Farby chlorokauczukowe – rodzaje, właściwości i zastosowanie

Masz betonowy chodnik wokół posesji i nie wiesz, jak go odnowić? Niezbędna będzie odpowiednia farba do betonu. Pomoże Ci odświeżyć beton, zabezpieczyć go przed dalszym zniszczeniem, a nawet nadać mu nowy kolor. Jakie farby do betonu na zewnątrz warto wybrać? Podpowiadamy.

Spis treści:
1. Jak przygotować chodnik betonowy do renowacji?
2. Jak zagruntować chodnik betonowy?
3. Jak i czym pomalować chodnik betonowy?
4. Najczęstsze błędy przy odnawianiu chodników betonowych

Chodnik betonowy to popularne rozwiązanie, często spotykane w wielu ogrodach i przestrzeniach przydomowych. Podłoże tego typu jest uniwersalne, niedrogie, łatwe w układaniu, a także wytrzymałe.

Niestety, beton, pomimo wysokiej odporności, nie jest całkowicie odporny na upływ czasu, intensywne użytkowanie i działanie czynników atmosferycznych. Z biegiem lat może tracić estetyczny wygląd, pokrywać się mchem, kruszyć. W takiej sytuacji należy działać! Jak odnowić stary betonowy chodnik? Nasz ekspert radzi!

Jak przygotować chodnik betonowy do renowacji?

Odpowiednie przygotowanie płyt betonowych to krok, którego nie możesz pominąć – jest bardzo ważny! Malowanie nieoczyszczonego, popękanego betonu to daremny trud. Warstwa farby nie będzie mogła dokładnie pokryć powierzchni chodnika, przez co końcowy efekt będzie nieestetyczny i niezbyt wytrzymały. Jak zatem przygotować chodnik betonowy do dalszych prac? Postępuj zgodnie z tymi wskazówkami:

• Dokładnie oczyść chodnik. Usuń zabrudzenia, piach, liście, kamienie oraz inne elementy, które mogą się na nim znajdować.

• Przy pomocy szczotki pozbądź się również wszelkich fragmentów betonu, które zostały ukruszone lub ułamane i nie przylegają do podłoża.

• Jeżeli w przeszłości malowałeś już chodnik, sięgnij po drucianą szczotkę lub szlifierkę i pozbądź się wszystkich luźnych, łuszczących się fragmentów starej farby.

• Oczyszczoną powierzchnię odtłuść przy pomocy specjalistycznego preparatu, na przykład benzyny ekstrakcyjnej.

• Jeżeli zauważysz ubytki w swoim chodniku betonowym, teraz powinieneś je uzupełnić.

• Przeszlifuj powierzchnię płyt chodnikowych – tak, aby była jak najbardziej gładka. Możesz zrobić to przy użyciu papieru ściernego lub szlifierki.

• Usuń pył, który powstał podczas szlifowania.

Gotowe! Na tak przygotowany chodnik możesz nakładać warstwę gruntującą oraz emalię.

Jak zagruntować chodnik betonowy?

Aby zapewnić farbie doskonałą przyczepność, zagruntuj powierzchnię płyt betonowych. Możesz zrobić to, nakładając na chodnik warstwę RAFIL NA BETON Zestaw Emalia epoksydowa lub RAFIL NA BETON Zestaw Lakier poliuretanowy, rozcieńczonych odpowiednim rodzajem preparatu:

• Jeżeli korzystasz z emalii epoksydowej, dodaj do niej około 20% Rozcieńczalnika RAFIL do Wyrobów Epoksydowych. Nałóż warstwę gruntującą na beton i odczekaj 4 godziny. Po upłynięciu tego czasu, pomaluj chodnik pierwszą warstwą farby.

• Jeżeli wybrałeś lakier poliuretanowy, dodaj do niego około 15% Rozcieńczalnika RAFIL do Wyrobów Poliuretanowych. Chodnik betonowy zagruntuj na 24 godziny przed nałożeniem pierwszej warstwy lakieru.

Jak i czym pomalować chodnik betonowy?

Chodnik betonowy możesz odnowić przy użyciu jednego z niezawodnych produktów marki RAFIL. Oto nasze propozycje farb do betonu.

Farba epoksydowa do betonuto rozwiązanie, które nada Twojemu chodnikowi estetyczną, trwałą, odporną na ścieranie, wodę i detergenty powierzchnię. Dzięki bogatej palecie kolorów, możesz wybrać odcień, który najlepiej będzie pasował do Twojej posadzki.

RAFIL NA BETON Zestaw Emalia epoksydowa

Farba epoksydowa do betonu to rozwiązanie, które nada Twojemu chodnikowi estetyczną, trwałą, odporną na ścieranie, wodę i detergenty powierzchnię. Dzięki bogatej palecie kolorów możesz wybrać odcień, który najlepiej będzie pasował do Twojej posadzki.

Farbę do betonu możesz nakładać ręcznie (przy pomocy pędzla lub wałka) lub przy użyciu natrysku (hydrodynamicznego bądź pneumatycznego), po uprzednim wymieszaniu emalii z utwardzaczem i odczekaniu około 30 minut. Drugą warstwę możesz nałożyć na beton po co najmniej 24 godzinach od pierwszej.

