innymi elementami, np. transparentnymi przęsłami wykonanymi ze stali lub drewna. Podpowiadamy, czym obłożyć murek betonowy.
Betonowy murek ogrodzeniowy może mieć formę nowoczesną lub tradycyjną. W jednym i drugim przypadku do pomalowania betonu najlepsza będzie farba chlorokauczukowa, np. RAFIL Chlorokauczuk.
Wybór materiałów do obłożenia murku ogrodzeniowego
Gama dostępnych materiałów, którymi można obłożyć lub wykończyć murek jest naprawdę szeroka. Dzięki temu każdy znajdzie coś dla siebie, zarówno pod względem trwałości, jak i estetyki.
Pośród dostępnych produktów wysuwają się różnego rodzaju płyty i płytki. Bogatą ofertę prezentują okładziny z kamienia naturalnego, dostępne w wielu gatunkach, wzorach i kolorach. Odpowiadając sobie na pytanie, czym obłożyć murek ogrodzeniowy, można zapoznać się także z różnorodną ofertą płytek ceramicznych, w tym klinkierowych lub gresu.
Warto pamiętać, że mur ogrodzeniowy można zabezpieczyć także poprzez tynkowanie. To ciekawa i trwała alternatywa dla szeroko pojętych płyt. Nic nie stoi także na przeszkodzie, aby murek pomalować. Do tego celu można użyć specjalnych farb lub lakierów do betonu o różnym składzie chemicznym. Zaletą malowania jest dostępność wielu kolorów – od tych zbliżonych do naturalnych materiałów, po odważne i ekstrawaganckie.
A czym obłożyć podmurówkę ogrodzenia? Możesz skorzystać z tych samych materiałów jak w przypadku całego muru. Warto jednak zwrócić uwagę, że to przyziemna część konstrukcji, dlatego ma nieco inne wymagania eksploatacyjne. Ponieważ jest bardziej narażona na zabrudzenie i wilgoć, dobrze wybierać materiały odporne na te czynniki. Sprawdzi się zabezpieczenie podmurówki materiałem w kolorze, który nie będzie eksponował osiadającego pyłu lub błota.
Czym obłożyć podmurówkę ogrodzenia? Możesz pozostawić ją bez okładziny, a beton pomalować farbą do betonu np. RAFIL Chlorokauczuk.
Charakterystyka i zalety poszczególnych rodzajów wykończeń
Naturalny kamień
Naturalny kamień ma wiele zalet. Przede wszystkim jest odporny, długowieczny i bardzo dobrze wygląda. Jako materiał okładzinowy stosowany na zewnątrz, najlepiej sprawdzą się różne odmiany granitu, szczególnie że są dostępne w bogatej gamie struktur i kolorów. Jeśli zastanawiasz się, czym obłożyć podmurówkę ogrodzenia, z pewnością kamień nada się najlepiej. Minusem tego materiału jest natomiast jego cena – to zdecydowanie rozwiązanie najdroższe.
Płytki ceramiczne
Tańszą i równie efektywną wersją oklein są płytki ceramiczne, czyli różne odmiany gresu i klinkieru. Praktycznie nieograniczona jest w ich przypadku gama dostępnych rozwiązań estetycznych – faktur, wzorów i kolorów. Są nieco mniej odporne mechanicznie od płyt kamiennych, mimo to przez długie lata dobrze znoszą skrajne warunki atmosferyczne. Gres i klinkier są też nieco łatwiejsze w montażu, dlatego to rozwiązanie przyjaźniejsze i bardziej dostępne dla osób, które chcą wykonać okleinę samodzielnie. Te materiały to też najlepsza odpowiedź na pytanie, czym obłożyć stare słupki ogrodzeniowe.
Tynk
Położenie tynku wyjdzie jeszcze taniej, a murek wcale nie musi stracić na estetycznej atrakcyjności. Nowoczesne, specjalnie przygotowane masy szpachlowe są dostosowane do znoszenia trudnych warunków, nie chłoną wilgoci i nie przemakają, a dzięki temu dobrze zabezpieczą wnętrze konstrukcji. Wiele tynków w swoim składzie ma także substancje, które chronią ogrodzenie przed działaniem czynników biologicznych, czyli kolonizacją przez porosty, glony i grzyby. Dodatkowo tynki można barwić lub malować już po nałożeniu.
