Jak i czym malować konstrukcje wykonane z aluminium?
Przeczytasz w 5 min
Udostępnij
Z tego artykułu dowiesz się:
Aluminium to materiał, który jest chętnie wykorzystywany w wielu projektach budowlanych. Wykorzystuje się go przede wszystkim w nowoczesnej stolarce (a właściwie ślusarce) okiennej i drzwiowej, w produkcji ogrodzeń, bram garażowych, a także mniejszych konstrukcji, takich jak rynny, okapy dachowe, dachówki profilowane. Bez wątpienia znajdziesz w swoim domu co najmniej kilka elementów wykonanych z tego materiału! Co zrobić, kiedy stracą one estetyczny wygląd? Jak powinno przebiegać malowanie aluminium? Jaką farbę wybrać? Podpowiadamy!
Jaka farba do aluminium? Wybieramy odpowiedni produkt
Jeżeli chcesz odnowić konstrukcję aluminiową, koniecznie sięgnij po emalię, która przeznaczona jest do tego typu powierzchni. Nasz typ to Rafil RADACH FARBA NA DACH. Co ją wyróżnia?• Dostosowana do właściwości aluminium – receptura farby została opracowana z myślą o wyjątkowych wymaganiach powierzchni stalowych, ocynkowanych i aluminiowych.• 2w1 – Rafil RADACH FARBA NA DACH to gruntoemalia, czyli produkt, który łączy w sobie właściwości farby i preparatu gruntującego.• Doskonała ochrona – emalia tworzy na malowanej powierzchni powłokę, która chroni aluminium przed korozją (w połączeniu z Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY zapewnia aż 8 lat ochrony przed rdzą!), a także doskonale zabezpiecza je przed najtrudniejszymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak śnieg, mróz, deszcz, wiatr, upał i promienie UV.• Estetyczne wykończenie – Rafil RADACH FARBA NA DACH idealnie sprawdza się nie tylko, jako produkt ochronny, ale także dekoracyjny. W dostępnej palecie znajdziesz 13 kolorów z wykończeniem półmatowym oraz 3 kolory z połyskiem.• Szybkie schnięcie – emalia wyróżnia się krótkim czasem schnięcia. Wystarczy zaledwie 60 minut, aby malowane aluminium było suche w dotyku!• Uniwersalne zastosowanie – farba RADACH może być stosowana zarówno do nowych wymalowań, jak i do odnawiania aluminium, które w przeszłości było już malowane.Jeżeli cenisz ekologiczne rozwiązania, możesz zdecydować się na użycie emalii Rafil EKO RADACH FARBA NA DACH. Produkt ten wykorzystuje przyjazną środowisku recepturę wodną, która emituje niski poziom lotnych związków organicznych. EKO RADACH występuje w 6 kolorach, z wykończeniem półmatowym.
Przygotowanie aluminium do malowania – o czym pamiętać?
Kiedy wybierzesz odpowiednią farbę, możesz przejść do kolejnego etapu renowacji – przygotowania aluminium do malowania. Powierzchnia, na którą będziesz nanosić emalię, powinna być czysta, sucha, odtłuszczona, pozbawiona starych powłok malarskich oraz śladów rdzy.
Aby nie zapomnieć o żadnym z ważnych kroków, postępuj według poniższej instrukcji:1. Jeżeli aluminium było w przeszłości malowane, usuń luźne warstwy starej farby. Możesz zrobić to przy pomocy szczotki z drucianym włosiem, papieru ściernego lub szlifierki.2. W podobny sposób pozbądź się śladów korozji (zwróć szczególną uwagę na trudno dostępne miejsca, np. załamania konstrukcji).3. Postaraj się dokładnie zmatowić aluminium przy użyciu papieru ściernego.4. Wyczyść powierzchnię aluminium z brudu oraz pyłu jaki powstał podczas poprzednich etapów pracy. Nie musisz być przesadnie dokładny – drobinki, które pozostaną po tym etapie, usuniesz podczas odtłuszczania.5. Odtłuść konstrukcję przy użyciu Rafil PREPARATU DO ODTŁUSZCZANIA i wody. Aluminium możesz czyścić np. przy pomocy gąbki lub miękkiej szmatki.