Dlaczego warto wybrać farbę epoksydową do pomalowania, odnowienia i zabezpieczenia betonowego chodnika? Tworzy ona antypoślizgową, trwałą i elastyczną powłokę. Po pomalowaniu powierzchnia chodnika stanie się odporna na ścieranie i uderzenia, a także na wodę, środki myjąco-odkażające oraz substancje chemiczne.

Oznacza to, że Twój chodnik będzie jak nowy nawet wtedy, gdy potraktujesz go intensywnie wodą czy środkami do intensywnego mycia i dezynfekcji. Co więcej, zyska powłokę odporną na zarysowania, uszczerbki i inne uszkodzenia mechaniczne, a także antypoślizgową, co ma wielkie znaczenie podczas chłodnych dni zimowych i jesiennych.

Trzeba pamiętać, że farba epoksydowa, pomimo wielu swoich zalet, nie jest tak odporna na warunki atmosferyczne jak inne produkty. Aby używać jej na zewnętrz i aby zapewniała podwyższoną ochronę przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi, trzeba ją stosować w zestawie z produktem RAFIL NA BETON Lakier poliuretanowy.

Rafil NA BETON Zestaw Lakier poliuretanowy

Rafil NA BETON Dwuskładnikowy Lakier Poliuretanowy to bezbarwny produkt, który możesz stosować samodzielnie (jeżeli nie zależy Ci na zmianie koloru posadzki) lub jako dodatkową warstwę ochronną dla powierzchni pomalowanej emalią epoksydową. Stosując te dwa produkty jednocześnie, możesz mieć pewność, że Twój chodnik będzie doskonale chroniony przed czynnikami atmosferycznymi.

Lakier poliuretanowy tworzy trwałą i elastyczną powłokę. Chodnik zabezpieczony przy jego pomocy będzie odporny na wodę i substancje chemiczne takie jak aceton, olej silnikowy, woda dejonizowana, wodorotlenek sodu czyli składnik substancji myjących. Co więcej, powłoka stanie się również odporna na promienie UV, opady, mróz i zmienne warunki atmosferyczne, a także na uderzenia mechaniczne, ścieranie, zarysowania.

Lakier należy dokładnie wymieszać z utwardzaczem, odstawić na 15 minut w celu homogenizacji, a następnie nakładać przy pomocy wałka, pędzla lub natrysku. Jeżeli nakładasz lakier na warstwę emalii, zadbaj o to, by pomiędzy nakładaniem poszczególnych warstw minęły 24 godziny.

RAFIL CHLOROKAUCZUK

Farba chlorokauczukowa do betonu, używana jest przede wszystkim do malowania betonowych powierzchni nie narażonych na intensywne użytkowanie, choć możesz nią pomalować także chodnik w mało uczęszczanych miejscach.

Farba chlorokauczukowa stworzy trwałą i elastyczną powłokę, odporną na zarysowania, uderzenia i uszkodzenia mechaniczne, choć nie tak jak farba epoksydowa. Jej niewątpliwą zaletą jest jednak to, że wyróżnia się zwiększoną odpornością na działanie trudnych warunków atmosferycznych – promieni UB, deszczu, śniegu, wysokich i niskich temperatur.

Najczęstsze błędy przy odnawianiu chodników betonowych

Odnawianie chodników betonowych nie jest skomplikowanym zadaniem. Można jednak popełnić przy nim błędy, które spowodują, że chodnik wkrótce będzie się nadawał do ponownej renowacji. Jak ich uniknąć? Oto najważniejsze zasady.

• Wybierz właściwą farbę do malowanego podłoża i warunków. Powinna być odporna na czynniki mechaniczne i atmosferyczne, wytrzymała, elastyczna. Jeśli masz wątpliwości, zapytaj o radę ekspertów RAFIL.

• Starannie przygotuj powierzchnię betonową do odnawiania. To kluczowy etap – jeśli go pominiesz, beton trzeba będzie malować ponownie, ponieważ zacznie się ścierać i łuszczyć. Betonowa powierzchnia wymaga umycia, wysuszenia, usunięcia luźnych fragmentów, odpylenia oraz zagruntowania.

• Farby do betonu na zewnątrz używaj w odpowiednich warunkach pogodowych. Temperatura nie może być zbyt niska ani zbyt wysoka. Nie maluj też w czasie upałów i dużej wilgotności, bo wpływać to będzie na długi czas schnięcia farby.

• Nie maluj świeżo wylanego betonu. Powierzchnia musi być wysezonowana i utwardzona.

Twój chodnik betonowy może cieszyć Twoje oczy i dobrze służyć Ci przez kolejne lata – wystarczy, że odpowiednio o niego zadbasz! Zaufaj radom naszego eksperta i sięgnij po sprawdzone farby do betonu RAFIL. Powodzenia!