Jeśli chcesz zabezpieczyć ogrodzenie szybko i tanio, najlepszym rozwiązaniem będzie malowanie. Jego zaletą jest dostępność ogromnej gamy farb w najprzeróżniejszych kolorach.
{{recomended-product}}
Nasza propozycja to farba chlorokauczukowa RAFIL Chlorokauczuk. Tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Dostępna jest w szerokiej gamie kolorów, dzięki czemu łatwo ją dopasować do kolorystyki innych elementów otoczenia domu.
Do domu w stylu nowoczesnym pasuje betonowe ogrodzenie otynkowane i pomalowane na biały kolor.
Wskazówki dotyczące samodzielnego montażu wykończenia
Niezależnie, czym zdecydujesz się obłożyć murek ogrodzeniowy, całość lub część tych prac przy odrobinie chęci możesz wykonać samodzielnie. Zakres robót do wykonania będzie zależał od wybranego materiału oraz stanu ogrodzenia. Bez wątpienia wygodniej i łatwiej wykańcza się nowy mur, w którym powierzchnie są równe i gładkie, niż konstrukcję starą i zniszczoną.
Najprostsze do przeprowadzenia jest malowanie. Należy wybrać odpowiednią farbę lub lakier do malowania betonu. Jeśli beton nie wymaga szpachlowania i uzupełnień, pierwszym etapem jest gruntowanie powierzchni. Robi się to albo za pomocą specjalnego gruntu, albo rozcieńczoną właściwą farbą. Samo malowanie betonu jest zazwyczaj proste, najlepiej wykonywać je wałkiem, a drobniejsze elementy i trudniej dostępne miejsca wykańczać mniejszym pędzlem.
Tynkowanie muru to praca nieco trudniejsza, ale także w zasięgu statystycznego majsterkowicza. Tutaj ważny będzie dobór odpowiedniego produktu i postępowanie zgodnie z wytycznymi producenta. Z pewnością najwięcej czasu zajmie nanoszenie masy na mur i jego późniejsze szlifowanie.
Jeśli postanowisz obłożyć konstrukcję płytami kamiennymi, gresem lub klinkierem, warto doszkolić się w zakresie ich układania, chociażby z poradników instruktażowych dostępnych w Internecie. Bardzo ważny jest dobór odpowiedniego kleju do danego rodzaju okładziny. Warto też pamiętać, że mur zewnętrzny będzie narażony na wilgoć i zamarzanie, dlatego niezwykle ważne jest właściwe uszczelnienie spoin pomiędzy płytkami.
Zalecenia dotyczące konserwacji i pielęgnacji wybranych materiałów
Murek betonowy, niezależnie czym został obłożony, należy okresowo czyścić i poddawać przeglądom. Najlepszym sposobem jest mycie raz w roku myjką ciśnieniową. Pozwoli to usunąć zabrudzenia, osady biologiczne, a także ułatwia wykrycie spękań i ubytków w materiale okładzin. Wówczas można uzupełnić braki, np. poprzez zeskrobanie odchodzącej starej farby i miejscowe ponowne malowanie lub szpachlowanie ubytków.
Warto też pamiętać, że w przypadku pytania, czym obłożyć słupki betonowe lub kamienne, aby zabezpieczyć je odpowiednio od góry. Stosuje się w tym celu specjalne obróbki blaszane albo kaptury wykonane z betonu czy kamienia. Chronią one przed opadami i przemarzaniem konstrukcji. W ramach prac konserwacyjnych warto sprawdzać stan tych zabezpieczeń i w razie czego dokonywać wymiany.
Wiesz już, czym obłożyć murek betonowy. Wybierz więc materiał najbardziej odpowiadający Twoim gustom i ruszaj do pracy! Możesz zbudować ogrodzenie, które ochroni Twój dom, bliskich i ich prywatność, ale także stanie się prawdziwą ozdobą. Powodzenia!