Malowanie aluminium w praktyce
Aby uzyskać 8-letnią Gwarancję Ochrony przed korozją, na oczyszczone i odtłuszczone powierzchnie nałóż jedną warstwę Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY. Podkład pod malowanie aluminium powinien schnąć 3 do 6 godzin – po tym czasie możesz rozpocząć nakładanie emalii.Rafil RADACH FARBA NA DACH może być nakładana przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku. Postaraj się, aby pierwsza warstwa produktu była dość cienka. Po upływie co najmniej 6 godzin, możesz nałożyć drugą, kończącą warstwę emalii. Zwróć uwagę, by była ona grubsza od pierwszej – dzięki temu osiągniesz odpowiedni efekt estetyczny. Jeżeli zauważasz taką konieczność, po upływie kolejnych 6 godzin możesz nałożyć trzecią warstwę farby Rafil RADACH.
Czyszczenie i malowanie okien to zadanie, które cię czeka? Drewniane ramy powinieneś czyścić przynajmniej dwa razy w roku. To też dobra okazja, by sprawdzić, czy pokrywający ramy lakier jest w dobrym stanie.Spis treści
Zastanawiasz się czym pomalować okiennice? Podczas wyboru zwracaj uwagę na jakość produktu i jego wachlarz możliwości. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie emalii ftalowej „Raftal”. Stworzy ona dekoracyjno-ochronną powłokę, która zapewni materiałowi odporność na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych. Farba ta jest również odporna na wody i środków myjących. Dostępna jest aż w 11 gotowych kolorach.Podczas wyboru odpowiedniej emalii, zwróć uwagę na dodatkowe właściwości produktu. Kiedy będziesz zadawać sobie pytanie „czym malować okiennice?”, powinieneś zwrócić uwagę na to, czy farba ochroni drewno przed promieniowaniem UV. To ważne, ponieważ ramy nie powinny zmieniać barwy mimo długotrwałego wystawienia na działanie promieni słonecznych. Jeśli wybrana przez ciebie farba spełni wszystkie te wymagania, to nawet malowanie okien dachowych nie powinno ci sprawić najmniejszego problemu.
Konserwacja i malowanie okien drewnianych – jak to ugryźć?
Prace renowacyjne zacznij od dokładnego wyczyszczenia ram okiennych. Te należy traktować bardzo delikatnymi środkami. Możesz wykorzystać płyn do mycia naczyń, specjalistyczne mleczko do czyszczenia czy nawet letni napar z czarnej herbaty. Te substancje poradzą sobie z delikatnymi zabrudzeniami. Jeśli jednak uważasz, że potrzebujesz silniejszego detergentu – zdecyduj się na specjalistyczne środki czyszczące do drewna. Do rozprowadzenia specyfiku po ramie użyj miękkiej, bawełnianej ściereczki. Nada się do tego też taka wykonana z mikrofibry i mikrofazy.Pamiętaj, by nigdy nie korzystać z agresywnych środków czyszczących! Produkty, które zawierają w składzie amoniak, rozpuszczalnik czy środki alkaliczne mogą zniszczyć drewnianą powierzchnię. Wnikają w drewno i powodują zmatowienie materiału. Mogą też prowadzić do powstania mikroporów. W takie szczeliny wnika brud, którego później nie sposób się pozbyć. Nie używaj też środków do mycia szyb. Wchodzące w ich skład barwniki mogą zmienić kolor drewna, a sam płyn może zniszczyć powłoki lakiernicze ramy. Zwróć też uwagę na to, by nie korzystać z twardych gąbek, szczotek czy drucianych czyścików.