Zobacz inne artykuły

• Jak odnowić i pomalować betonowy grill – poradnik krok po kroku
• Malowanie powierzchni betonowych w kotłowni – poradnik
• Renowacja betonowych schodów w ogrodzie – krok po kroku
• Farba, impregnat czy żywica – jak skutecznie zabezpieczać beton?
• Farby do betonu

Malowanie aluminium może być łatwe i przyjemne – wystarczy, że odpowiednio przygotujesz się do planowanej pracy. Sprawdź, jak powinno wyglądać czyszczenie aluminium z rdzy oraz starych powłok malarskich i jak przygotować powierzchnię do malowania. Dowiedz się, jaką farbę wybrać i o czym pamiętać, aby cieszyć się długotrwałymi efektami.

Aluminium – najważniejsze informacje

Aluminium to lekki metal (jest trzykrotnie lżejszy od żelaza!), którego stopy wykorzystuje się w przemyśle, lotnictwie, motoryzacji, a nawet w branży spożywczej – do produkcji puszek czy kapsli do butelek.

Ze względu na plastyczność oraz niewielką wagę aluminium powszechnie wykorzystywane jest również w budownictwie. Stosuje się je do produkcji profili okiennych, dachówek, rynien, bram garażowych, żaluzji okiennych i wielu innych.

Pomimo swoich wyjątkowych właściwości, aluminium (jak każdy metal) może z biegiem czasu tracić swoje właściwości i estetyczny wygląd. Na szczęście proces korozji aluminium można spowolnić, zabezpieczając je odpowiednimi preparatami.

Aluminium, korozja i czyszczenie

Aluminiowa powierzchnia, którą planujesz odnowić, musi zostać dokładnie oczyszczona ze wszelkich substancji, które mogłyby pogarszać przyczepność farby i sprzyjać korodowaniu metalu. Aby zrobić to dokładnie, postępuj według poniższych wskazówek:
• Przygotuj:

• drucianą szczotkę i/lub szlifierkę,
• papier ścierny,
• kilka miękkich ścierek,
• gąbkę do mycia,
• zapas czystej wody,
• środek do odtłuszczania metalu (np. Rafil PREPARAT DO ODTŁUSZCZANIA).

• Dokładnie przyjrzyj się aluminiowej konstrukcji i sprawdź, czy na jej powierzchni znajdują się ślady rdzy lub luźne fragmenty starej powłoki malarskiej (szczególną uwagę zwróć na trudnodostępne miejsca!).
• Odstające fragmenty farby usuń przy pomocy szczotki lub szlifierki.
• Pozbądź się wszystkich ognisk rdzy, przecierając metal gruboziarnistym papierem ściernym lub szlifierką.
• Przetrzyj całą powierzchnię papierem ściernym, aby zmatowić warstwę starej farby.
• Wyczyść powierzchnię, usuwając z aluminium pył i wszelkie zabrudzenia.
• Odtłuść metal, przecierając jego powierzchnię preparatem do odtłuszczania wymieszanym z wodą.
• Pozostaw aluminium do wyschnięcia.

Po zakończeniu czyszczenia aluminium, powierzchnia metalu powinna być pozbawiona brudu oraz rdzy, zmatowiona i gotowa do malowania.

Malowanie aluminium: podkład

Renowacja aluminium wymaga sięgnięcia po specjalistyczne produkty. Jakie?
Pierwszym środkiem, jaki należy nałożyć na powierzchnię odnawianego metalu, jest podkład gruntujący. Zwiększy on przyczepność docelowej farby oraz poprawi jej właściwości.

Nasz typ to Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY, który zapewnia doskonałą ochronę aluminium przed rdzą. Jego stosowanie jest niezwykle łatwe: wystarczy, że nałożysz go przy pomocy wałka lub pędzla (możesz sięgnąć również po natrysk hydrodynamiczny) i pozostawisz do wyschnięcia na 3-6 godzin. Jedna warstwa podkładu w zupełności wystarczy!

Malowanie aluminium: farba

Nakładanie emalii możesz rozpocząć wtedy, gdy podkład wyschnie (w przypadku Rafil PODKŁAD ANTYKOROZYJNY będzie to 3-6 godzin).
Malowanie aluminium rozpocznij od nałożenia pierwszej, cienkiej warstwy – możesz zrobić to przy pomocy pędzla, wałka lub natrysku. Jeśli malujesz natryskowo, pamiętaj o odpowiednim rozcieńczeniu emalii dedykowanym ROZCIEŃCZALNIKIEM DO FARB RADACH. Postaraj się, aby farba była rozłożona równomiernie i pokrywała wszystkie zakamarki konstrukcji.

Renowacja aluminium – jakiej farby użyć?

Farba do aluminium musi wyróżniać się doskonałymi właściwościami ochronnymi (zabezpieczać metal przez czynnikami atmosferycznymi oraz promieniowaniem UV) i oferować nieskazitelny efekt dekoracyjny. Nasza propozycja to Rafil RADACH – najwyższej jakości gruntoemalia do aluminium, stali i ocynku.

Drugą warstwę farby nałóż po upływie co najmniej 6 godzin. Ponownie pozostaw powierzchnię do wyschnięcia i oceń efekt, jaki uzyskałeś. Jeżeli to konieczne, możesz zdecydować się na nałożenie kolejnej warstwy emalii – pamiętaj jednak, by zachować zalecany przez producenta odstęp czasowy (min. 6 godzin pomiędzy kolejnymi warstwami).