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej - kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego - wymagany okres trwałości powłoki malarskiej - właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna ) - możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni - właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.) - czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją. - trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji - wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego - aspekty ekonomiczne
2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń:
Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.
Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.
Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa
Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.
Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.
Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni
Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:
• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu • rodzaj powierzchni • ilość i rodzaj zanieczyszczeń • agresywność środowiska korozyjnego
Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza. • metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.
Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.
Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:
a) ze względu na sposób: - ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami) - natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)
b) ze względu na zastosowany środek - rozpuszczalniki organiczne - alkaliczne, kwaśne - środki powierzchniowe - czynne
Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.
Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.
Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:
• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze). Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna.. Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków. Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".
• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk. St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).
Zabezpieczenie blachy ocynkowanej
Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:
- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.
- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów. - zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.
Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.
Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
W ogrodzie w stylu nowoczesnym doskonale sprawdzi się betonowa donica. Zamiast kupować w sklepie, możesz bez większych problemów wykonać ją samodzielnie. Jak zrobić donicę betonową? Oto poradnik krok po kroku.
Betonowe elementy wyposażenia wnętrz i małej architektury, w tym także doniczki z betonu, są dziś bardzo modne. W domach często sięgamy po takie rozwiązania jak betonowe okładziny na ściany, zegary czy kwietniki. W ogrodzie ozdobą są betonowe podesty, murki, ławki, nawet meble oraz – wspomniane już – betonowe donice.
Zalet doniczek z betonu jest wiele. Są wytrzymałe i nie do zdarcia. Po właściwej impregnacji niestraszny im deszcz, śnieg i słońce. Doskonale wyglądają w połączeniu z żywą zielenią oraz kolorowymi kwiatami. Można je malować na dowolny kolor. A do tego są ponadczasowe.
Wadą gotowych betonowych elementów małej architektury ze sklepu jest wysoka cena. Dlatego, jeśli masz trochę wolnego czasu, możesz spróbować ją samodzielnie wykonać. Jak zrobić taką dekorację? W artykule znajdziesz instrukcję krok po kroku.
Betonową donicę do ogrodu czy na balkon warto zabezpieczyć przy pomocy farb do betonu RAFIL, np. RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa.
Jaki beton na donice do ogrodu? Doradzamy
Jak zrobić doniczkę betonową? Pracę nad własnoręcznie wykonaną donicą zacznij od zakupu odpowiedniej mieszanki betonowej. Najprościej jest kupić ją w dowolnym sklepie budowlanym. Może to być masa betonowa lub zwykły beton – musisz jednak wiedzieć, jak go przygotować.
Jaki beton wybrać? Najpopularniejsza opcja to uniwersalna sucha mieszanka przeznaczona do rozrabiania zaprawy betonowej. Do niedawna obowiązywały „stare” klasy betonu oznaczone jako B. Do zrobienia doniczki idealny był np. beton klasy B25 lub B30. Zwróć uwagę, że od tego roku obowiązuje nowe nazewnictwo i beton, którego szukasz do zrobienia swojej donicy, będzie oznaczony jako C20/25 lub (nieco wytrzymalszy) C25/30.
Co oznaczają klasy betonu? Jego wytrzymałość. Klasy najwyższe to beton o podwyższonej wytrzymałości na ściskanie, który stosuje się w konstrukcjach jak zbiorniki przemysłowe, mosty, słupy nośne. Na potrzeby małej architektury ogrodowej z powodzeniem wystarczy jednak zwykły beton klasy C20/25 i C25/30. Taki materiał jest wystarczająco wytrzymały, a do tego mrozoodporny – doskonale nada się więc do stworzenia donicy.
Zaletą betonu jest to, że można go pomalować na dowolny kolor. Służy do tego np. RAFIL Na Beton Emalia Epoksydowa, dostępna aż w 10 kolorach.
Donica betonowa – jak zrobić ją krok po kroku?
Jak zrobić donicę betonową? Do jej wykonania będziesz potrzebować:
Mieszanki betonowej, którą trzeba rozrobić z wodą zgodnie z instrukcją.