Malowanie okien drewnianych, czyli pełna renowacja!
Po dokładnym wyczyszczeniu ram oceń ich stan oraz skrzydeł okiennych. Sprawdź, czy nie ma w nich nieszczelności lub pęknięć, a potem upewnij się, czy szkodniki nie wydrążyły dziur w drewnie. Koniecznie zwróć uwagę na to, czy drewno nie jest zbutwiałe! Dlaczego? Naprawa takich okien nie ma sensu – koszt naprawy dużych zniszczeń materiału będzie o wiele większy niż cena nowych ram.A co, jeśli jednak oceniasz stan ram na dobry, ale wymagający renowacji? Bierz się do pracy! Jak malować ramy okienne? Najpierw wymień zniszczone okucia okienne i zawiasy. Pamiętaj o tym, by dokładnie wyczyścić miejsca, w których były przymocowane.
Przygotuj okna do malowania
Umyłeś dokładnie ramy, wymieniłeś wymagające tego elementy. Co teraz? To odpowiednia pora na usunięcie starej farby. Do oczyszczenia drewna możesz użyć szlifierki kątowej, elektrycznej opalarki, zmywacza do farb lub skrobaka. Pamiętaj, by dokładnie i starannie zedrzeć starą farbę – dzięki temu pokrywanie ramy nową będzie przyjemne i proste.
Gdy już usuniesz starą powłokę malarską, będziesz też musiał oszlifować drewno. Dzięki temu pozbędziesz się zniszczonej wierzchniej powłoki i sprawisz, że materiał stanie się odpowiednio gładki. Czym szlifować? Możesz to zrobić za pomocą szlifierki oscylacyjnej. W przypadku trudno dostępnych miejsc wykorzystaj skrobak albo opalarkę. Uważaj, jeśli zdecydujesz się na użycie tej drugiej! Urządzenie nie może działać zbyt blisko szyby, bo wysoka temperatura może doprowadzić do pękania szkła.
Po szlifowaniu usuń z drewna pył. Miejsca zażywiczone i tłuste przemyj benzyną ekstrakcyjną. Jeśli w drewnie zauważyłeś jakieś ubytki, to teraz powinieneś je uzupełnić. Do prac przygotuj szpachlę stolarską. Jej kolor możesz dobrać do barwy drewna. Niewielką ilość szpachli nałóż na ubytek szpachelką i poczekaj, aż substancja całkowicie wyschnie – potrwa to minimum pół godziny. Na końcu takie miejsce przetrzyj drobnoziarnistym papierem ściernym.Teraz czeka cię malowanie okien drewnianych. Już wiesz jaka farba się do tego nada, czas na krótką instrukcję, jak pomalować ramy okienne.
Jak malować okna?
Kiedy ramy okienne są już przygotowane do tego, by pokryć je nową farbą, czas na dalsze wskazówki. Temperatura podłoża i otoczenia powinna wynosić powyżej 10°C i wilgotności powietrza poniżej 80%. Do malowania użyj płaskiego pędzla z miękkim włosiem lub wałka gąbkowego (flokowego).Możesz wybrać także metodę natryskową, która zapewni równomierne pokrycie. Kolejną warstwę nanoś po około 24 godzinach. Pamiętaj, że niska temperatura i duża wilgotność powietrza przedłużają czas schnięcia.
Akcja „renowacja” zakończona sukcesem
Teraz już wiesz, jak pomalować okna drewniane. Pamiętaj, że o sukcesie przedsięwzięcia będzie decydowało to, jak przygotujesz ramy okienne i jaką farbę wybierzesz. Pamiętaj o tym, by wykonywać każdą czynność precyzyjnie i dokładnie. Drewno odwdzięczy ci się pięknym wyglądem przez co najmniej kilka długich lat.