Ostatnie wpisy:

Czyszczenie i malowanie okien to zadanie, które cię czeka? Drewniane ramy powinieneś czyścić przynajmniej dwa razy w roku. To też dobra okazja, by sprawdzić, czy pokrywający ramy lakier jest w dobrym stanie.Spis treści

• Malowanie okien: jaka farba?
• Konserwacja i malowanie okien drewnianych – jak to ugryźć?
• Malowanie okien drewnianych, czyli pełna renowacja!
• Przygotuj okna do malowania
• Jak malować okna?
• Akcja „renowacja” zakończona sukcesem

Malowanie okien: jaka farba?

Zastanawiasz się czym pomalować okiennice? Podczas wyboru zwracaj uwagę na jakość produktu i jego wachlarz możliwości. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie emalii ftalowej „Raftal”. Stworzy ona dekoracyjno-ochronną powłokę, która zapewni materiałowi odporność na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych. Farba ta jest również odporna na wody i środków myjących. Dostępna jest aż w 11 gotowych kolorach.Podczas wyboru odpowiedniej emalii, zwróć uwagę na dodatkowe właściwości produktu. Kiedy będziesz zadawać sobie pytanie „czym malować okiennice?”, powinieneś zwrócić uwagę na to, czy farba ochroni drewno przed promieniowaniem UV. To ważne, ponieważ ramy nie powinny zmieniać barwy mimo długotrwałego wystawienia na działanie promieni słonecznych. Jeśli wybrana przez ciebie farba spełni wszystkie te wymagania, to nawet malowanie okien dachowych nie powinno ci sprawić najmniejszego problemu.

Konserwacja i malowanie okien drewnianych – jak to ugryźć?

Prace renowacyjne zacznij od dokładnego wyczyszczenia ram okiennych. Te należy traktować bardzo delikatnymi środkami. Możesz wykorzystać płyn do mycia naczyń, specjalistyczne mleczko do czyszczenia czy nawet letni napar z czarnej herbaty. Te substancje poradzą sobie z delikatnymi zabrudzeniami. Jeśli jednak uważasz, że potrzebujesz silniejszego detergentu – zdecyduj się na specjalistyczne środki czyszczące do drewna. Do rozprowadzenia specyfiku po ramie użyj miękkiej, bawełnianej ściereczki. Nada się do tego też taka wykonana z mikrofibry i mikrofazy.Pamiętaj, by nigdy nie korzystać z agresywnych środków czyszczących! Produkty, które zawierają w składzie amoniak, rozpuszczalnik czy środki alkaliczne mogą zniszczyć drewnianą powierzchnię. Wnikają w drewno i powodują zmatowienie materiału. Mogą też prowadzić do powstania mikroporów. W takie szczeliny wnika brud, którego później nie sposób się pozbyć. Nie używaj też środków do mycia szyb. Wchodzące w ich skład barwniki mogą zmienić kolor drewna, a sam płyn może zniszczyć powłoki lakiernicze ramy. Zwróć też uwagę na to, by nie korzystać z twardych gąbek, szczotek czy drucianych czyścików.

Malowanie okien drewnianych, czyli pełna renowacja!

Po dokładnym wyczyszczeniu ram oceń ich stan oraz skrzydeł okiennych. Sprawdź, czy nie ma w nich nieszczelności lub pęknięć, a potem upewnij się, czy szkodniki nie wydrążyły dziur w drewnie. Koniecznie zwróć uwagę na to, czy drewno nie jest zbutwiałe! Dlaczego? Naprawa takich okien nie ma sensu – koszt naprawy dużych zniszczeń materiału będzie o wiele większy niż cena nowych ram.A co, jeśli jednak oceniasz stan ram na dobry, ale wymagający renowacji? Bierz się do pracy! Jak malować ramy okienne? Najpierw wymień zniszczone okucia okienne i zawiasy. Pamiętaj o tym, by dokładnie wyczyścić miejsca, w których były przymocowane.

Przygotuj okna do malowania

Umyłeś dokładnie ramy, wymieniłeś wymagające tego elementy. Co teraz? To odpowiednia pora na usunięcie starej farby. Do oczyszczenia drewna możesz użyć szlifierki kątowej, elektrycznej opalarki, zmywacza do farb lub skrobaka. Pamiętaj, by dokładnie i starannie zedrzeć starą farbę – dzięki temu pokrywanie ramy nową będzie przyjemne i proste.

Gdy już usuniesz starą powłokę malarską, będziesz też musiał oszlifować drewno. Dzięki temu pozbędziesz się zniszczonej wierzchniej powłoki i sprawisz, że materiał stanie się odpowiednio gładki. Czym szlifować? Możesz to zrobić za pomocą szlifierki oscylacyjnej. W przypadku trudno dostępnych miejsc wykorzystaj skrobak albo opalarkę. Uważaj, jeśli zdecydujesz się na użycie tej drugiej! Urządzenie nie może działać zbyt blisko szyby, bo wysoka temperatura może doprowadzić do pękania szkła.