Formy do betonu. Możesz ją wykonać samodzielnie np. ze styropianu lub wykorzystać dwie podobne do siebie, ale różniące się nieco rozmiarami doniczki z tworzywa.
Zacznij od stworzenia masy betonowej. Aby wyrobić beton, wsyp suchą mieszankę do starego wiadra i rozrób ją z wodą dokładnie według dołączonej do betonu instrukcji. Zwykle trzeba dodać małą ilość wody np. 1 l na 10 kg betonu. Beton trzeba wyrabiać i mieszać do momentu aż będzie gładki i plastyczny. Rób te prace w rękawicach i pamiętaj, że po wyschnięciu beton bardzo trudno jest usunąć z narzędzi czy pojemników.
Teraz przygotuj formę, do której wlejesz beton. Możesz ją stworzyć ze styropianu, twardych i grubych pudełek kartonowych, ale najprościej jest wykorzystać dwie doniczki. Jedna powinna być większa, a druga mniejsza.
Wlej odrobinę mieszanki na dno dużej donicy, ustaw w niej mniejszą doniczkę i dobrze trzymając, wlej beton pomiędzy ścianki mniejszej i większej doniczki. Do mniejszej doniczki możesz włożyć obciążniki, aby stała stabilnie.
Jeśli chcesz to zrobić bardziej profesjonalnie, nasza wskazówka to wycięcie w mniejszej donicy dwóch otworów po obu stronach, przełożenie przez nie cienkiego patyka i powieszenie na większej donicy. Następnie wlej beton pomiędzy obie doniczki.
Zwróć uwagę, aby mniejsza doniczka była wstawiona w większą równo, tak aby Twoja docelowa betonowa donica miała równe ścianki.
Im większa doniczka, tym grubsze ściany powinna mieć. Upewni się, że dno nowej doniczki z betonu nie jest zbyt cienkie.
Zewnętrzną ściankę większej doniczki i wewnętrzną mniejszej posmaruj olejem. Ułatwi Ci to wyjęcie gotowej doniczki z formy.
Pozostaw beton w formie na ok. 2 dni. Przykryj bawełnianą szmatką i poczekaj, aż całość wyschnie. Po tym czasie usuń formy i oszlifuj doniczkę, aby była gładka.
Tę prostą instrukcję, jak zrobić donicę betonową – wysoką lub niską – możesz dowolnie urozmaicać. Ciekawym pomysłem jest dodanie do mieszanki betonowej dodatkowych dekoracji np. cekinowych guziczków, perełek, kryształków, koralików, muszelek itd. W ten sposób zrobisz donicę w stylu glamour lub boho.
Inny koncept to odciskanie w mokrym betonie np. z liści lub kwiatów. Po wyschnięciu powstanie intrygujący wzór.
Jeśli masz smykałkę do majsterkowania i więcej zmysłu artystycznego, możesz pobawić się w wykonanie betonowej doniczki z dodatkiem tkaniny. W tym celu trzeba wyłożyć tkaninę w formie i zalać ją betonem, a następnie pilnować, aby ładnie się uformowała w kształt donicy. Tkaninę drapuje się na osłonce, aby miała jak najciekawszą fakturę i formę. Trzeba to robić szybko, ponieważ beton szybko sztywnieje. Efekt będzie niepowtarzalny!
Donica betonowa wysoka – jak zrobić ją samodzielnie? Użyj dwóch zwykłych wysokich doniczek jako formy!
Betonowa donica – zabezpieczanie przed warunkami atmosferycznymi
Gdy twoja betonowa donica jest już gotowa, czas na zabezpieczenie jej przed wilgocią i warunkami pogodowymi. Musisz to zrobić zwłaszcza wtedy, gdy donica przeznaczona jest na balkon, taras czy do ogrodu.
Czy chcesz pomalować beton? Jeśli tak, kolejny krok to użycie specjalnej farby do betonu. Z gamy produktów RAFIL możesz wybrać np. RAFIL Chlorokauczuk. Ta farba chlorokauczukowa tworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Zwróć uwagę, że podłoża betonowe nie wymagają zastosowania podkładu przed nałożeniem emalii RAFIL Chlorokauczuk.