Podsumowanie
Malowanie okien drewnianych to zadanie wymagające cierpliwości i precyzji, ale z pewnością jest to warte poświęcenia czasu i wysiłku. Przy wyborze farby zwróć uwagę na jej jakość i właściwości ochronne, a podczas przygotowania do malowania pamiętaj o dokładnym wyczyszczeniu i usunięciu starej farby. Pamiętaj też o właściwych narzędziach i technikach malowania, aby uzyskać idealny efekt końcowy. Po takim odnowieniu okien drewnianych na pewno będziesz cieszyć się pięknym i trwałym efektem.
Malowanie natryskowe zyskuje dużą popularność nie tylko wśród zawodowych malarzy czy lakierników, ale też wśród użytkowników prywatnych. Trudno się dziwić – jest to szybki i efektywny sposób na pokrycie farbą wybranych powierzchni. Sprawdź, jak malować pistoletem natryskowym do metalu.
Z tego artykułu dowiesz się:
- jak przygotować stanowisko do malowania i malowaną powierzchnię, - jaką farbę wybrać do malowania metalu pistoletem, - jakie są skuteczne sposoby na efektywne malowanie metalu pistoletem.
Malowanie metalu pistoletem – jak przygotować stanowisko i malowaną powierzchnię?
Zanim przystąpisz do malowania, przygotuj stanowisko pracy i wyczyść powierzchnię, którą będziesz malować. Jeśli będziesz malować w pomieszczeniu, przygotuj stanowisko pracy tak, by móc zachować swobodne ruchy i dotrzeć do wszystkich zakamarków. Zabezpiecz też powierzchnię niepokrywaną farbą, np. tekturami i foliami ochronnymi.
Następnym krokiem jest przygotowanie metalu do malowania pistoletem: • jeśli malujesz przedmiot wcześniej pokryty farbą, możesz całkowicie zeszlifować stare powłoki lub przy pomocy papieru ściernego usunąć wyłącznie te elementy, na których znajduje się luźna, pokruszona farba czy lakier, • usuń ogniska rdzy np. przy pomocy szczotki nylonowej, szlifierki lub gruboziarnistego papieru ściernego. Uważaj przy tym, by nie uszkodzić głęboko metalu, • usuń z powierzchni wszelkie zabrudzenia, zwłaszcza tłuste plamy – możesz do tego użyć benzyny ekstrakcyjnej, rozpuszczalnika lub Preparatu do Odtłuszczania Rafil, • jeśli chcesz, by powierzchnia była bardzo gładka, zeszlifuj ją jeszcze raz szlifierką, • umyj i odpyl powierzchnię, • jeśli to wskazane, zagruntuj metal dopasowanym preparatem, np. podkładem antykorozyjnym.
Malowanie pistoletem do metalu – jaką farbę wybrać?
Wybierając farbę do malowania natryskowego metalu, postaw na emalię przeznaczoną do takich właśnie powierzchni. Możesz postawić np. na farbę Rafil RADACH Na Dach, którą wykorzystasz do malowania zarówno blachy dachowej, jak i rynien, parapetów czy ogrodzenia. Niezależnie od tego, jaką emalię wybierzesz, przeczytaj zalecenia zarówno producenta farby, jak i pistoletu natryskowego – dowiesz się z nich, jak przygotować emalię do użycia.
Jak malować pistoletem natryskowym? – porady
Aby malowanie metalu pistoletem natryskowym przebiegło pomyślnie, skorzystaj z poniższych podpowiedzi:
• Zanim przejdziesz do właściwego malowania, wykonaj test na dużym kartonie. Umieść go pionowo, poziomo lub ukośnie. Najlepiej, jeśli karton ułożysz w pozycji podobnej do pozycji przedmiotu, który będziesz malować. Wypróbuj, czy przygotowany preparat ma odpowiednią konsystencję, czy nie tworzą się zacieki i jak emalia rozprowadza się przy pomocy pistoletu natryskowego.