Po szlifowaniu usuń z drewna pył. Miejsca zażywiczone i tłuste przemyj benzyną ekstrakcyjną. Jeśli w drewnie zauważyłeś jakieś ubytki, to teraz powinieneś je uzupełnić. Do prac przygotuj szpachlę stolarską. Jej kolor możesz dobrać do barwy drewna. Niewielką ilość szpachli nałóż na ubytek szpachelką i poczekaj, aż substancja całkowicie wyschnie – potrwa to minimum pół godziny. Na końcu takie miejsce przetrzyj drobnoziarnistym papierem ściernym.Teraz czeka cię malowanie okien drewnianych. Już wiesz jaka farba się do tego nada, czas na krótką instrukcję, jak pomalować ramy okienne.

Jak malować okna?

Kiedy ramy okienne są już przygotowane do tego, by pokryć je nową farbą, czas na dalsze wskazówki. Temperatura podłoża i otoczenia powinna wynosić powyżej 10°C i wilgotności powietrza poniżej 80%. Do malowania użyj płaskiego pędzla z miękkim włosiem lub wałka gąbkowego (flokowego).Możesz wybrać także metodę natryskową, która zapewni równomierne pokrycie. Kolejną warstwę nanoś po około 24 godzinach. Pamiętaj, że niska temperatura i duża wilgotność powietrza przedłużają czas schnięcia.

Akcja „renowacja” zakończona sukcesem

Teraz już wiesz, jak pomalować okna drewniane. Pamiętaj, że o sukcesie przedsięwzięcia będzie decydowało to, jak przygotujesz ramy okienne i jaką farbę wybierzesz. Pamiętaj o tym, by wykonywać każdą czynność precyzyjnie i dokładnie. Drewno odwdzięczy ci się pięknym wyglądem przez co najmniej kilka długich lat.

Podsumowanie

Malowanie okien drewnianych to zadanie wymagające cierpliwości i precyzji, ale z pewnością jest to warte poświęcenia czasu i wysiłku. Przy wyborze farby zwróć uwagę na jej jakość i właściwości ochronne, a podczas przygotowania do malowania pamiętaj o dokładnym wyczyszczeniu i usunięciu starej farby. Pamiętaj też o właściwych narzędziach i technikach malowania, aby uzyskać idealny efekt końcowy. Po takim odnowieniu okien drewnianych na pewno będziesz cieszyć się pięknym i trwałym efektem.

Zobacz inne artykuły

• 5 pomysłów na kolor dachu pasujący do białych okien
• 5 kolorów dachu pasujących do elewacji z elementami drewna
• Dobieramy kolor dachu do antracytowych okien – porady i inspiracje
• Kolory dachu pasujące do brązowych okien – najlepsze inspiracje

1. Dobór powłok malarskich

Aby zapewnić właściwą, długotrwałą ochronę konstrukcji przed korozją należy zastosować optymalnie dobrany zestaw malarski o odpowiedniej dla danego przeznaczenia grubości. Optymalna powłoka malarska powinna być doskonale szczelna, przyczepna do podłoża i wypełniona pigmentem.

Dobór zestawu malarskiego powinien wynikać z wiarygodnych i sprawdzonych przesłanek wysnutych na podstawie badań laboratoryjnych i z przeprowadzonej analizy techniczno - ekonomicznej uwzględniającej wiele czynników, z których najważniejszymi będą:

- agresywność korozyjna środowiska eksploatacji powłoki malarskiej
- kształt konstrukcji oraz rodzaj i stan powierzchni do zabezpieczenia przeciwkorozyjnego
- wymagany okres trwałości powłoki malarskiej
- właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna, mechaniczna )
- możliwość i sposób oczyszczenia powierzchni
- właściwości aplikacyjne farb (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki nakładania itp.)
- czas do przeprowadzenia prac uwzględniający warunki atmosferyczne (temperatura, wilgotność powietrza) oraz konieczność sezonowania powłoki przed eksploatacją.
- trwałość powłoki malarskiej w odniesieniu do poniesionych kosztów i przewidywanego okresu eksploatacji
- wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpożarowego
- aspekty ekonomiczne

2. Przygotowanie podłoża do malowania – informacje ogólne

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na takie parametry jak: jakość, trwałość i skuteczność ochronnego działania powłok lakierowych jest przygotowanie podłoża do malowania. Efekt oczyszczenia podłoża zależy od doboru właściwej metody czyszczenia, która powinna uwzględniać zarówno charakter zanieczyszczeń, jak i wymagania wyrobu lakierowego co do sposobu przygotowania powierzchni do malowania.

Zanieczyszczeniem nazywa się każdą substancję, której pozostawienie na powierzchni do malowania utrudnia proces malowania, pogarsza jakość i trwałość powłoki malarskiej.

Zanieczyszczenia pozostające na powierzchni do malowania w postaci: rdzy, zendry, pyłów, starych i złuszczonych powłok malarskich, zatłuszczeń, zaklejeń, wilgoci itp. w bardzo negatywny sposób wpływają na powłokę malarską.

Rodzaje zanieczyszczeń:

Zendra, Zgorzelina – są to produkty termicznej obróbki stali w procesie jej przetwarzania składające się z tlenków żelaza ściśle przylegających do podłoża. Zostawienie zendry może powodować np: odspajanie płatów zendry i co za tym idzie powłoki malarskiej, wytwarzanie się ogniwa korozyjnego.