Inna propozycja to RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa. To farba dwuskładnikowa. Przeznaczona jest do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni betonowych. Tworzy antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę, odporną na ścieranie i uderzenia. Zabezpiecza powierzchnie betonowe przed działaniem wody, środków myjąco-odkażających i niektórych substancji chemicznych.
RAFIL Na Beton Zestaw Emalia Epoksydowa może być również stosowany na zewnątrz, przy czym konieczne jest zastosowanie warstwy ochronnej z produktu RAFIL Na Beton Lakier Poliuretanowy dwuskładnikowy. Lakier nada dodatkową powłokę odporną na wodę i substancje chemiczne.
Betonowe donice możesz pozostawić w kolorze betonu lub pomalować na dowolny kolor farbą do betonu RAFIL.
Wiesz już, jak zrobić i jak zabezpieczyć betonową doniczkę na taras, balkon czy do domu. Z pomocą produktów RAFIL zadbasz, aby beton długo pozostał efektowny!
Metalowe ozdoby do ogrodu mogą z biegiem czasu niszczeć, pokryć się rdzą czy śniedzią. Zwłaszcza jeśli sezon zimowy spędziły na zewnątrz. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, żeby przywrócić im pierwotny wygląd (a może sprawić, że będą wyglądały jeszcze lepiej niż kiedyś?). Sprawdź, jak odnowić metalowe ozdoby ogrodowe, czym je pomalować i jak zabezpieczyć przed korozją.
Narzędzia i materiały do renowacji metalowych ozdób w ogrodzie?
Do odnowienia ozdób ogrodowych z metalu przydadzą Ci się następujące narzędzia i materiały:• szczotka nylonowa, szlifierka lub gruboziarnisty papier ścierny – do usunięcia ognisk rdzy czy luźnych powłok starych farb,• drobnoziarnisty papier ścierny – do wygładzenia powierzchni, zwłaszcza delikatnych, małych ozdób,• pędzel – płaskim pędzlem pomalujesz większe powierzchnie, a okrągły sprawdzi się świetnie do odnawiania drobnych ozdób i zakamarków. Czy do malowania metalu można używać wałka? Tak, ale raczej nie będzie odpowiedni do odnawiania drobnych elementów,
Warto wiedzieć!
Chcesz pomalować ozdoby o nieregularnych kształtach? Możesz postawić na pistolet natryskowy, przy pomocy którego równo rozprowadzisz farbę nawet w trudno dostępnych miejscach.
• preparat odtłuszczający – do usuwania zanieczyszczeń,
• podkład antykorozyjny – by zabezpieczyć metalowe ozdoby ogrodowe przed rdzą,
• farba do malowania metalu,
• rozcieńczalnik do czyszczenia narzędzi,
• odkurzacz lub inne sprzęt do odpylenia drzwi,
• woda i ścierki.
Metalowe dekoracje ogrodowe - jak zabezpieczyć je przed korozją?
Wybór farby do malowania ogrodowych ozdób z metalu to ważny krok. Od tego, jaką emalię wybierzesz, zależeć będzie zarówno efekt wizualny, jak i to, czy Twoje ozdoby będą chronione przed rdzą i uszkodzeniami mechanicznymi.Farba do malowania metalowych elementów wyposażenia ogrodu powinna być przeznaczona do malowania powierzchni znajdujących się na zewnątrz – nie możesz używać farb przeznaczonych wyłącznie do użytku wewnętrznego. Emalia musi być odporna na promieniowanie słoneczne, zmienne temperatury, wilgoć i inne czynniki atmosferyczne.Świetnie sprawdzi się np. farba Rafil CHLOROKAUCZUK, przeznaczona do ochronno-dekoracyjnego malowania powierzchni stalowych, żeliwnych i betonowych eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń. Emalia tworzy na malowanych powierzchniach trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uszkodzenia mechaniczne i czynniki atmosferyczne. Pamiętaj, aby wcześniej nałożyć Rafil PODKŁAD CHLOROKAUCZUKOWY, który tworzy matową, elastyczną powłokę oraz zwiększa przyczepność farby nawierzchniowej. Połączenie tych dwóch produktów zapewnia wysoką trwałość powłoki i wieloletnią ochronę antykorozyjną.