• Jeśli malujesz powierzchnie pionowe, pistolet ustaw w odległości około 15-20 cm od płaszczyzny i przesuwaj go z góry do dołu, trzymając urządzenie prostopadle do malowanej powierzchni. Następnie maluj kolejne odcinki, które znajdują się tuż obok już pomalowanego fragmentu. Malując powierzchnie poziome, działaj w przeciwnym kierunku – od dołu, ku górze.
• Gdy malujesz sufit, pistolet trzymaj pod kątem 45°. Malowanie skośnych powierzchni również należy przeprowadzać, trzymając urządzenie pod kątem.
• W przypadku malowania metalowego ogrodzenia ustaw za nim płytę pilśniową lub dużą tekturę, która zapobiegnie rozpylaniu farby po drugiej stronie siatki czy metalowych przęseł.
• Aby farba była równomiernie rozłożona na całej powierzchni, także na brzegach, zacznij spryskiwać ją około 13-15 cm przed jej krawędzią, a nacisk zwolnij 15 cm za malowaną powierzchnią.
• Wielkość strumienia pistoletu możesz regulować. Gdy malujesz duże powierzchnie, zwiększ strumień do maksimum – dzięki temu wykonasz mniej ruchów i skrócisz czas pracy.
• Mimo że malowanie natryskowe wykonuje się inaczej niż tradycyjne malowanie wałkiem czy pędzlem, przesuwaj pistolet z podobną prędkością, z jaką przesuwałbyś pędzel bądź wałek. Pamiętaj też, by przygotować ubranie robocze i ochronne – zabezpieczającą koszulę i spodnie lub kombinezon oraz maseczkę na twarz i okulary. Koniecznie zadbaj o dobrą wentylację, jeśli będziesz malować w pomieszczeniu.
Dom to miejsce, w którym chcemy czuć się przede wszystkim bezpiecznie. I choć ogrodzenie nie stanowi obronnej fortecy, to umowne granice działki wyznaczają obręby naszej prywatności. Sprawdź, jaki kolor ogrodzenia pasuje do otoczenia domu i jak sprawić, by przestrzeń wokół domu była przyjemna w odbiorze.
Z tego artykułu dowiesz się:
- jak dobrać kolor ogrodzenia do domu,- które kolory ogrodzenia współgrają z kolorem dachu,- jak za pomocą prostych metod zaprojektować otoczenie domu.
Jak dobrać kolor ogrodzenia domu – porady
Ogrodzenie domu powinno przede wszystkim chronić naszą prywatność. Aby jednak otoczenie było estetyczne, bez względu na to, czy jesteś nowym mieszkańcem, czy w swoim domu mieszkasz od urodzenia, Twoim zadaniem jest zadbać o to, aby kolorystyka i otoczenie były harmonijne.Zdarza się, że wprowadzamy się do domu, którego ogrodzenie najlepsze lata ma już za sobą. Mimo początkowych założeń o kosztach, jakie generuje wymiana ogrodzenia na nowe, warto wiedzieć, że większość z nich można odnowić. Ogrodzenie ocynkowane, stalowe lub metalowe z łatwością możesz przemalować.Warto, aby kolorystyka pozostała naturalna. Ogrodzenie nie powinno zdecydowanie wyróżniać się na tle innych elementów. Wybierając stonowane barwy, takie jak szarość, czerń lub ciepły odcień brązu, dom wtopi się w krajobraz, zachowując swoją odrębność.
Ważne!
Zanim zdecydujesz się na przemalowanie ogrodzenia swojego domu, które być może nosi już ślady zużycia bądź ma drobne otarcia, zapoznaj się z poradami dotyczącymi przygotowania podłoża tuż przed położeniem farby.