Rdza – jest produktem korozji stali – w postaci uwolnionych tlenków żelaza tworzących warstwy o zmiennych grubościach i w różnych postaciach morfologicznych, słabo przyczepnych do podłoża.

Zatłuszczenia – pochodzić mogą z eksploatacji konstrukcji w środowiskach występowania tłuszczów, smarów, olejów itp. Powodują brak przyczepności powłoki malarskiej.

Pyły – zapylenie atmosfery wynika z działalności przemysłu, spowodowane jest warunkami atmosferycznymi i prowadzeniem prac oczyszczenia powierzchni. Pyły sprzyjają utrzymywaniu wilgoci na powierzchni powłoki malarskiej.

Wilgoć – pojawia się na powierzchni podłoża w wyniku: opadów atmosferycznych (mgły); kondensacji na podłożu w określonych warunkach, związanej z występowaniem jej w powietrzu. Efektem wilgoci może być np. korozja podpowłokowa

Zanieczyszczenia jonowe; sole – niewidoczne gołym okiem, sole rozpuszczalne w wodzie takie jak chlorki, siarczany, azotany – działają destrukcyjnie na powłokę malarską i stymulują korozję i sprzyjają utrzymywaniu wilgoci.

Stara powłoka malarska – procesy starzenia się powłok, korozja podpowłokowa, działania mechaniczne powodują z czasem zniszczenie powłoki. Charakter i wielkość tych zniszczeń decydują o przyczepności kolejnej warstwy.

Kryteria doboru sposobu oczyszczania powierzchni

Dobór metody oczyszczania powierzchni przed malowaniem wymaga uwzględnienia wielu czynników takich jak:

• wielkość i kształt powierzchni, przedmiotu
• rodzaj powierzchni
• ilość i rodzaj zanieczyszczeń
• agresywność środowiska korozyjnego

Charakter zanieczyszczeń powierzchni do malowania wymusza etapowość działań:

- wstępne oczyszczanie usuwające zgrubnie luźne zanieczyszczenia oraz zanieczyszczenia jonowe
- właściwe oczyszczanie usuwa starą powłokę malarską, produkty korozji, nadaje powierzchni odpowiedni profil chropowatości

Powierzchnie zatłuszczone, pokryte pyłami przemysłowymi, osadami solnymi itp. powinno się umyć wodą pod wysokim ciśnieniem (aparat typu Karcher) a następnie przystąpić do właściwego oczyszczania. Powierzchnie gdzie możliwe jest występowanie zanieczyszczeń jonowych, powinno się po właściwym oczyszczeniu umyć czystą wodą z dodatkiem odpowiedniego inhibitora korozji.

Metody oczyszczania mechanicznego

Do mechanicznych metod oczyszczania powierzchni można zaliczyć: skrobanie, młotkowanie, szczotkowanie, szlifowanie, oczyszczanie płomieniowe, obróbkę strumieniowo – ścierną. Główne metody mechanicznego oczyszczania powierzchni to:

• metody ręczne oczyszczania powierzchni dające stopień oczyszczenia powierzchni St 3 – są zalecane dla środowisk atmosferycznych o małym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
• metody strumieniowo – ścierne są zalecane dla środowisk atmosferycznych o wyższej agresywności, szczególnie zalecane w środowiskach agresywnych korozyjnie, chemicznych.

Oczyszczanie ręczno – mechaniczne – wykonywane poprzez: szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie przy użyciu narzędzi ręcznych, jak i mechanicznych. Należy je ograniczać do tych przypadków gdzie obróbka strumieniowo – ścierna jest niemożliwa. Tymi sposobami można zgrubnie usunąć np. rdzę, zgorzelinę czy starą powlokę. Po takim oczyszczaniu otrzymuje się powierzchnie gładkie dające mniejszą przyczepność powłoki w stosunku do powierzchni chropowatych.

Obróbka strumieniowo – ścierna – polega na działaniu strumienia ścierniwa wyrzucanego w kierunku oczyszczanej powierzchni za pomocą sprężonego powietrza, wody lub siły odśrodkowej. Metoda ta daje najbardziej optymalne przygotowanie powierzchni do malowania. Rodzaje obróbki: otwarty lub zamknięty obieg ścierniwa, na sucho (na mokro) w osłonie wodnej, średniociśnieniowe (0,3 – 0,5 MPa), wysokociśnieniowe (1,0 – 1,2 MPa), hydrodynamiczne (10 – 200 MPa), odśrodkowe- koła wirnikowe. Na efekt oczyszczania strumieniowo – ściernego wpływa wiele czynników, z których najważniejsze to: ciśnienie sprężonego powietrza;. kąt nachylenia strumienia ścierniwa; odległość dyszy od powierzchni; rodzaj i kształt dyszy; rodzaj, wymiar i kształt ścierniwa.