Warto wiedzieć!
Dużą zaletą farby chlorokauczukowej Rafil jest dostępność różnych kolorów – dzięki temu możesz dobrać kolor ozdób ogrodowych np. do koloru ogrodzenia albo nadać im zupełnie nowy charakter.
Inną farbą, której możesz użyć, i która łączy w sobie funkcje gruntu i emalii, jest Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ. To antykorozyjna emalia przeznaczona do malowania powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych, które są narażone na działanie czynników atmosferycznych. Wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych oraz chroni malowane powierzchnie przed uszkodzeniami mechanicznymi. Pod farbę Rafil DO BRAM I OGRODZEŃ również możesz położyć dedykowany przez producenta podkład antykorozyjny, by zwiększyć ochronę przed rdzą.
Od czego zacząć renowację metalowych ozdób ogrodowych? Przygotowanie powierzchni
Zanim przejdziesz do malowania ozdób metalowych podkładem antykorozyjnym lub farbą, przygotuj dobrze powierzchnię. Zacznij od dokładnego wyczyszczenia i odtłuszczenia metalu oraz usunięcia starych warstw farby. Wyczyszczenie i wyrównanie powierzchni sprawi, że farba będzie lepiej trzymać się podłoża, nie powstaną zacieki, efekt wizualny będzie satysfakcjonujący, a do tego Twoje ozdoby będą dobrze chronione przed korozją.Oto, co warto zrobić krok po kroku:1. Oczyść ozdoby ogrodowe z kurzu, nalotów, piasku i innych zanieczyszczeń.2. Papierem ściernym lub szlifierką usuń słabo przyczepione powłoki malarskie (albo całkowicie pozbądź się starej farby).3. Przy użyciu szczotki nylonowej lub papieru ściernego usuń ogniska rdzy.4. Umyj i odpyl powierzchnię.5. Pozbądź się tłustych plam przy pomocy specjalistycznego odtłuszczacza lub benzyny ekstrakcyjnej.Zanim zaczniesz odnawiać ozdoby w ogrodzie i nałożysz podkład lub emalię, przeczytaj dokładnie zalecenia co do stosowania konkretnych produktów. Zwróć uwagę, ile warstw każdego preparatu trzeba nałożyć, jak długo odczekać między jednym malowaniem a drugim i w jakich warunkach malować.
Metalowe powierzchnie, które znajdują się na zewnątrz, każdego dnia są narażane na działanie czynników atmosferycznych – od opadów i siarczystego mrozu aż po upał i palące słońce. Aby jak najdłużej zachować nienaganną kondycję, powinny być w odpowiedni sposób zabezpieczane przed korozją. Najlepiej przy użyciu farby w zestawieniu z dedykowanym przez producenta odpowiednim podkładem. Przy użyciu produktów od tego samego producenta wszystkie warstwy będą ze sobą prawidłowo współpracować, a uzyskany efekt dekoracyjny będzie trwały. Sprawdź najlepsze połączenia!
Podkład chlorokauczukowy – co go wyróżnia?
Podkład chlorokauczukowy to specjalistyczny produkt, wykorzystywany do gruntowania powierzchni metalowych, znajdujących się na zewnątrz i narażonych na działanie warunków atmosferycznych.Po nałożeniu na wybraną powierzchnię, podkład tworzy elastyczną powłokę, która pełni dwie funkcje:• przylegając bezpośrednio do metalu, w pewnym stopniu izoluje go od powietrza oraz wody i częściowo przeciwdziała powstawaniu rdzy;• przygotowuje powierzchnię do malowania emalią chlorokauczukową, zapewniając jej doskonałą przyczepność.Rafil PODKŁAD CHLOROKAUCZUKOWY, stosowany pod emalię Rafil CHLOROKAUCZUK, zwiększa jej trwałość oraz właściwości antykorozyjne.