Kolory ogrodzenia, które współgrają z kolorem dachu – postaw na spójność
Zarówno fasada budynku, jak i dach tworzą całość, w której nawet jeden niepasujący element może zaburzyć ogólną koncepcję. Aby wizerunek Twojego domu był spójny, warto wybrać zbliżony lub nawet identyczny z kolorem dachu kolor ogrodzenia.Szczególnie polecane kolory, które doskonale współgrają z bryłą i otoczeniem, to szary, brązowy oraz czarny. Niepolecane są natomiast krzykliwe i rzucające się w oczy barwy, które, mimo że mogłyby urozmaicić otoczenie, zazwyczaj okazują się nie tyle odważne, ile ekstrawaganckie.Jeśli chcesz, aby ogrodzenie Twojego domu pasowało do koloru dachu, możesz pomalować je farbą Rafil RADACH. Dobór odpowiedniego koloru ułatwi numer RAL. Spośród dostępnych kolorów farb szczególnym powodzeniem cieszy się klasyka w postaci odcieni RAL 7016 – szary antracytowy półmat – oraz RAL 9005 – czarny głęboki półmat. Warto też zwrócić uwagę na stopień połysku farby: mat, półmat lub połysk, który powinien współgrać z dachem i pozostałymi elementami architektury ogrodowej. Spójność naturalnych odcieni z otoczeniem sprawia, że dom nabiera stonowanego, eleganckiego charakteru.
Otoczenie domu – jak je zaprojektować, by zapraszało, a nie odstraszało?
Czasem już na pierwszy rzut oka możemy wysnuć wnioski na temat tego, jak domownicy dbają o przestrzeń dookoła domu. Dobrze przystrzyżony trawnik, odpowiednio dobrana i zadbana roślinność czy nawet ciekawy kolor balustrady balkonowej – wszystko to sprawia, że otoczenie Twojego domu mówi samo za siebie.Jeśli dopiero wprowadzasz się do nowego domu i nie masz większego wpływu na zastaną architekturę krajobrazu – bez obaw. To detale decydują o tym, jak odbierają nas sąsiedzi i przechodnie. Najważniejsze jednak jest to, abyś to Ty dobrze czuł się w otoczeniu swojego domu. Marzysz o domu, który już od furtki byłby miejscem, do którego chciałbyś wracać?Projektując przestrzeń na zewnątrz, zwróć uwagę na to, jakie istotne funkcje będzie pełnić przez kolejne lata. Zadbany ogród, estetyczny wjazd do garażu czy nawet surowiec, z którego wykonany jest dom, bezwzględnie rzutuje na to, jak odnajdziesz się w danym miejscu. Niejednokrotnie to nie metraż domu, a jego funkcjonalność, otoczenie i sąsiedztwo decydują o tym, czy Twój dom będzie wymarzonym miejscem do spędzenia reszty życia.
Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.
Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:
- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej - kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego - wymagany okres trwałości powłoki malarskiej - właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna ) - możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni - właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.) - czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją. - trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji - wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego - aspekty ekonomiczne
2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne
Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.
Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.
Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.
Rodzaje zanieczyszczeń:
Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.
Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.
Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.
Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.
Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa
Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.
Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.
Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni
Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:
• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu • rodzaj powierzchni • ilość i rodzaj zanieczyszczeń • agresywność środowiska korozyjnego
Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:
Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.
Metody oczyszczania mechanicznego
Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:
• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza. • metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.
Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.
Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.
Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:
a) ze względu na sposób: - ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami) - natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)
b) ze względu na zastosowany środek - rozpuszczalniki organiczne - alkaliczne, kwaśne - środki powierzchniowe - czynne
Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju
Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych
Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.
Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.
Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.
Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:
• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze). Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna.. Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków. Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".
• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk. St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).
Zabezpieczenie blachy ocynkowanej
Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:
- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.
- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów. - zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.
Zabezpieczenie blachy aluminiowej
Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.
Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych
Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.
Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.
Przygotowanie podłoża betonowego
Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.
Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.
Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.