Oczyszczanie fizykochemiczne – przeprowadzane za pomocą: odtłuszczania rozpuszczalnikowego; mycia alkalicznego, kwaśnego, parowo–wodnego. Pod pojęciem mycia rozumie się usuwanie zanieczyszczeń za pomocą wodnego roztworu środka myjącego. Oczyszczanie tymi metodami ma za zadanie usunięcie: zanieczyszczeń mechanicznych (po obróbce mechanicznej), nagromadzonego brudu (kurz, piasek), zanieczyszczeń jonowych, rdzy. Metody mycia i odtłuszczania powierzchni można podzielić:

a) ze względu na sposób:
- ręczne (przecieranie powierzchni pędzlem, szmatami)
- natryskowe (specjalne urządzenia do natrysku ciśnieniowego typu: pompy membranowe do malowania, aparaty typu Karcher)

b) ze względu na zastosowany środek
- rozpuszczalniki organiczne
- alkaliczne, kwaśne
- środki powierzchniowe - czynne

Metoda natryskowa roztworami wodnymi z uwagi na zawartość efektywnych dodatków myjących nie powoduje korozji podpowłokowej. Zaleca się jednak po właściwym myciu lub odtłuszczaniu wodnymi roztworami myjącymi ponowne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

3. Przygotowanie powierzchni w zależności od jej rodzaju

Przygotowanie powierzchni blach i profili stalowych

Do najczęściej występujących zanieczyszczeń powierzchni stalowych należą: rdza i zgorzelina walcownicza, oleje i smary, kurz, pył, luźno związane stare powłoki malarskie, wilgoć, topniki i żużel, chemikalia (np. pozostałości detergentów, sole) oraz opiłki żelaza. Należy także szczególną uwagę zwrócić na usunięcie zanieczyszczeń jonowych oraz odtłuszczenie powierzchni metalu gdyż obecność tych zanieczyszczeń obniża przyczepność powłok: malarskich do metalu oraz może spowodować powstanie różnych wad pokrycia malarskiego. Proces usuwania zanieczyszczeń oraz odtłuszczenia powinien być przeprowadzony przed procesem oczyszczenia powierzchni stalowych.

Zanieczyszczenia usuwane są przez mycie powierzchni wodą pod ciśnieniem. Mycie i odtłuszczanie powierzchni przed czyszczeniem można przeprowadzać ręcznie lub mechanicznie stosując parę wodną, wodę z detergentem, rozpuszczalniki organiczne, środki emulsyjne oraz środki alkaliczne i kwaśne. Szczególnie zalecaną, ze względów ekonomicznych i ekologicznych jest metoda natrysku roztworów wodnych z detergentami biodegradowalnymi. Po umyciu i odtłuszczeniu wodnymi roztworami środków myjących zaleca się dokładne zmycie powierzchni czystą wodą wodociągową.

Informacje i opisy dotyczące metod przygotowania powierzchni za pomocą obróbki strumieniowo – ściernej zawarte są w normie ISO 8504 - 2 , natomiast opis metod ręcznego oczyszczania powierzchni, również z wykorzystaniem narzędzi z napędem mechanicznym zawarty jest w normie ISO 8504 3. Natomiast stopień czystości powierzchni stalowych oczyszczanych metodami ręcznymi, ręczno-mechanicznymi i strumieniowo-ściernymi, najczęściej stosowanymi w praktyce przemysłowej, określa się zgodnie z PN-ISO 8501-1 :1996, natomiast chropowatość podłoża po obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z PN-EN ISO 8503.

Norma PN-ISO 8501-1 określa cztery stopnie skorodowania powierzchni stalowych oraz stopnie przygotowania podłoży stalowych przed nakładaniem farb. Stopnie przygotowania są zdefiniowane za pomocą opisu wyglądu powierzchni po oczyszczeniu oraz wzorców fotograficznych charakterystycznych dla poszczególnych przykładów. Każdy ze stopni przygotowania oznaczony jest odpowiednimi literami określającymi zastosowaną metodę czyszczenia:

• Sa - obróbka strumieniowo-ścierna
Sa l - zgrubna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegające: zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie i obce zanieczyszczenia (sole rozpuszczalne w wodzie, pozostałości spawalnicze).
Sa 2 - gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smary, pył, większe ślady zgorzeliny walcowniczej, rdzy, starej powłoki malarskiej i obce zanieczyszczenia. Wszystkie szczątkowe zanieczyszczenia silnie przylegają. Powierzchnia szara metaliczna..
Sa 2 1/2 - bardziej gruntowna obróbka strumieniowo-ścierna - na oglądanej powierzchni nie mogą występować: olej, smar, pył, zgorzelina walcownicza, rdza, powłoki malarskie czy obce zanieczyszczenia. Powierzchnia ma prawie jednolitą metaliczną barwę tzw. "prawie białego metalu". Mogą zostać jedynie ślady zanieczyszczeń w postaci zaciemnień w kształcie kropek lub pasków.
Sa 3 - obróbka strumieniowo-ścierna do stali wzrokowo czystej - na oglądanej powierzchni nie może być oleju, smaru, pyłu, zgorzeliny walcowniczej, rdzy, powłoki malarskiej czy obcych zanieczyszczeń. Powierzchnia ma jednolitą metaliczną barwę tzw. "białego metalu".