Podkład chlorokauczukowy na rdzę? Zastosowanie
Podkład chlorokauczukowy przeznaczony jest do gruntowania powierzchni stalowych oraz żeliwnych. Sięgnij po niego, jeżeli chcesz malować:• ogrodzenie – bramę, furtkę, przęsła ogrodzeniowe, słupki,• elementy architektury ogrodu – balustrady tarasowe, barierki przy schodach zewnętrznych czy przy werandzie,• urządzenia sportowe i rekreacyjne – bramki, kosze, huśtawki,• konstrukcje budowlane,• maszyny – rolnicze, ogrodnicze czy przemysłowe,• urządzenia mechaniczne i pojazdy – rower, hulajnogę, wózek.Podkład możesz wykorzystać do malowania nowych powierzchni metalowych, a także do renowacji starych elementów. Nie stosuj jednak podkładu chlorokauczukowego bezpośrednio na rdzę (prosto na ognisko korozji) – wpierw odpowiednio przygotuj odnawianą powierzchnię. O tym, jak to zrobić, przeczytasz już za chwilę.– wpierw odpowiednio przygotuj odnawianą powierzchnię. O tym, jak to zrobić, przeczytasz już za chwilę.
Podkład chlorokauczukowy do betonu?
Jeżeli planujesz malowanie elementów betonowych, nie musisz używać podkładu. Emalia chlorokauczukowa może być stosowana bezpośrednio na podłoża betonowe (po co najmniej 4-tygodniowym sezonowaniu) lub na tynki cementowo-wapienne.
Jak używać podkładu chlorokauczukowego – wskazówki
Rafil PODKŁAD CHLOROKAUCZUKOWY stosuj na odpowiednio przygotowaną powierzchnię i postępuj według poniższych wskazówek:• nowe elementy, które nie były nigdy wcześniej malowane, oczyść do uzyskania tzw. srebrnego metalu;• stare powierzchnie dokładnie wyczyść, usuwając z nich stare, luźne fragmenty farby, kurz, brud oraz rdzę;• po usunięciu zanieczyszczeń odtłuść wszystkie metalowe elementy, używając Preparatu do Odtłuszczania Rafil.Na tak przygotowaną powierzchnię nałóż podkład chlorokauczukowy. Możesz użyć do tego celu pędzla, wałka lub natrysku (hydrodynamicznego lub pneumatycznego).
Ile warstw podkładu chlorokauczukowego?
W zdecydowanej większości przypadków wystarczy jedna warstwa podkładu. Jeżeli jednak malowana przez Ciebie powierzchnia jest wyjątkowo podatna na korozję (np. nieustannie narażona jest na kontakt z wodą), możesz zdecydować się na położenie dwóch warstw podkładu chlorokauczukowego.
Jaka farba na podkład chlorokauczukowy?
Podkład chlorokauczukowy dedykowany jest do używania pod emalię chlorokauczukową i tylko w takim połączeniu gwarantuje doskonałą trwałość oraz najlepsze efekty.Warstwa ochronna, zapewniana przez Rafil PODKŁAD CHLOROKAUCZUKOWY i emalię Rafil CHLOROKAUCZUK, jest odporna na uszkodzenia mechaniczne (rysy, otarcia) oraz trudne warunki pogodowe. Dzięki temu długo i skutecznie zabezpiecza metal przed korozją.
Warto wiedzieć!
Podkład pod emalię zawsze wybieraj spośród produktów dedykowanych przez producenta. W ten sposób zyskujesz pewność, że produkty mogą być stosowane łącznie, dobrze ze sobą współpracują i realnie zwiększają swoje właściwości (trwałość, odporność na ścieranie etc.).
Podkład chlorokauczukowy, stosowany w duecie z emalią chlorokauczukową, to gwarancja pełnej i długotrwałej ochrony metalu przed korozją. Sięgnij po niego, aby zabezpieczyć to, co dla Ciebie ważne – ogrodzenie swojego domu, balustradę balkonu czy ulubiony rower.