• St - czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym
St 2 - na oglądanej powierzchni nie mogą występować olej, smary, pył, słabo przylegająca zgorzelina walcownicza, rdza, powłoka malarska i obce zanieczyszczenia; powierzchnia wykazuje metaliczny połysk.
St 3 - wymagania takie jak dla St 2 z tą różnicą, że powierzchnię należy czyścić, dopóki nie nabierze zdecydowanie metalicznego połysku (od metalowego podłoża).

Zabezpieczenie blachy ocynkowanej

Blacha ocynkowana to także dość niekorzystne podłoże dla większości powłok malarskich, ze względu na trudności w uzyskaniu dobrej przyczepności pokrycia malarskiego do gładkiego podłoża. Przygotowanie podłoża należy przeprowadzić następująco:

- odtłuścić podłoże zmywając je roztworem EMULSOLU RN – 1, a następnie spłukać czystą wodą i wysuszyć.

- blachę ocynkowaną sezonowaną można także oczyścić przez zmycie powierzchni roztworem amoniaku (1 – 2 %) z dodatkiem detergentów.
- zanieczyszczenia mechaniczne jak również produkty korozji należy usunąć przez szczotkowanie szczotkami nylonowymi, szczotkami z twardego włosia, naturalnego lub sztucznego, szlifowaniem papierem ściernym. Przygotowane do malowania podłoże powinno być suche i pozbawione wszelkich zanieczyszczeń.

Zabezpieczenie blachy aluminiowej

Powierzchnia aluminiowa ze względów przeciwkorozyjnych i kolorystycznych najczęściej jest pokryta powłoką konwersyjną wytworzoną w procesie elektrochemicznym (utlenianie anodowe) lub chemicznym (chromianowanie, fosforanowanie), polepsza to przyczepność powłoki malarskiej. Przed malowaniem powierzchnię należy oczyścić z luźnej rdzy i innych zanieczyszczeń metodą ręczną lub mechaniczną szczotkami stalowymi, bądź strumieniowo – ścierną za pomocą miękkiego ścierniwa naturalnego. A następnie odtłuścić przez zmycie wodą z detergentem niejonowym.

Przygotowanie powierzchni metali nieżelaznych

Metale nieżelazne są na ogół niezbyt dobrym podłożem dla powłok malarskich, głównie z uwagi na trudności uzyskania dobrej przyczepności do nich pokrycia malarskiego. O złej adhezji decyduje tu duża gładkość powierzchni oraz duża reaktywność cynku, glinu oraz ich stopów, która sprzyja wytwarzaniu dość zwartej i kruchej warstwy tlenków bądź węglanów tych metali, wpływających negatywnie na składniki błonotwórcze powłoki malarskiej. Efektem tego jest brak przyczepności powłoki malarskiej, marszczenie – co może doprowadzić do zniszczenia powłoki.

Powszechnie stosowanym sposobem przygotowania powierzchni metali nieżelaznych przed malowaniem jest wytwarzanie powłoki konwersyjnej metodą chemiczną lub elektrochemiczną. Powłoka konwersyjna jest ściśle związana z metalem, nierozpuszczalna w wodzie i środowisku wywołującym ten proces oraz działa jak izolator elektryczny. Zapewnia przez to większą odporność korozyjną metalu oraz lepszą przyczepność powłoki.

Przygotowanie podłoża betonowego

Podłoże betonowe odpowiednio przygotowane pod zestaw malarski powinno być czyste, bez rys występów i szczelin. Wilgotność powierzchniowej warstwy betonu przeznaczonego do malowania wyrobami epoksydowymi nie powinna przekraczać 3% lub 4% (w zależności od farby). Nierówności powierzchni nie powinny być większe niż 1/3 grubości malarskiego zestawu powłokowego. Wypukłe krawędzie płaszczyzn, naroża i załamania powierzchni należy zaokrąglić. Czynności te powinny być wykonane możliwie wcześnie, zanim beton uzyska pełną wytrzymałość. Należy go odpylić oraz w razie potrzeby odtłuścić. Tłuste plamy należy usuwać przez przecieranie zanieczyszczeń powierzchni tkaniną bawełnianą zmoczoną w odpowiednim rozpuszczalniku. Powierzchnie należy oczyścić za pomocą ręcznych lub mechanicznych stalowych szczotek drucianych lub przez delikatne przepiaskowanie. Obecnie nową metodą czyszczenia betonu jest czyszczenie wodą pod wysokim ciśnieniem.

Świeżo wykonane podłoża betonowe i tynki powinny być malowane po określonym czasie utwardzania i karbonizacji. Okres ten podany jest w instrukcjach stosowania poszczególnych farb. Powierzchnia tynków przygotowana do malowania. odpowiadająca wymaganiom normy PN- 70/B-101100, powinna być czysta, gładka, równa, bez rys, spękań, wykwitów, zacieków, tłuszczów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Tynki powinny wykazywać wystarczającą wytrzymałość mechaniczną oraz nie powinny ścierać się przy potarciu ręką.

Ważną rzeczą w przygotowaniu tynków przed malowaniem jest: usunięcie starych powłok klejowych i wapiennych oraz mycie i nawilżenie powierzchni. Stare tynki, w celu usunięcia z nich zanieczyszczeń, zmywa się wodnymi roztworami mydła za pomocą szczotek o twardym włosiu.

Ostatnie wpisy: